JUDITH Vertical Text (from TLG Unicode Greek)
(RAK 4-7 June 2004)
After vert process, removed hyphens by hand;
Some lines have verse number plus one word;
Looked for glitches; some strange things at 2.16,17 multi word lines (**), possibly because of color coding in TLG?? Some places where letters are missing (e.g. [ka]i in 7.23);
Verify text as variants are added!
1.(1.)
῎Ετους
δωδεκάτου
τῆς
βασιλείας
Ναβουχοδονοσορ
,
ὃς
ἐβασίλευσεν
᾿Ασσυρίων
ἐν
Νινευη
τῇ
πόλει
τῇ
μεγάλῃ
,
ἐν
ταῖς
ἡμέραις
Αρφαξαδ
,
ὃς
ἐβασίλευσεν
Μήδων
ἐν
᾿Εκβατάνοις
,
(2.)
καὶ
ᾠκοδόμησεν
ἐπ’
᾿Εκβατάνων
κύκλῳ
τείχη
ἐκ
λίθων
λελαξευμένων
εἰς
πλάτος
πηχῶν
τριῶν
καὶ
εἰς
μῆκος
πηχῶν
ἓξ
καὶ
ἐποίησεν
τὸ
ὕψος
τοῦ
τείχους
πηχῶν
ἑβδομήκοντα
καὶ
τὸ
πλάτος
αὐτοῦ
πηχῶν
πεντήκοντα
(3.)
καὶ
τοὺς
πύργους
αὐτοῦ
ἔστησεν
ἐπὶ
ταῖς
πύλαις
αὐτῆς
πηχῶν
ἑκατὸν
καὶ
τὸ
πλάτος
αὐτῆς
ἐθεμελίωσεν
εἰς
πήχεις
ἑξήκοντα
(4.)
καὶ
ἐποίησεν
τὰς
πύλας
αὐτῆς
πύλας
διεγειρομένας
εἰς
ὕψος
πηχῶν
ἑβδομήκοντα
καὶ
τὸ
πλάτος
αὐτῆς
πήχεις
τεσσαράκοντα
εἰς
ἐξόδους
δυνάμεως
δυνατῶν
αὐτοῦ
καὶ
διατάξεις
τῶν
πεζῶν
αὐτοῦ
.
(5.) καὶ
ἐποίησεν
πόλεμον
ἐν
ταῖς
ἡμέραις
ἐκείναις
ὁ
βασιλεὺς
Ναβουχοδονοσορ
πρὸς
βασιλέα
Αρφαξαδ
ἐν
τῷ
πεδίῳ
τῷ
μεγάλῳ
,
τοῦτό
ἐστιν
πεδίον
ἐν
τοῖς
ὁρίοις
Ραγαυ
.
(6.)
καὶ
συνήντησαν
πρὸς
αὐτὸν
πάντες
οἱ
κατοικοῦντες
τὴν
ὀρεινὴν
καὶ
πάντες
οἱ
κατοικοῦντες
τὸν
Εὐφράτην
καὶ
τὸν
Τίγριν
καὶ
τὸν
῾Υδάσπην
καὶ
πεδία
Αριωχ
βασιλέως
᾿Ελυμαίων
,
καὶ
συνῆλθον
ἔθνη
πολλὰ
εἰς
παράταξιν
υἱῶν
Χελεουδ
.
. (7.)
καὶ
ἀπέστειλεν
Ναβουχοδονοσορ
βασιλεὺς
᾿Ασσυρίων
ἐπὶ
πάντας
τοὺς
κατοικοῦντας
τὴν
Περσίδα
καὶ
ἐπὶ
πάντας
τοὺς
κατοικοῦντας
πρὸς
δυσμαῖς
,
τοὺς
κατοικοῦντας
τὴν
Κιλικίαν
καὶ
Δαμασκὸν
καὶ
τὸν
Λίβανον
καὶ
᾿Αντιλίβανον
,
καὶ
πάντας
τοὺς
κατοικοῦντας
κατὰ
πρόσωπον
τῆς
παραλίας
(8.)
καὶ
τοὺς
ἐν
τοῖς
ἔθνεσι
τοῦ
Καρμήλου
καὶ
Γαλααδ
καὶ
τὴν
ἄνω
Γαλιλαίαν
καὶ
τὸ
μέγα
πεδίον
Εσδρηλων
(9.)
