<>It is conjectured that the size of
Antiquities caused it to be
transmitted in four roughly equal parts (1-5, 6-10, 11-15, 16-20), then
in half (1-10, 11-20). While this may reflect particular stages in the
development, it is oversimplified. Josephus almost certainly wrote the
work on 20 separate scrolls (each constituting a "book"), and as codex
technology developed, the scrolls were copied into mini-codices,
perhaps as many as five scrolls to one codex, or perhaps less or more,
depending on when and where. What textual changes and/or corruptions
took place in this long development can only be conjectured. The copies
that survive are all relatively late.
For
Ant 1-10, Niese prefers
the readings of MSS R and O (sometimes with M
1). He
considers readings of SP to be inferior, in general, despite their
greater age. For
Ant 11-20,
Niese prefers PFV when they differ from AM
2W (MS L
2
vacillates in alignment).
2, Latin Version (perhaps made in the 6th century):
See Franz Blatt,
The Latin Josephus
1: Introduction and Text, The Antiquities, Books 1-5 (Acta
Jutlandica 30.1; Aarhus: Universitetsforlaget, 1958); 171 Latin MSS are
listed, plus excerpts and fragments. [
reviewed
by Robert Browning in
The
Classical Review (1960)]
3. Epitomes, etc.
4. Earliest References to Josephus:
>
Theophilus Apol., Ad Autolycum.
{1725.001} Book 3
section 23 [[ca 180 CE]]
So then let what has been said suffice for the testimony of the
Phoenicians and Egyptians, and for the account of our chronology given
by the writers Manetho the Egyptian, and Menander the Ephesian, and
also
Josephus, who wrote the Jewish
war, which they waged with the
Romans (<>
ἔτι δὲ καὶ Ἰώσηππος ὁ ἀναγράψας τὸν Ἰουδαϊκὸν πόλεμον τὸν
γενόμενον αὐτοῖς ὑπὸ >
Ῥωμαίων)
<>>
Irenaeus Theol., Fragmenta deperditorum
operum. {1447.005}
Fragment 31 [[ca 180 CE]]
Josephus says
that when Moses had been raised in royal surroundings he was chosen as
military leader against the Ethiopians, and when he was victorious, he
received the daughter of that king since she was so attracted to him
that she delivered the city to him. {= frg 32 in ANF; <>Ἰώσηπός φησιν, ὅτι ἡνίκα ἐν βασιλείοις ἐτρέφετο
Μωϋσῆς, στρατηγὸς χειροτονηθεὶς κατὰ τῶν Αἰθιόπων, καὶ >
<>
νικήσας, ἠγάγετο τὴν τοῦ βασιλέως ἐκείνου
θυγατέρα· ἐπείπερ
πόθῳ
τῷ πρὸς αὐτὸν προδίδωσιν αὐτῷ τὴν πόλιν. [[Ant 2.238-253]])
>
<>
Clemens Alexandrinus Theol.,
Stromata.
{0555.004} Book 1
chapter 21 section 147 subsection 2
line 2.
Flavius Josephus the Jew, who composed the history of the Jews,
computing the periods, says that from Moses to David were five hundred
and eighty-five years; from David to the second year of Vespasian, a
thousand one hundred and seventy-nine; then from that to the tenth year
of Antoninus, seventy-seven. So that from Moses to the tenth year of
Antoninus there are, in all, two thousand one hundred and thirty-three
years. [[585 + 1179 + 77 = 1841 (+ 292) = 2133]]
>
(Φλαύιος δὲ Ἰώσηπος ὁ Ἰουδαῖος ὁ τὰς Ἰουδαϊκὰς συντάξας ἱστορίας καταγαγὼν τοὺς χρόνους
φησὶν ἀπὸ Μωυσέως ἕως Δαβὶδ ἔτη γίγνεσθαι φπεʹ, ἀπὸ δὲ Δαβὶδ ἕως Οὐεσπεσιανοῦ δευτέρου
ἔτους ͵αροθʹ. εἶτα ἀπὸ τούτου μέχρι Ἀντωνίνου δεκάτου ἔτους ἔτη οζʹ, ὡς εἶναι ἀπὸ Μωυσέως
ἐπὶ τὸ δέκατον ἔτος Ἀντωνίνου πάντα ἔτη ͵αωλγʹ)
Clemens Alexandrinus Theol.,
Fragmenta
[Cyril of Alexandria] {0555.008}
Fragment 51 line 7.
