| Antiquities
13.163-170 |
1 Maccabees 12.1- |
| (163.) Κρατήσας οὖν Ἰωνάθης τῇ μάχῃ λαμπρῶς καὶ
δισχιλίους
τῶν
ἐχθρῶν ἀποκτείνας
ὑπέστρεψεν εἰς Ἱεροσόλυμα. ὁρῶν οὖν,
<>ὅτι πάντ’ αὐτῷ
κατὰ νοῦν
προνοίᾳ θεοῦ χωρεῖ,
πρὸς Ῥωμαίους πρεσβευτὰς ἀπέστειλεν,
ἀνανεώσασθαι
βουλόμενος τὴν γενομένην
τῷ ἔθνει πρὸς
αὐτοὺς ἔμπροσθεν φιλίαν.
|
(1.)
Καὶ εἶδεν Ιωναθαν
ὅτι ὁ καιρὸς αὐτῷ συνεργεῖ,
καὶ ἐπελέξατο ἄνδρας
καὶ ἀπέστειλεν εἰς Ῥώμην
στῆσαι καὶ ἀνανεώσασθαι
τὴν πρὸς αὐτοὺς φιλίαν.
|
| (164.)
τοῖς δ’ αὐτοῖς πρεσβευταῖς ἐπέστειλεν ἀπὸ τῆς Ῥώμης
ἀναστρέφουσιν
πρὸς τοὺς Σπαρτιάτας ἀφικέσθαι
|
<>
(2.) καὶ πρὸς Σπαρτιάτας καὶ τόπους
ἑτέρους
ἀπέστειλεν
ἐπιστολὰς κατὰ τὰ αὐτά. |
καὶ τὴν
πρὸς αὐτοὺς ὑπομνῆσαι
φιλίαν καὶ συγγένειαν.
|
<> |
οἱ δ’ ὡς ἦλθον εἰς τὴν Ῥώμην
παρελθόντες εἰς τὴν βουλὴν αὐτῶν
καὶ
τὰ παρὰ Ἰωνάθου τοῦ ἀρχιερέως
εἰπόντες,
|
(3.) καὶ ἐπορεύθησαν εἰς Ῥώμην
καὶ
εἰσῆλθον εἰς τὸ βουλευτήριον
καὶ εἶπον Ιωναθαν ὁ ἀρχιερεὺς
καὶ τὸ ἔθνος τῶν Ιουδαίων |
|
ὡς
πέμψειεν αὐτοὺς
ἐπὶ τῇ τῆς συμμαχίας
βεβαιώσει,
τῆς βουλῆς ἐπικυρωσάσης
τὰ
πρότερον αὐτῇ
περὶ τῆς Ἰουδαίων φιλίας ἐγνωσμένα
<>καὶ δούσης
ἐπιστολὰς
πρὸς ἅπαντας τοὺς βασιλεῖς
τῆς Ἀσίας καὶ Εὐρώπης
καὶ τῶν πόλεων ἄρχοντας αὐτοῖς κομίζειν, ὅπως ἀσφαλοῦς τῆς εἰς τὴν οἰκείαν κομιδῆς δι’ αὐτῶν
τύχωσιν, |
ἀπέστειλεν
ἡμᾶς ἀνανεώσασθαι τὴν φιλίαν
ἑαυτοῖς
καὶ τὴν συμμαχίαν κατὰ τὸ πρότερον. |
<>ἀναστρέφοντες εἰς τὴν Σπάρτην
παρεγένοντο καὶ τὰς ἐπιστολάς,
ἃς
ἔλαβον παρὰ Ἰωνάθου,
αὐτοῖς ἀπέδοσαν.
|
(4.) καὶ ἔδωκαν ἐπιστολὰς
αὐτοῖς
<>
πρὸς αὐτοὺς κατὰ τόπον,
ὅπως προπέμπωσιν αὐτοὺς
εἰς γῆν Ιουδα μετ’ εἰρήνης.
|
|
τὸ δ’ ἀντίγραφον ἦν
τόδε·
|
(5.)