καὶ
πάντας
τοὺς
ἐν
Σαμαρείᾳ
καὶ
ταῖς
πόλεσιν
αὐτῆς
καὶ
πέραν
τοῦ
Ιορδάνου
ἕως
Ιερουσαλημ
καὶ
Βατανη
καὶ
Χελους
καὶ
Καδης
καὶ
τοῦ
ποταμοῦ
Αἰγύπτου
καὶ
Ταφνας
καὶ
Ραμεσση
καὶ
πᾶσαν
γῆν
Γεσεμ
(10.)
ἕως
τοῦ
ἐλθεῖν
ἐπάνω
Τάνεως
καὶ
Μέμφεως
καὶ
πάντας
τοὺς
κατοικοῦντας
τὴν
Αἴγυπτον
ἕως
τοῦ
ἐλθεῖν
ἐπὶ
τὰ
ὅρια
τῆς
Αἰθιοπίας
.
(11.)
καὶ
ἐφαύλισαν
πάντες
οἱ
κατοικοῦντες
πᾶσαν
τὴν
γῆν
τὸ
ῥῆμα
Ναβουχοδονοσορ
βασιλέως
᾿Ασσυρίων
καὶ
οὐ
συνῆλθον
αὐτῷ
εἰς
τὸν
πόλεμον
,
ὅτι
οὐκ
ἐφοβήθησαν
αὐτόν
,
ἀλλ’
ἦν
ἐναντίον
αὐτῶν
ὡς
ἀνὴρ
εἷς
,
καὶ
ἀνέστρεψαν
τοὺς
ἀγγέλους
αὐτοῦ
κενοὺς
ἐν
ἀτιμίᾳ
προσώπου
αὐτῶν.
(12.)
καὶ
ἐθυμώθη
Ναβουχοδονοσορ
ἐπὶ
πᾶσαν
τὴν
γῆν
ταύτην
σφόδρα
καὶ
ὤμοσε
κατὰ
τοῦ
θρόνου
καὶ
τῆς
βασιλείας
αὐτοῦ
εἰ
μὴν
ἐκδικήσειν
πάντα
τὰ
ὅρια
τῆς
Κιλικίας
καὶ
Δαμασκηνῆς
καὶ
Συρίας
ἀνελεῖν
τῇ
ῥομφαίᾳ
αὐτοῦ
καὶ
πάντας
τοὺς
κατοικοῦντας
ἐν
γῇ
Μωαβ
καὶ
τοὺς
υἱοὺς
Αμμων
καὶ
(5)
πᾶσαν
τὴν
Ιουδαίαν
καὶ
πάντας
τοὺς
ἐν
Αἰγύπτῳ
ἕως
τοῦ
ἐλθεῖν
ἐπὶ
τὰ
ὅρια
τῶν
δύο
θαλασσῶν
.
(13.)
καὶ
παρετάξατο
ἐν
τῇ
δυνάμει
αὐτοῦ
πρὸς
Αρφαξαδ
βασιλέα
ἐν
τῷ
ἔτει
τῷ
ἑπτακαιδεκάτῳ
καὶ
ἐκραταιώθη
ἐν
τῷ
πολέμῳ
αὐτοῦ
καὶ
ἀνέστρεψεν
πᾶσαν
τὴν
δύναμιν
Αρφαξαδ
καὶ
πᾶσαν
τὴν
ἵππον
αὐτοῦ
καὶ
πάντα
τὰ
ἅρματα
αὐτοῦ
(14.)
καὶ
ἐκυρίευσε
τῶν
πόλεων
αὐτοῦ
καὶ
ἀφίκετο
ἕως
᾿Εκβατάνων
καὶ
ἐκράτησε
τῶν
πύργων
καὶ
ἐπρονόμευσε
τὰς
πλατείας
αὐτῆς
καὶ
τὸν
κόσμον
αὐτῆς
ἔθηκεν
εἰς
ὄνειδος
αὐτῆς
(15.)
καὶ
ἔλαβε
τὸν
Αρφαξαδ
ἐν
τοῖς
ὄρεσι
Ραγαυ
καὶ
κατηκόντισεν
αὐτὸν
ἐν
ταῖς
σιβύναις
αὐτοῦ
καὶ
ἐξωλέθρευσεν
αὐτὸν
ἕως
τῆς
ἡμέρας
ἐκείνης
.
(16.)