γραμμένην
μεθαρμόσαι πρὸς τὴν Ἑλλήνων οὐκ ἀθαύμαστον ἐπὶ παι-
δείᾳ
λαχόντα τὴν δόξαν τὸν Ἰουδαῖον Ἰώσηπον. φησὶ
τοιγαροῦν ὁ
Σαγχωνιάθων
οὑτοσὶ καίτοι τῆς Ἑλληνικῆς δεισιδαιμονίας ἐπίμεστος
<>
Origen,
Against Celsus 1.16 --
>
Δυνατὸν γὰρ τὸν βουλόμενον
ἀναγνῶναι τὰ γεγραμμένα Φλαυίῳ Ἰωσήπῳ περὶ τῆς τῶν Ἰουδαίων ἀρχαιότητος ἐν
δυσίν, ὅπου
πολλὴν συναγωγὴν συγγραφέων φέρει μαρτυρούντων
τῇ
Ἰουδαίων ἀρχαιότητι.
1.47 (Ant 18, on John the baptizer) --
Ἐν γὰρ τῷ
ὀκτωκαιδεκάτῳ τῆς ἰουδαϊκῆς ἀρχαιολογίας ὁ Ἰώσηπος μαρτυρεῖ τῷ Ἰωάννῃ ὡς
βαπτιστῇ
<>
γεγενημένῳ καὶ
καθάρσιον τοῖς βαπτισαμένοις ἐπαγγελλομένῳ.
2.13 (on James the Just, brother of Jesus) --
>
<>
οὗ ὁ υἱὸς Τίτος
καθεῖλε τὴν Ἱερουσαλήμ, ὡς μὲν Ἰώσηπος γράφει, διὰ Ἰάκωβον τὸν δίκαιον,
τὸν ἀδελφὸν Ἰησοῦ τοῦ >
λεγομένου
Χριστοῦ, ὡς δὲ ἡ ἀλήθεια παρίστησι, διὰ Ἰησοῦν τὸν Χριστὸν τοῦ θεοῦ.
4.11 --
καὶ ὁ
βουλόμενός
<>
γε ἀναγνώτω τὰ
Φλαυΐου Ἰωσήπου περὶ τῆς Ἰουδαίων ἀρχαιότητος δύο βιβλία, ἵνα γνῷ, τίνα
τρόπον ἀρχαιότερος >
<>
ἦν Μωϋσῆς τῶν κατὰ
χρόνων μακρὰς περιόδους κατακλυσμοὺς καὶ ἐκπυρώσεις φησάντων γίνεσθαι
ἐν τῷ κόσμῳ·
>
5. Origenes Theol., Fragmenta in Jeremiam (in catenis). {2042.010} Fragment 14
line 4.
Φαραώ,
ὃν ἀνελὼν ὁ Βαβυλώνιος πρὸ τῆς πύλης ἀπέρριψεν, ὡς
ὁ
παρὼν προφήτης λέγει καὶ Ἰώσηππος ἐν τῇ
δεκάτῃ τῆς ἀρχαιο-
λογίας.
τὸ δὲ ἀποσφράγισμα σφραγὶς
ἐξέδωκαν οἱ Λοιποί. σφραγὶς @1
(5)
6. Origenes Theol., Fragmenta in Lamentationes.
{2042.011} Fragment 105
line 7.
στοιχειώσει
τοῦ παρόντος μέμνηται πάθους. καὶ τοῦτο δὲ καὶ τἄλλα
πάθη
μετ’ ἀκριβείας Ἰώσηππος ἐν τοῖς περὶ ἁλώσεως
παρέδωκεν.
(106.) Μετὰ γὰρ τὴν Χριστοῦ παρουσίαν
συνετελέσθησαν.
7. Origenes Theol., Fragmenta in Lamentationes.
{2042.011} Fragment 109
line 7.
τοι
τοίνυν προσκαρτεροῦντες αὐτῇ καὶ τῷ θείῳ ναῷ, σαλευθέντες
μετέστησαν.
