BMCR 2002.11.08

Response: Gärtner on Butrica on Meckelnborg/Schneider

Response to 2002.10.21

Response by

I would like to add four remarks to the critical notes made by J.L. Butrica, who rightly observes “that a conservative approach is inappropriate and that other passages too need emendation”.

1. 105-108

E sociis senos vastum (vastam ?) dimisit in alvum,
Immensum ad postes iamque recumbit onus.
Hei mihi, qualis erat stratus Poliphemus in antro;
Lanigeras clausit lumine torvus oves.

108 lumine M./S. : limine cod.

M./S.’s conjecture is led by the “klassische Junktur lumine torvo” (p. 88), but “limen of a cave” is regular poetic Latin, cf. ThLL VII 2, 1406, 27-37, and likewise unexceptionable is the phrase clausit limine, cf. app. Verg. catal. 1, 2 occulitur limine clausa viri.

2. 165-168

Exagitant (sc. Noti) undas multo stridore furentes
Versaque vorticibus classis Ulixis erat.
Hei mihi, qualis erat iactatis puppibus uda!
Scribere non fluctus totque referre queo.

M./S. take classis as the subject to qualis erat … uda (“wie wurde sie [die Flotte] vom Wasser überrollt”). But the phrase classis uda is ludicrous, and qualis … uda (= quam uda) is poor Latin. Obviously, fluctus tot in the following verse should be prepared:

Hei mihi, qualis erat iactatis puppibus u[n]da!

For the clausula, cf. Stat. silv. III 2, 75 visis tumuerunt puppibus undae.

3. 325-328

A Telamone satus magni Lycomedis ad aulam
Mittitur, ut ducat, qua valet arte, virum (sc. Achillem).
Virginei fallunt habitus sic horrida membra;
Induerat mater facta futura timens.

sic in line 327 is meaningless, and Induerat (328) lacks its proper object. Read

Virginei fallunt habitus: sic horrida membra
Induerat mater facta futura timens.

The enjambement is closely akin to Stat. Achill. I 274 f. sic horrida pectora tractat/ Nequiquam mulcens sc. Thetis (M./S. p. 127).

4. 471 f.

Hac fateor certe quia sum tellure (sc. Phaeacia) potitus
Te (sc. Penelopa) tamen excepta dulcius esse nihil.

In late Latin fateor … quia surely is possible, but how does this construction work with fateor …/ … dulcius esse nihil? What is called for is a relative clause explaining Hac … tellure (ablative of comparison depending on dulcius):

Hac fateor certe qu[i]a sum tellure potitus
– Te tamen excepta – dulcius esse nihil.