καὶ
ἀνέστρεψεν
μετ’
αὐτῶν
αὐτὸς
καὶ
πᾶς
ὁ
σύμμικτος
αὐτοῦ
,
πλῆθος
ἀνδρῶν
πολεμιστῶν
πολὺ
σφόδρα
,
καὶ
ἦν
ἐκεῖ
ῥᾳθυμῶν
καὶ
εὐωχούμενος
αὐτὸς
καὶ
ἡ
δύναμις
αὐτοῦ
ἐφ’
ἡμέρας
ἑκατὸν
εἴκοσι
.
2.(1.)
Καὶ
ἐν
τῷ
ἔτει
τῷ
ὀκτωκαιδεκάτῳ
δευτέρᾳ
καὶ
εἰκάδι
τοῦ
πρώτου
μηνὸς
ἐγένετο
λόγος
ἐν
οἴκῳ
Ναβουχοδονοσορ
βασιλέως
᾿Ασσυρίων
ἐκδικῆσαι
πᾶσαν
τὴν
γῆν
καθὼς
ἐλάλησεν
.
(2.)
καὶ
συνεκάλεσεν
πάντας
τοὺς
θεράποντας
αὐτοῦ
καὶ
πάντας
τοὺς
μεγιστᾶνας
αὐτοῦ
καὶ
ἔθετο
μετ’
αὐτῶν
τὸ
μυστήριον
τῆς
βουλῆς
αὐτοῦ
καὶ
συνετέλεσεν
πᾶσαν
τὴν
κακίαν
τῆς
γῆς
ἐκ
τοῦ
στόματος
αὐτοῦ
,
(3.)
καὶ
αὐτοὶ
ἔκριναν
ὀλεθρεῦσαι
πᾶσαν
σάρκα
οἳ
οὐκ
ἠκολούθησαν
τῷ
λόγῳ
τοῦ
στόματος
αὐτοῦ
.
(4.)
καὶ
ἐγένετο
ὡς
συνετέλεσεν
τὴν
βουλὴν
αὐτοῦ
,
ἐκάλεσεν
Ναβουχοδονοσορ
βασιλεὺς
᾿Ασσυρίων
τὸν
Ολοφέρνην
ἀρχιστράτηγον
τῆς
δυνάμεως
αὐτοῦ
δεύτερον
ὄντα
μετ’
αὐτὸν
καὶ
εἶπεν
πρὸς
αὐτόν
(5.)
Τάδε
λέγει
ὁ
βασιλεὺς
ὁ
μέγας
,
ὁ
κύριος
πάσης
τῆς
γῆς
᾿Ιδοὺ
σὺ
ἐξελεύσῃ
ἐκ
τοῦ
προσώπου
μου
καὶ
λήμψῃ
μετὰ
σεαυτοῦ
ἄνδρας
πεποιθότας
ἐν
ἰσχύι
αὐτῶν
,
πεζῶν
εἰς
χιλιάδας
ἑκατὸν
εἴκοσι
καὶ
πλῆθος
ἵππων
σὺν
ἀναβάταις
χιλιάδας
δέκα
δύο
,
(6.) καὶ
ἐξελεύσῃ
εἰς
συνάντησιν
πάσῃ
τῇ
γῇ
ἐπὶ
δυσμάς
,
ὅτι
ἠπείθησαν
τῷ
ῥήματι
τοῦ
στόματός
μου, (7.)
καὶ
ἀπαγγελεῖς
αὐτοῖς
ἑτοιμάζειν
γῆν
καὶ
ὕδωρ
,
ὅτι
ἐξελεύσομαι
ἐν
θυμῷ
μου
ἐπ’
αὐτοὺς
καὶ
καλύψω
πᾶν
τὸ
πρόσωπον
τῆς
γῆς
ἐν
τοῖς
ποσὶν
τῆς
δυνάμεώς
μου
καὶ
δώσω
αὐτοὺς
εἰς
διαρπαγὴν
αὐτοῖς
,
(8.)
καὶ
οἱ
τραυματίαι
αὐτῶν
πληρώσουσιν
τὰς
φάραγγας
αὐτῶν
,
καὶ
πᾶς
χειμάρρους
καὶ
ποταμὸς
ἐπικλύζων
τοῖς
νεκροῖς
αὐτῶν
πληρωθήσεται
·
(9.)
καὶ
ἄξω
τὴν
αἰχμαλωσίαν
αὐτῶν
ἐπὶ
τὰ
ἄκρα
πάσης
τῆς
γῆς
.
(10.)
σὺ
δὲ
ἐξελθὼν
προκαταλήμψῃ
μοι
πᾶν
ὅριον
αὐτῶν
,
καὶ
ἐκδώσουσίν
σοι
ἑαυτούς
,
καὶ
διατηρήσεις
ἐμοὶ
αὐτοὺς
εἰς
ἡμέραν
ἐλεγμοῦ
αὐτῶν·
(11.)