Καὶ τοῦτο τὸ ἀντίγραφον
τῶν ἐπιστολῶν,
ὧν ἔγραψεν Ιωναθαν τοῖς Σπαρτιάταις
|
„ἀρχιερεὺς Ἰωνάθης
τοῦ ἔθνους τῶν Ἰουδαίων
καὶ ἡ γερουσία
καὶ τὸ κοινὸν τῶν ἱερέων
Λακεδαιμονίων
ἐφόροις
καὶ γερουσίᾳ καὶ δήμῳ
τοῖς ἀδελφοῖς
χαίρειν.
|
(6.)
Ιωναθαν ἀρχιερεὺς
καὶ ἡ γερουσία
τοῦ ἔθνους
καὶ οἱ ἱερεῖς
καὶ
ὁ λοιπὸς δῆμος τῶν Ιουδαίων
Σπαρτιάταις
τοῖς ἀδελφοῖς χαίρειν.
|
εἰ ἐρρωμένοις ὑμῖν καὶ τὰ κοινὰ
καὶ τὰ ἴδια χωρεῖ κατὰ νοῦν,
οὕτως
ἂν ἔχοι ὡς βουλόμεθα,
ἐρρώμεθα δὲ καὶ ἡμεῖς.
|
[[this formula in Josephus is virtually identical to what is found in
numerous 3rd-2nd century bce papyri letters.]]
|
| ἐπειδὴ τοῖς ἔμπροσθεν χρόνοις κομισθείσης Ὀνίᾳ τῷ γενομένῳ ἀρχιερεῖ παρ’ ἡμῖν
παρὰ Ἀρέως τοῦ βασιλεύσαντος ὑμῶν
<>ἐπιστολῆς διὰ
Δημοτέλους
περὶ τῆς ὑπαρχούσης ὑμῖν
πρὸς ἡμᾶς συγγενείας, |
ἔτι πρότερον ἀπεστάλησαν
ἐπιστολαὶ
πρὸς Ονιαν τὸν ἀρχιερέα
παρὰ Ἀρείου τοῦ βασιλεύοντος ἐν ὑμῖν
ὅτι ἐστὲ ἀδελφοὶ ἡμῶν,
|
ἧς ὑποτέτακται τὸ ἀντίγραφον,
τήν τε ἐπιστολὴν ἐδεξάμεθα προθύμως
<>
καὶ τῷ Δημοτέλει καὶ τῷ Ἀρεῖ εὐνοϊκῶς
διετέθημεν, |
ὡς τὸ
ἀντίγραφον ὑπόκειται.
(8.) καὶ ἐπεδέξατο ὁ Ονιας
τὸν
<>ἄνδρα τὸν
ἀπεσταλμένον ἐνδόξως
καὶ ἔλαβεν τὰς ἐπιστολάς,
ἐν αἷς διεσαφεῖτο
περὶ συμμαχίας καὶ φιλίας.
|
οὐ δεόμενοι τῆς τοιαύτης ἀποδείξεως
διὰ τὸ ἐκ τῶν ἱερῶν ἡμῶν
πεπιστεῦσθαι
γραμμάτων,
|
(9.) ἡμεῖς οὖν ἀπροσδεεῖς τούτων
<>ὄντες
παράκλησιν
ἔχοντες τὰ βιβλία τὰ ἅγια τὰ
ἐν ταῖς χερσὶν ἡμῶν |
(168.)
τὸ μὲν προκατάρχειν
τῆς ἀναγνω<>ρίσεως
οὐδὲ δοκιμάζομεν
μὴ καὶ προαρπάζειν δοκῶμεν
τὴν παρ’ ὑμῶν διδομένην δόξαν, |
(10.) ἐπειράθημεν ἀποστεῖλαι τὴν πρὸς ὑμᾶς
ἀδελφότητα καὶ
φιλίαν
ἀνανεώσασθαι
πρὸς τὸ μὴ ἐξαλλοτριωθῆναι ὑμῶν·
|
πολλῶν
δὲ χρόνων διαγενομένων
ἀπὸ τῆς ἐξ ἀρχῆς ἀναποληθείσης ἡμῖν
οἰκειότητος
ἐν ταῖς ἱεραῖς καὶ ἐπωνύμοις
ἡμέραις θυσίας τῷ θεῷ
προσφέροντες
καὶ ὑπὲρ τῆς
ὑμετέρας σωτηρίας
τε καὶ νίκης
αὐτὸν παρακαλοῦμεν.
|
πολλοὶ
γὰρ
καιροὶ διῆλθον
ἀφ’
οὗ ἀπεστείλατε πρὸς ἡμᾶς.