Ἰώσηππος γὰρ ἐν τοῖς περὶ ἁλώσεως ἱστορεῖ ὡς «νύ-
κτωρ
οἱ ἱερεῖς προσελθόντες εἰς τὸ ἱερόν, ὥσπερ αὐτοῖς ἔθος ἦν πρὸς
8. Origenes Theol., Fragmenta in Lamentationes.
{2042.011} Fragment 115
line 1.
σωτὴρ
ὑπῃνίττετο λέγων· «ἐάσατε
τὰ παιδία ἐλθεῖν πρός με».
(115.) Ἱστορεῖ γὰρ Ἰώσηππος
ὡς οὐδὲ τὰ ὄρη τοὺς
φεύγοντας διέσωσεν.
ἐκεῖ
τοίνυν ἡμᾶς ἕλκοντες ἥπτοντο,
ἤγουν πρὸς δίκην ἀνήφθησαν
@1
9. Origenes Theol., Commentariorum series in
evangelium Matthaei. {2042.028}
Page 42 line 20.
τῆρος
ὀνειδιζόμενοι. ἀλλ’ εἰ-
κὸς [καθώς φησιν Ἰώσηππος]
(20)
Ζαχαρίαν
νῦν λέγεσθαι τὸν
10. Origenes Theol., Commentarium in evangelium
Matthaei (lib. 10–11).
{2042.029} Book 10
section 17 line 31.
τοσοῦτον
δὲ διέλαμψεν οὗτος ὁ Ἰάκωβος
ἐν τῷ λαῷ ἐπὶ (30)
δικαιοσύνῃ
ὡς Φλάβιον Ἰώσηπον ἀναγράψαντα ἐν εἴκοσι
βιβλίοις
τὴν Ἰουδαϊκὴν ἀρχαιολογίαν, τὴν αἰτίαν παραστῆσαι
11. Origenes Theol., Fragmenta in Psalmos 1–150 [Dub.]. {2042.044} Psalm 73 verse 5
line 4.
ράνω.
Ἀπὸ τῶν Ἰωσήπου
περὶ τῆς ἁλώσεως
λεγομένων,
καιομένου δὲ τοῦ ναοῦ καὶ τῶν (5)
12. Origenes Theol., Selecta in Psalmos.
{2042.058} Volume 12
page 1529 line 47.
ρας
αὐτῆς, κ. τ. ἑ. Ταῦτα πάντα πεπλήρωται (45)
ἐν
τῇ τῶν Ἱεροσολύμων ἁλώσει, ὥσπερ Ἰώση-
πος ἱστορεῖ καθένα διηγούμενος τῶν πεπραγμέ-
νων.
35. Cassius Dio Hist.,
Historiae Romanae.
{0385.001} Book 66
chapter 1 section 4 line 2.
(4.) Οὐεσπασιανοῦ οἰκίαν ἐσαγαγεῖν. ἀλλὰ ταῦτα μὲν
ἑρμηνεύσεως
ἔχρῃζεν,
Ἰώσηπος δὲ ἀνὴρ Ἰουδαῖος ἀχθείς τε ὑπ’ αὐτοῦ
πρότερον
καὶ
δεθεὶς ἐγέλασε καὶ ἔφη “νῦν
μέν με δήσεις, μετ’ ἐνιαυτὸν δὲ
36. Cassius Dio Hist.,
Historiae Romanae (Xiphilini epitome).
{0385.010} Dindorf-Stephanus
page S203 line 28.
τοῦ
Διὸς ὄχον ἐς τὴν τοῦ Οὐεσπασιανοῦ οἰκίαν εἰσαγαγεῖν. ἀλλὰ
ταῦτα
μὲν ἑρμηνεύσεως ἔχρῃζεν, Ἰώσηπος δὲ ἀνὴρ
Ἰουδαῖος ἀχθείς
τε
ὑπ’ αὐτοῦ πρότερον καὶ δεθεὶς ἐγέλασε καὶ ἔφη “νῦν
μέν με δή-
570. Hippolytus Scr. Eccl.,
Fragmentum in Ezechielem.
{2115.019} Volume 10
page 632 line 45.
(Browse)
χῶν
ἦν· τὰ δὲ Ἅγια τῶν ἁγίων ἄλλων κʹ.