ἐπὶ
δὲ
τοὺς
ἀπειθοῦντας
οὐ
φείσεται
ὁ
ὀφθαλμός
σου
τοῦ
δοῦναι
αὐτοὺς
εἰς
φόνον
καὶ
ἁρπαγὴν
ἐν
πάσῃ
τῇ
γῇ
σου.
(12.)
ὅτι
ζῶν
ἐγὼ
καὶ
τὸ
κράτος
τῆς
βασιλείας
μου
,
λελάληκα
καὶ
ποιήσω
ταῦτα
ἐν
χειρί
μου
.
(13.)
καὶ
σὺ
δὲ
οὐ
παραβήσῃ
ἕν
τι
τῶν
ῥημάτων
τοῦ
κυρίου
σου
,
ἀλλὰ
ἐπιτελῶν
ἐπιτελέσεις
καθότι
προστέταχά
σοι
,
καὶ
οὐ
μακρυνεῖς
τοῦ
ποιῆσαι
αὐτά. (14.)
καὶ
ἐξῆλθεν
Ολοφέρνης
ἀπὸ
προσώπου
τοῦ
κυρίου
αὐτοῦ
καὶ
ἐκάλεσεν
πάντας
τοὺς
δυνάστας
καὶ
τοὺς
στρατηγοὺς
καὶ
ἐπιστάτας
τῆς
δυνάμεως
Ασσουρ
(15.)
καὶ
ἠρίθμησεν
ἐκλεκτοὺς
ἄνδρας
εἰς
παράταξιν
,
καθότι
ἐκέλευσεν
αὐτῷ
ὁ
κύριος
αὐτοῦ
,
εἰς
μυριάδας
δέκα
δύο
καὶ
ἱππεῖς
τοξότας
μυρίους
δισχιλίους, (16.)
καὶ
**
διέταξεν
αὐτοὺς
ὃν
τρόπον
πολέμου
πλῆθος
συντάσσεται. (17.)
**
καὶ
ἔλαβεν
καμήλους
καὶ
ὄνους
καὶ
ἡμιόνους
εἰς
τὴν
ἀπαρτίαν
αὐτῶν
,
πλῆθος
πολὺ
σφόδρα
,
καὶ
πρόβατα
καὶ
βόας
καὶ
αἶγας
εἰς
τὴν
παρασκευὴν
αὐτῶν
,
ὧν
οὐκ
ἦν
ἀριθμός
,
(18.)
καὶ
ἐπισιτισμὸν
παντὶ
ἀνδρὶ
εἰς
πλῆθος
καὶ
χρυσίον
καὶ
ἀργύριον
ἐξ
οἴκου
βασιλέως
πολὺ
σφόδρα.
(19.)
καὶ
ἐξῆλθεν
αὐτὸς
καὶ
πᾶσα
ἡ
δύναμις
αὐτοῦ
εἰς
πορείαν
τοῦ
προελθεῖν
βασιλέως
Ναβουχοδονοσορ
καὶ
καλύψαι
πᾶν
τὸ
πρόσωπον
τῆς
γῆς
πρὸς
δυσμαῖς
ἐν
ἅρμασι
καὶ
ἱππεῦσι
καὶ
πεζοῖς
ἐπιλέκτοις
αὐτῶν·
(20.)
καὶ
πολὺς
ὁ
ἐπίμικτος
ὡς
ἀκρὶς
συνεξῆλθον
αὐτοῖς
καὶ
ὡς
ἡ
ἄμμος
τῆς
γῆς
,
οὐ
γὰρ
ἦν
ἀριθμὸς
ἀπὸ
πλήθους
αὐτῶν
.
(21.)
καὶ
ἀπῆλθον
ἐκ
Νινευη
ὁδὸν
τριῶν
ἡμερῶν
ἐπὶ
πρόσωπον
τοῦ
πεδίου
Βεκτιλεθ
καὶ
ἐπεστρατοπέδευσαν
ἀπὸ
Βεκτιλεθ
πλησίον
τοῦ
ὄρους
τοῦ
ἐπ’
ἀριστερᾷ
τῆς
ἄνω
Κιλικίας.
(22.)