(11.) ἡμεῖς οὖν ἐν παντὶ καιρῷ ἀδιαλείπτως
ἔν
τε ταῖς ἑορταῖς καὶ ταῖς λοιπαῖς
καθηκούσαις
ἡμέραις μιμνῃσκόμεθα
ὑμῶν ἐφ’ ὧν προσφέρομεν
θυσιῶν καὶ ἐν ταῖς προσευχαῖς,
ὡς δέον ἐστὶν καὶ πρέπον μνημονεύειν ἀδελφῶν.
(12.) εὐφραινόμεθα δὲ ἐπὶ τῇ δόξῃ ὑμῶν.
|
(169.)
πολλῶν
δ’ ἡμᾶς πολέμων
<>περιστάντων
διὰ τὴν τῶν γειτνιώντων πλεονεξίαν
οὔθ’ ὑμῖν οὔτ’ ἄλλῳ
τῶν προσηκόντων ἡμῖν
ἐνοχλεῖν ἐκρίναμεν. |
(13.) ἡμᾶς
δὲ
ἐκύκλωσαν
πολλαὶ θλίψεις
καὶ πόλεμοι πολλοί,
καὶ ἐπολέμησαν
ἡμᾶς
οἱ βασιλεῖς οἱ κύκλῳ ἡμῶν.
(14.) οὐκ ἠβουλόμεθα οὖν
παρενοχλῆσαι ὑμῖν
καὶ
τοῖς λοιποῖς συμμάχοις καὶ φίλοις ἡμῶν ἐν τοῖς πολέμοις τούτοις·
|
|
(15.) ἔχομεν γὰρ τὴν ἐξ οὐρανοῦ βοήθειαν
<>βοηθοῦσαν ἡμῖν
καὶ ἐρρύσθημεν ἀπὸ τῶν ἐχθρῶν,
καὶ ἐταπεινώθησαν οἱ ἐχθροὶ ἡμῶν.
|
καταγωνισάμενοι δὲ τοὺς πολεμίους
<>πέμποντες πρὸς Ῥωμαίους
Νουμήνιον τὸν Ἀντιόχου
καὶ Ἀντίπατρον τὸν Ἰάσονος
τῶν ἀπὸ τῆς γερουσίας ὄντων
παρ’
ἡμῖν ἐν τιμῇ,
|
(16.)
ἐπελέξαμεν οὖν
Νουμήνιον Ἀντιόχου
καὶ Ἀντίπατρον Ἰάσονος
καὶ
ἀπεστάλκαμεν πρὸς Ῥωμαίους
ἀνανεώσασθαι
τὴν
πρὸς αὐτοὺς φιλίαν
καὶ συμμαχίαν τὴν πρότερον.
|
ἐδώκαμεν αὐτοῖς
καὶ πρὸς ὑμᾶς
ἐπιστολάς, ὅπως ἀνανεώσωνται
τὴν πρὸς ὑμᾶς ἡμῖν συγγένειαν.
(170.) καλῶς οὖν ποιήσετε
καὶ
αὐτοὶ γράφοντες ἡμῖν
καὶ περὶ ὧν ἂν δέησθε ἐπιστέλλοντες,
<> ὡς εἰς
ἅπαντα προθυμησομένοις
ὑπὲρ τῆς ὑμετέρας προαιρέσεως.“ |
(17.) ἐνετειλάμεθα οὖν
αὐτοῖς
καὶ πρὸς ὑμᾶς
πορευθῆναι καὶ ἀσπάσασθαι ὑμᾶς
καὶ
ἀποδοῦναι ὑμῖν τὰς παρ’ ἡμῶν ἐπιστολὰς
περὶ τῆς ἀνανεώσεως
καὶ
τῆς ἀδελφότητος ἡμῶν.