Ὁ δὲ Ἰώ-
σηππος διόροφον τὸν ναὸν γεγενῆσθαι λέγει, καὶ πᾶν (45)
τὸ
ὕψος ρκʹ
πηχῶν εἶναι. Οὕτω γὰρ καὶ ἡ τῶν Πα-
571. Hippolytus Scr. Eccl.,
De universo (fragmenta). {2115.043} Fragment n
line 1.
(Browse)
(n.) Ὁμοίως δὲ καὶ Ἰώσηπος
ἐν τοῖς Καθ’ Ἑλλήνων φησίν·
(1.) Οὐ συγχωρητέον οὖν οἷς τὸ πολὺ τῶν δαιμόνων
σκοτοφυὲς πνεῦμα
ἐνεῖρκται
ἐν ψυχαῖς, πολλὴν θεῶν γένεσιν καὶ ἀναρίθμητον φανταζο-
572. Hippolytus Scr. Eccl.,
De universo (fragmentum ap. Joannem Philoponum, De
opificio mundi). {2115.058} Fragment 17
line 3.
(Browse)
λέγει
τοῦ κάτω ὕδατος τὴν τοῦ στερεώματος γενέσθαι φύσιν, ὡς
Ἰώσηπος ὁ Ἑβραῖος ἐν τῷ περὶ τῆς τοῦ παντὸς αἰτίας
συγγράμ-
ματι
βούλεται, εἰς τρία λέγων διῃρῆσθαι τὸ ὕδωρ καὶ τὸ μὲν τρίτον
Gregorius Nyssenus Theol.,
Liber de cognitione dei.
{2017.077} Volume 130
page 272 line 36.
<>
Φησὶ δὲ καὶ
ὁ Ἑβραῖος Ἰώσηπος κατὰ τὸν ὀκτωκαιδέκατον >
τόμον
τῆς Ἀρχαιολογίας αὐτοῦ·
Γίνεται δὲ κατὰ
τοῦτον
τὸν χρόνον Ἰησοῦς σοφὸς ἄνθρωπος, εἴπερ
ἄνδρα
αὐτὸν λέγειν χρή. Ἦν γὰρ παραδόξων ἔργων
ποιητὴς,
διδάσκαλος ἀνθρώπων ἡδονῇ τἀληθῆ δεχο- (40)
μένων
καὶ πολλοὺς μὲν τῶν Ἰουδαίων, πολλοὺς δὲ
καὶ
ἀπὸ τοῦ ἑλληνικοῦ ἐπηγάγετο. Ὁ Χριστὸς οὗτος
ἦν,
καὶ αὐτὸν ἐνδείξει τῶν παρ’ ἡμῖν πρώτων ἀν-
δρῶν
καθήλωσαν Ἰουδαῖοι σταυρῷ, ἐπιτετιμηκότος
Πιλάτου.
Οὐκ ἐξεπαύσαντο δὲ οἱ τὸ πρῶτον ἀγαπή- (45)
σαντες
τὰ αὐτοῦ καταγγέλλειν. Ἐφάνη γὰρ αὐτοῖς
τρίτην
ἔχων ἡμέραν πάλιν ζῶν, τῶν θείων προφητῶν
ταῦτά
τε καὶ ἄλλα μυρία περὶ αὐτοῦ θαυμάσια εἰ-
ρηκότων.
Aelius Herodianus et Pseudo–Herodianus Gramm. et Rhet.,
De prosodia catholica.
{0087.001} Part+volume 3,1
[[21 passages in TLG]]
Aelius Herodianus et Pseudo–Herodianus Gramm. et Rhet.,
Περὶ παρωνύμων.
{0087.026} Part+volume 3,2 [[09 passages in TLG]]
Aelius Herodianus et Pseudo–Herodianus Gramm. et Rhet.,
Partitiones.
{0087.036} Page 43 [[02 passages
in TLG]]
Abydenus Hist., Fragmenta.
{0116.002} Fragment 10a
line 5.
(Browse)
μαρτυροῦσιν
οἱ τὰ Χαλδαϊκὰ συγγραψάμενοι Ἀλέξαν-
δρος
καὶ Ἀβυδηνὸς, οἷς καὶ Ἰώσηπος καὶ πάντες ἐν
τού- (5)
τοις
ἕπονται, συμφωνούσης καὶ τῆς θείας γραφῆς.
374. Hellanicus Hist., Fragmenta.
{0539.002} Volume-Jacoby#-F 1a,4,F
fragment 47b line 3.