καὶ
ἔλαβεν
πᾶσαν
τὴν
δύναμιν
αὐτοῦ
,
τοὺς
πεζοὺς
καὶ
τοὺς
ἱππεῖς
καὶ
τὰ
ἅρματα
αὐτοῦ
,
καὶ
ἀπῆλθεν
ἐκεῖθεν
εἰς
τὴν
ὀρεινήν
.
(23.)
καὶ
διέκοψεν
τὸ
Φουδ
καὶ
Λουδ
καὶ
ἐπρονόμευσεν
υἱοὺς
πάντας
Ρασσις
καὶ
υἱοὺς
Ισμαηλ
τοὺς
κατὰ
πρόσωπον
τῆς
ἐρήμου
πρὸς
νότον
τῆς
Χελεων.
(24.)
καὶ
παρῆλθεν
τὸν
Εὐφράτην
καὶ
διῆλθεν
τὴν
Μεσοποταμίαν
καὶ
κατέσκαψεν
πάσας
τὰς
πόλεις
τὰς
ὑψηλὰς
τὰς
ἐπὶ
τοῦ
χειμάρρου
Αβρωνα
ἕως
τοῦ
ἐλθεῖν
ἐπὶ
θάλασσαν.
(25.)
καὶ
κατελάβετο
τὰ
ὅρια
τῆς
Κιλικίας
καὶ
κατέκοψε
πάντας
τοὺς
ἀντιστάντας
αὐτῷ
καὶ
ἦλθεν
ἕως
ὁρίων
Ιαφεθ
τὰ
πρὸς
νότον
κατὰ
πρόσωπον
τῆς
᾿Αραβίας.
(26.)
καὶ
ἐκύκλωσεν
πάντας
τοὺς
υἱοὺς
Μαδιαμ
καὶ
ἐνέπρησεν
τὰ
σκηνώματα
αὐτῶν
καὶ
ἐπρονόμευσεν
τὰς
μάνδρας
αὐτῶν
.
(27.)
καὶ
κατέβη
εἰς
πεδίον
Δαμασκοῦ
ἐν
ἡμέραις
θερισμοῦ
πυρῶν
καὶ
ἐνέπρησεν
πάντας
τοὺς
ἀγροὺς
αὐτῶν
καὶ
τὰ
ποίμνια
καὶ
τὰ
βουκόλια
ἔδωκεν
εἰς
ἀφανισμὸν
καὶ
τὰς
πόλεις
αὐτῶν
ἐσκύλευσεν
καὶ
τὰ
πεδία
αὐτῶν
ἐξελίκμησεν
καὶ
ἐπάταξεν
πάντας
τοὺς
νεανίσκους
αὐτῶν
ἐν
στόματι
ῥομφαίας
.
—
(28.)
καὶ
ἐπέπεσεν
φόβος
καὶ
τρόμος
αὐτοῦ
ἐπὶ
τοὺς
κατοικοῦντας
τὴν
παραλίαν
τοὺς
ὄντας
ἐν
Σιδῶνι
καὶ
ἐν
Τύρῳ
καὶ
τοὺς
κατοικοῦντας
Σουρ
καὶ
Οκινα
καὶ
πάντας
τοὺς
κατοικοῦντας
Ιεμνααν
,
καὶ
οἱ
κατοικοῦντες
ἐν
᾿Αζώτῳ
καὶ
᾿Ασκαλῶνι
ἐφοβήθησαν
αὐτὸν
σφόδρα
.
3.(1.)
καὶ
ἀπέστειλαν
πρὸς
αὐτὸν
ἀγγέλους
λόγοις
εἰρηνικοῖς
λέγοντες
(2.)
᾿Ιδοὺ
ἡμεῖς
οἱ
παῖδες
Ναβουχοδονοσορ
βασιλέως
μεγάλου
παρακείμεθα
ἐνώπιόν
σου
,
χρῆσαι
ἡμῖν
καθὼς
ἀρεστόν
ἐστιν
τῷ
προσώπῳ
σου·
(3.)
ἰδοὺ
αἱ
ἐπαύλεις
ἡμῶν
καὶ
πᾶς
τόπος
ἡμῶν
καὶ
πᾶν
πεδίον
πυρῶν
καὶ
τὰ
ποίμνια
καὶ
τὰ
βουκόλια
καὶ
πᾶσαι
αἱ
μάνδραι
τῶν
σκηνῶν
ἡμῶν
παράκεινται
πρὸ
προσώπου
σου
,
χρῆσαι
καθὸ
ἂν
ἀρέσκῃ
σοι·
(4.)