(18.) καὶ νῦν καλῶς ποιήσετε
ἀντιφωνήσαντες ἡμῖν πρὸς ταῦτα.
|
| οἱ μὲν οὖν Λακεδαιμόνιοι τούς τε πρεσβευτὰς
φιλοφρόνως
ὑπεδέξαντο
καὶ
ψήφισμα ποιησάμενοι περὶ συμμαχίας
καὶ
φιλίας πρὸς αὐτοὺς ἀπέστειλαν.
|
|
Antiquities 12.225f
|
1 Maccabees 12.19ff |
(225.)
Τελευτήσαντος δὲ καὶ τούτου ὁ υἱὸς αὐτοῦ
διάδοχος τῆς τιμῆς Ὀνίας γίνεται,
πρὸς ὃν ὁ Λακεδαιμονίων βασιλεὺς Ἄρειος
πρεσβείαν
τε ἔπεμψεν καὶ ἐπιστολάς,
ὧν τὸ ἀντίγραφόν ἐστι τοιοῦτο·
|
(19.) Καὶ τοῦτο
τὸ ἀντίγραφον τῶν ἐπιστολῶν, ὧν ἀπέστειλαν Ονια |
| (226.)
„βασιλεὺς
Λακεδαιμονίων Ἄρειος Ὀνίᾳ χαίρειν. |
(20.) Ἄρειος
βασιλεὺς Σπαρτιατῶν
Ονια ἱερεῖ μεγάλῳ χαίρειν. |
| ἐντυχόντες γραφῇ
τινι εὕρομεν,
ὡς
ἐξ ἑνὸς εἶεν γένους
Ἰουδαῖοι καὶ Λακεδαιμόνιοι
καὶ
ἐκ τῆς πρὸς Ἄβραμον
οἰκειότητος.
<> |
(21.) εὑρέθη
ἐν γραφῇ περί τε τῶν Σπαρτιατῶν καὶ Ιουδαίων
ὅτι εἰσὶν ἀδελφοὶ
καὶ ὅτι εἰσὶν ἐκ γένους Αβρααμ. |
δίκαιον οὖν ἐστιν ἀδελφοὺς ὑμᾶς ὄντας
διαπέμπεσθαι
πρὸς ἡμᾶς
περὶ ὧν ἂν βούλησθε. |
(22.) καὶ νῦν ἀφ’ οὗ ἔγνωμεν ταῦτα,
καλῶς
ποιήσετε γράφοντες ἡμῖν
περὶ τῆς εἰρήνης ὑμῶν,
|
(227.)
ποιήσομεν δὲ καὶ ἡμεῖς τοῦτο,
καὶ τά τε ὑμέτερα ἴδια νομιοῦμεν
καὶ
τὰ αὑτῶν κοινὰ πρὸς ὑμᾶς ἕξομεν.
|
<>(23.) καὶ ἡμεῖς δὲ ἀντιγράφομεν ὑμῖν
τὰ κτήνη ὑμῶν
καὶ ἡ ὕπαρξις ὑμῶν ἡμῖν ἐστιν,
καὶ τὰ ἡμῶν ὑμῖν ἐστιν.
ἐντελλόμεθα οὖν
ὅπως
ἀπαγγείλωσιν ὑμῖν κατὰ ταῦτα.
|
| Δημοτέλης ὁ φέρων τὰ γράμματα
διαπέμπει
τὰς ἐπιστολάς.
τὰ γεγραμμένα ἐστὶν τετράγωνα·
ἡ
σφραγίς ἐστιν ἀετὸς δράκοντος ἐπειλημμένος.“
|
|
(228.) Ἡ μὲν οὖν ἐπιστολὴ ἡ πεμφθεῖσα
ὑπὸ τοῦ Λακεδαιμονίων βασιλέως
τοῦτον
περιεῖχε τὸν τρόπον.
|
|
|
|