(Browse)
καὶ
Φιλόχορος ὁ τὰς Ἀτθίδας, Κάστωρ τε καὶ Θάλλος καὶ Ἀλέξανδρος ὁ
Πολυίστωρ,
ἔτι
δὲ καὶ οἱ σοφώτατοι Φίλων τε καὶ Ἰώσηπος οἱ
τὰ κατὰ Ἰουδαίους ἱστορήσαντες,
ὡς
σφόδρα ἀρχαίου καὶ παλαιοῦ τῶν Ἰουδαίων ἄρχοντος Μωυσέως μέμνηνται.
375. Hellanicus Hist., Fragmenta.
{0539.002} Volume-Jacoby#-F 3b,323a,F
fragment 10b line 3.
(Browse)
καὶ
οἱ τὰ Ἀθηναίων ἱστοροῦντες Ἑλλάνικός τε καὶ Φιλόχορος ὁ τὰς Ἀτθίδας,
Κάστωρ τε
καὶ
Θάλλος καὶ Ἀλέξανδρος ὁ Πολυίστωρ, ἔτι δὲ οἱ σοφώτατοι Φίλων τε καὶ Ἰώσηπος οἱ
τὰ
Ἰουδαίων ἱστορήσαντες, ὡς σφόδρα ἀρχαίου καὶ παλαιοῦ τῶν Ἰουδαίων
ἄρχοντος Μωυ-
376. Apollodorus Gramm.,
Fragmenta (Mu+ller).
{0549.005} Fragment 67d
line 1.
(Browse)
ἔτεσι
τὰ κατὰ μέρος ὅση δύναμις ἐπισημήνασθαι.
(67d.) Idem: Εὐσέβιος καὶ Ἰώσηπ-
πος
καὶ ἄλλοι περὶ τῆς τῶν Χαλδαίων βασιλείας ἱστο-
Philochorus Hist.,
Fragmenta.
{0583.002} Volume-Jacoby#-F 3b,328,F
fragment 92b line 7.
(Browse)
οἱ
τὰ Ἀθηναίων δὲ ἱστοροῦντες Ἑλλάνικός τε καὶ Φιλόχορος ὁ τὰς Ἀτθίδας,
Κάστωρ τε
καὶ
Θάλλος καὶ Ἀλέξανδρος ὁ Πολυίστωρ, ἔτι δὲ οἱ σοφώτατοι Φίλων τε καὶ Ἰώσηπος οἱ
τὰ
Ἰουδαίων ἱστορήσαντες, ὡς σφόδρα ἀρχαίου καὶ παλαιοῦ τῶν Ἰουδαίων
ἄρχοντος Μωυ-
Publius Aelius Phlegon Paradox., Fragmenta.
{0585.003} Volume-Jacoby#-F 2b,257,F
fragment 34 line 7.
(Browse)
ὁτιοῦν
οὐδ’ οὗτος δείκνυται πεφροντικώς, ὅνπερ οὐδ’ ἐκεῖνοι τρόπον.
τοὐναντίον
μὲν οὖν ὁ Ἰώσηπος καὶ δεδοικότι ἔοικε καὶ
εὐλαβουμένωι, ὡς
μὴ
προσκρούσειεν Ἕλλησι. @1
Rhetorica
Anonyma, Epitome artis rhetoricae.
{0598.016} Volume 3
page 660 line 8.
(Browse)
εἰ
ἐτεὸν μαντεύεται εἴτε καὶ μὴ ὁ Κάλχας.
τοιοῦτο
καὶ Ἰώσηπος εἴρηκεν ἢ δέδρακε
Καππαδοκῶν
ἀνάσσοντα Ἀρχέλαον Ἡρώδην·
383. Pseudo–Justinus Martyr, Cohortatio ad gentiles.
{0646.002} Morel page 10
section B line 4.
(Browse)
Ἰουδαίους
ἱστορήσαντες, ὡς σφόδρα ἀρχαίου καὶ παλαιοῦ τῶν
Ἰουδαίων
ἄρχοντος Μωϋσέως μέμνηνται. Ὁ γοῦν Ἰώσηπος,
τὸ
ἀρχαῖον
καὶ τὸ παλαιὸν τῆς ἱστορίας καὶ διὰ τῆς ἐπιγραφῆς (5)
384. Pseudo–Justinus Martyr, Cohortatio ad gentiles.
{0646.002} Morel page 10
section B line 7.