ἰδοὺ
καὶ
αἱ
πόλεις
ἡμῶν
καὶ
οἱ
κατοικοῦντες
ἐν
αὐταῖς
δοῦλοι
σοί
εἰσιν
,
ἐλθὼν
ἀπάντησον
αὐταῖς
ὡς
ἔστιν
ἀγαθὸν
ἐν
ὀφθαλμοῖς
σου
.
(5.)
καὶ
παρεγένοντο
οἱ
ἄνδρες
πρὸς
Ολοφέρνην
καὶ
ἀπήγγειλαν
αὐτῷ
κατὰ
τὰ
ῥήματα
ταῦτα.
(6.)
καὶ
κατέβη
ἐπὶ
τὴν
παραλίαν
αὐτὸς
καὶ
ἡ
δύναμις
αὐτοῦ
καὶ
ἐφρούρωσε
τὰς
πόλεις
τὰς
ὑψηλὰς
καὶ
ἔλαβεν
ἐξ
αὐτῶν
εἰς
συμμαχίαν
ἄνδρας
ἐπιλέκτους·
(7.)
καὶ
ἐδέξαντο
αὐτὸν
αὐτοὶ
καὶ
πᾶσα
ἡ
περίχωρος
αὐτῶν
μετὰ
στεφάνων
καὶ
χορῶν
καὶ
τυμπάνων.
(8.)
καὶ
κατέσκαψεν
πάντα
τὰ
ὅρια
αὐτῶν
καὶ
τὰ
ἄλση
αὐτῶν
ἐξέκοψεν
,
καὶ
ἦν
δεδομένον
αὐτῷ
ἐξολεθρεῦσαι
πάντας
τοὺς
θεοὺς
τῆς
γῆς
,
ὅπως
αὐτῷ
μόνῳ
τῷ
Ναβουχοδονοσορ
λατρεύσωσι
πάντα
τὰ
ἔθνη
,
καὶ
πᾶσαι
αἱ
γλῶσσαι
καὶ
αἱ
φυλαὶ
αὐτῶν
ἐπικαλέσωνται
αὐτὸν
εἰς
θεόν.
(9.)
καὶ
ἦλθεν
κατὰ
πρόσωπον
Εσδρηλων
πλησίον
τῆς
Δωταιας
,
ἥ
ἐστιν
ἀπέναντι
τοῦ
πρίονος
τοῦ
μεγάλου
τῆς
Ιουδαίας
,
(10.)
καὶ
κατεστρατοπέδευσαν
ἀνὰ
μέσον
Γαιβαι
καὶ
Σκυθῶν
πόλεως
,
καὶ
ἦν
ἐκεῖ
μῆνα
ἡμερῶν
εἰς
τὸ
συλλέξαι
πᾶσαν
τὴν
ἀπαρτίαν
τῆς
δυνάμεως
αὐτοῦ
.
4.(1.)
Καὶ
ἤκουσαν
οἱ
υἱοὶ
Ισραηλ
οἱ
κατοικοῦντες
ἐν
τῇ
Ιουδαίᾳ
πάντα
,
ὅσα
ἐποίησεν
Ολοφέρνης
τοῖς
ἔθνεσιν
ὁ
ἀρχιστράτηγος
Ναβουχοδονοσορ
βασιλέως
᾿Ασσυρίων
,
καὶ
ὃν
τρόπον
ἐσκύλευσεν
πάντα
τὰ
ἱερὰ
αὐτῶν
καὶ
ἔδωκεν
αὐτὰ
εἰς
ἀφανισμόν
,
(2.)
καὶ
ἐφοβήθησαν
σφόδρα
σφόδρα
ἀπὸ
προσώπου
αὐτοῦ
καὶ
περὶ
Ιερουσαλημ
καὶ
τοῦ
ναοῦ
κυρίου
θεοῦ
αὐτῶν
ἐταράχθησαν
.
(3.)
ὅτι
προσφάτως
ἦσαν
ἀναβεβηκότες
ἐκ
τῆς
αἰχμαλωσίας
,
καὶ
νεωστὶ
πᾶς
ὁ
λαὸς
συνελέλεκτο
τῆς
Ιουδαίας
,
καὶ
τὰ
σκεύη
καὶ
τὸ
θυσιαστήριον
καὶ
ὁ
οἶκος
ἐκ
τῆς
βεβηλώσεως
ἡγιασμένα
ἦν. (4.)
καὶ
ἀπέστειλαν
εἰς
πᾶν
ὅριον
Σαμαρείας
καὶ
Κωνα
καὶ
Βαιθωρων
καὶ
Βελμαιν
καὶ
Ιεριχω
καὶ
εἰς
Χωβα
καὶ
Αισωρα
καὶ
τὸν
αὐλῶνα
Σαλημ (5.)
καὶ
προκατελάβοντο
πάσας
τὰς
κορυφὰς
τῶν
ὀρέων
τῶν
ὑψηλῶν
καὶ
ἐτείχισαν
τὰς
ἐν
αὐτοῖς
κώμας
καὶ
παρέθεντο
εἰς
ἐπισιτισμὸν
εἰς
παρασκευὴν
πολέμου
,
ὅτι
προσφάτως
ἦν
τὰ
πεδία
αὐτῶν
τεθερισμένα. (6.)
καὶ
ἔγραψεν
Ιωακιμ
ὁ
ἱερεὺς
ὁ
μέγας
,
ὃς
ἦν
ἐν
ταῖς
ἡμέραις
ἐν
Ιερουσαλημ
,
τοῖς
κατοικοῦσι
Βαιτυλουα
καὶ
Βαιτομεσθαιμ
,
ἥ
ἐστιν
ἀπέναντι
Εσδρηλων
κατὰ
πρόσωπον
τοῦ
πεδίου
τοῦ
πλησίον
Δωθαϊμ, (7.)
λέγων
διακατασχεῖν
τὰς
ἀναβάσεις
τῆς
ὀρεινῆς
,
ὅτι
δι’
αὐτῶν
ἦν
ἡ
εἴσοδος
εἰς
τὴν
Ιουδαίαν
,
καὶ
ἦν
εὐχερῶς
διακωλῦσαι
αὐτοὺς
προσβαίνοντας
στενῆς
τῆς
προσβάσεως
οὔσης
ἐπ’
ἄνδρας
τοὺς
πάντας
δύο
.
(8.) καὶ
ἐποίησαν
οἱ
υἱοὶ
Ισραηλ
καθὰ
συνέταξεν
αὐτοῖς
Ιωακιμ
ὁ
ἱερεὺς
ὁ
μέγας
καὶ
ἡ
γερουσία
παντὸς
δήμου
Ισραηλ
,
οἳ
ἐκάθηντο
ἐν
Ιερουσαλημ
.
— (9.)
καὶ
ἀνεβόησαν
πᾶς
ἀνὴρ
Ισραηλ
πρὸς
τὸν
θεὸν
ἐν
ἐκτενείᾳ
μεγάλῃ
καὶ
ἐταπείνωσαν
τὰς
ψυχὰς
αὐτῶν
ἐν
ἐκτενείᾳ
μεγάλῃ
.
(10.)
αὐτοὶ
καὶ
αἱ
γυναῖκες
αὐτῶν
καὶ
τὰ
νήπια
αὐτῶν
καὶ
τὰ
κτήνη
αὐτῶν
καὶ
πᾶς
πάροικος
καὶ
μισθωτὸς
καὶ
ἀργυρώνητος
αὐτῶν
ἐπέθεντο
σάκκους
ἐπὶ
τὰς
ὀσφύας
αὐτῶν
.
(11.)
καὶ
πᾶς
ἀνὴρ
Ισραηλ
καὶ
γυνὴ
καὶ
τὰ
παιδία
οἱ
κατοικοῦντες
ἐν
Ιερουσαλημ
ἔπεσον
κατὰ
πρόσωπον
τοῦ
ναοῦ
καὶ
ἐσποδώσαντο
τὰς
κεφαλὰς
αὐτῶν
καὶ
ἐξέτειναν
τοὺς
σάκκους
αὐτῶν
κατὰ
πρόσωπον
κυρίου· (12.)
καὶ
τὸ
θυσιαστήριον
σάκκῳ
περιέβαλον
καὶ
ἐβόησαν
πρὸς
τὸν
θεὸν
Ισραηλ
ὁμοθυμαδὸν
ἐκτενῶς
τοῦ
μὴ
δοῦναι
εἰς
διαρπαγὴν
τὰ
νήπια
αὐτῶν
καὶ
τὰς
γυναῖκας
εἰς
προνομὴν
καὶ
τὰς
πόλεις
τῆς
κληρονομίας
αὐτῶν
εἰς
ἀφανισμὸν
καὶ
τὰ
ἅγια
εἰς
βεβήλωσιν
καὶ
ὀνειδισμὸν
ἐπίχαρμα
τοῖς
ἔθνεσιν. (13.)