(Browse)
τῶν
βιβλίων σημῆναι βουλόμενος, ἀρχόμενος τῆς ἱστορίας οὕτω
γέγραφε·
Φλαβίου Ἰωσήπου Ἰουδαϊκῆς Ἀρχαιολογίας· τὸ
πα-
λαιὸν
τῆς ἱστορίας Ἀρχαιολογίαν ὀνομάζων. Καὶ ὁ ἐνδο-
385. Pseudo–Justinus Martyr, Cohortatio ad gentiles.
{0646.002} Morel page 11
section B line 8.
(Browse)
καὶ
τὰς πράξεις καὶ τὸ τοῦ γένους ἀξίωμα ἀναγράψασθαι
προελόμενοι,
Φίλων τε καὶ Ἰώσηπος. Οὗτοι γάρ, τὰς Ἰου-
(C.) δαίων ἱστοροῦντες πράξεις, ἀπὸ μὲν τοῦ
Χαλδαίων γένους τὸν
386. Pseudo–Justinus Martyr, Cohortatio ad gentiles.
{0646.002} Morel page 14
section C line 8.
(Browse)
περὶ
τούτων ἱστορησάντων σοφῶν καὶ δοκίμων ἀνδρῶν, Φί-
λωνός
τε καὶ Ἰωσήπου, καὶ ἑτέρων πλειόνων. Εἰ δέ
τις φάσκοι
(D.) τῶν προχείρως ἀντιλέγειν εἰθισμένων, μὴ ἡμῖν
τὰς βί-
387. Pseudo–Justinus Martyr, Quaestiones et
responsiones ad orthodoxos. {0646.009} Morel page 462
section D line 8.
(Browse)
δεινῶν
ἐπειράθησαν, ὡς ἐν τοῖς Περὶ τῆς ἁλώσεως λόγοις
μαρτυρεῖ
ὁ Ἰώσηπος, οἱ δὲ νῦν τῷ Χριστῷ ἀπειθοῦντες
αὐτῶν,
τῆς
μὲν οἰκείας πατρίδος ἀπελαθέντες, εἰς πᾶσαν τὴν γῆν
527. Gregorius Nazianzenus Theol.,
Christus patiens.
{2022.003} Line 1134.
(Browse)
Καὶ μὴν ὅδ’ Ἰώσηπος
ἐν σπουδῇ ποδὸς (1134)
στείχει,
νέον τι πρᾶγμ’ ἴσως ἔχων φράσαι. (1135)
528. Gregorius Nazianzenus Theol.,
Christus patiens.
{2022.003} Line 1248.
(Browse)
Ὦ
καλλίνικοι, χαίρετ’, ὦ φίλοι δύο, (1247)
ὁ
Νικόδημος σὺν Ἰωσήπῳ δίῳ,
εἰς
καιρὸν ἥκατ’, εὖγε δ’ εὖ πεπράχατε.
529. Porphyrius Phil., De abstinentia.
{2034.003} Book 4
section 11 line 12.
(Browse)
οἱ
οὖν τρίτοι τοιοῦτον ἐποιοῦντο τὸ πολίτευμα, ὡς
πολλαχοῦ
Ἰώσηπος τῶν πραγματειῶν ἀνέγραψεν, καὶ
γὰρ
ἐν τῷ δευτέρῳ τῆς Ἰουδαϊκῆς ἱστορίας, ἣν δι’
530. Athanasius Theol.,
Fragmenta varia.
{2035.054} Volume 26
page 1253 line 2.
(Browse)
(1253.) ἁμαρτάνει, διὰ τούτων καὶ κολάζεται. Τοῦτον
τοί-
νυν
τὸν Ἡρώδην ὁ μὲν Ἰώσηπος λέγει κατὰ πατέρα
εἶναι
τὸ γένος Ἰδουμαῖον, Ἀράβιον δὲ κατὰ μητέρα·
531. Athanasius Theol.,
Synopsis scripturae sacrae
[Sp.]. {2035.071} Volume 28 page 437
line 5.
(Browse)
πλειόνων
τὸ μυστικὸν ἐξειλέχθαι ἐπιγέγραπται. Ἰώ-
σηπος δὲ ἱστορεῖ δύο βιβλία προφητείας τὸν προφή- (5)
την
Ἰεζεκιὴλ γεγράφθαι· ἓν δὲ μόνον ἐπιγινώ-
532. Joannes Stobaeus Anthologus,
Anthologium.
{2037.001} Book 3
chapter 38 section 59 line 1.
(Browse)
ἡδόμενος
ἀναφανήσεται. —Σφόδρα γε.
(59.) Ἰωσήπου ἐκ τῆς
Ἁλώσεως (I 3, 4).
Οὐδὲν οὕτως τῶν ἀγαθῶν παθῶν ἰσχυρὸν ὃ τῷ
533. Joannes Stobaeus Anthologus,
Anthologium.
{2037.001} Book 3
chapter 42 section 17 line 1.
(Browse)
εἶναι.
(17.) Ἰωσήπου ἐκ τῆς
Ἁλώσεως (I 3, 4).
Πᾶσαν εὔνοιαν καὶ φύσιν κόπτει διαβολή. @1
534. Basilius Caesariensis Theol.,
Homilia dicta tempore
famis et siccitatis. {2040.024}
Volume 31 page 324 line 5.
(Browse)
σθαι.
Καὶ τοῦτο τὸ δρᾶμα Ἰουδαϊκὴ ἐτραγῴδησεν
ἱστορία,
ἣν Ἰώσηπος ἡμῖν ὁ σπουδαῖος συνεγράψατο, (5)
ὅτε
τὰ δεινὰ πάθη τοὺς Ἱεροσολυμίτας κατέλαβε, τῆς
547. Salaminius Hermias Sozomenus Scr. Eccl.,
Historia ecclesiastica.
{2048.001} Book 1
chapter 1 section 5 line 1.
(Browse)
τὸ
ἐπὶ ἑκάστῳ συμβὰν προεσήμαναν. ἀλλὰ ταῦτα μὲν εἴ τῳ ἠγνόηται, οὐ
(5.) χαλεπὸν εἰδέναι ταῖς ἱεραῖς ἐντυγχάνοντι
βίβλοις. καὶ Ἰώσηπος δὲ ὁ
Ματθίου
ὁ ἱερεύς, ἀνὴρ παρά τε Ἰουδαίοις ἐπιδοξότατος γενόμενος, ἔτι δὲ
548. Salaminius Hermias Sozomenus Scr. Eccl.,
Historia ecclesiastica.
{2048.001} Book 7
chapter 18 section 7 line 4.
(Browse)
ἐνεωτέρισαν,
Ἑβραίων τῶν πάλαι, ὡς ἱστορεῖ Εὐσέβιος ὑπὸ μάρτυσι Φίλωνί
τε
καὶ Ἰωσήπῳ καὶ Ἀριστοβούλῳ καὶ ἑτέροις
πλείστοις, μετὰ ἐαρινὴν
ἰσημερίαν
τὰ διαβατήρια θυόντων, ἡλίου τὸ πρῶτον δωδεκατημόριον τμῆμα (5)
549. Socrates Scholasticus Hist.,
Historia ecclesiastica.
{2057.001} Book 5
chapter 22 line 68.
(Browse)
τοῦτο
ποιεῖν πειθομένους, μὴ τοῖς νῦν κατὰ πάντα πεπλανημένοις
Ἰουδαίοις,
ἀλλὰ τοῖς ἀρχαίοις, καὶ Ἰωσήπῳ, καθὰ ἐκεῖνος
ἐν τῇ τρίτῃ
τῆς
Ἰουδαϊκῆς Ἀρχαιολογίας φησίν. Ἀλλ’ οὗτοι μὲν οὕτως πρὸς
550. Philostorgius Scr. Eccl.,
Historia ecclesiastica (fragmenta ap. Photium).
{2058.001} Book 1
fragment 1 line 13.
(Browse)
δοκιμάζει,
τερατῶδες καλῶν καὶ οὐδὲν ὅμοιον τῷ πρώτῳ διεξερχό-
μενον.
τὸ μέντοι γε τέταρτον ὑπὸ Ἰωσήπου γεγράφθαι
καὶ αὐτὸς
συνομολογῶν,
οὐχ ἱστορίαν μᾶλλον ἢ ἐγκώμιον εἶναί φησι, τὰ