καὶ
εἰσήκουσεν
κύριος
τῆς
φωνῆς
αὐτῶν
καὶ
εἰσεῖδεν
τὴν
θλῖψιν
αὐτῶν·
καὶ
ἦν
ὁ
λαὸς
νηστεύων
ἡμέρας
πλείους
ἐν
πάσῃ
τῇ
Ιουδαίᾳ
καὶ
Ιερουσαλημ
κατὰ
πρόσωπον
τῶν
ἁγίων
κυρίου
παντοκράτορος
.
(14.)
καὶ
Ιωακιμ
ὁ
ἱερεὺς
ὁ
μέγας
καὶ
πάντες
οἱ
παρεστηκότες
ἐνώπιον
κυρίου
ἱερεῖς
καὶ
οἱ
λειτουργοῦντες
κυρίῳ
σάκκους
περιεζωσμένοι
τὰς
ὀσφύας
αὐτῶν
προσέφερον
τὴν
ὁλοκαύτωσιν
τοῦ
ἐνδελεχισμοῦ
καὶ
τὰς
εὐχὰς
καὶ
τὰ
ἑκούσια
δόματα
τοῦ
λαοῦ, (15.)
καὶ
ἦν
σποδὸς
ἐπὶ
τὰς
κιδάρεις
αὐτῶν
,
καὶ
ἐβόων
πρὸς
κύριον
ἐκ
πάσης
δυνάμεως
εἰς
ἀγαθὸν
ἐπισκέψασθαι
πᾶν
οἶκον
Ισραηλ
.
5.(1.)
Καὶ
ἀνηγγέλη
Ολοφέρνῃ
ἀρχιστρατήγῳ
δυνάμεως
Ασσουρ
διότι
οἱ
υἱοὶ
Ισραηλ
παρεσκευάσαντο
εἰς
πόλεμον
καὶ
τὰς
διόδους
τῆς
ὀρεινῆς
συνέκλεισαν
καὶ
ἐτείχισαν
πᾶσαν
κορυφὴν
ὄρους
ὑψηλοῦ
καὶ
ἔθηκαν
ἐν
τοῖς
πεδίοις
σκάνδαλα
.
(2.)
καὶ
ὠργίσθη
θυμῷ
σφόδρα
καὶ
ἐκάλεσεν
πάντας
τοὺς
ἄρχοντας
Μωαβ
καὶ
τοὺς
στρατηγοὺς
Αμμων
καὶ
πάντας
σατράπας
τῆς
παραλίας
(3.)
καὶ
εἶπεν
αὐτοῖς
᾿Αναγγείλατε
δή
μοι
,
υἱοὶ
Χανααν
,
τίς
ὁ
λαὸς
οὗτος
ὁ
καθήμενος
ἐν
τῇ
ὀρεινῇ
,
καὶ
τίνες
ἃς
κατοικοῦσιν
πόλεις
,
καὶ
τὸ
πλῆθος
τῆς
δυνάμεως
αὐτῶν
,
καὶ
ἐν
τίνι
τὸ
κράτος
αὐτῶν
καὶ
ἡ
ἰσχὺς
αὐτῶν
,
καὶ
τίς
ἀνέστηκεν
ἐπ’
αὐτῶν
βασιλεὺς
ἡγούμενος
στρατιᾶς
αὐτῶν, (4.)
καὶ
διὰ
τί
κατενωτίσαντο
τοῦ
μὴ
ἐλθεῖν
εἰς
ἀπάντησίν
μοι
παρὰ
πάντας
τοὺς
κατοικοῦντας
ἐν
δυσμαῖς
.
—
(5.)
καὶ
εἶπεν
πρὸς
αὐτὸν
Αχιωρ
ὁ
ἡγούμενος
πάντων
υἱῶν
Αμμων
᾿Ακουσάτω
δὴ
λόγον
ὁ
κύριός
μου
ἐκ
στόματος
τοῦ
δούλου
σου
,
καὶ
ἀναγγελῶ
σοι
τὴν
ἀλήθειαν
περὶ
τοῦ
λαοῦ
τούτου
,
ὃς
κατοικεῖ
τὴν
ὀρεινὴν
ταύτην
,
πλησίον
σοῦ
οἰκοῦντος
,
καὶ
οὐκ
ἐξελεύσεται
ψεῦδος
ἐκ
τοῦ
στόματος
τοῦ
(5)
δούλου
σου. (6.)
ὁ
λαὸς
οὗτός
εἰσιν
ἀπόγονοι
Χαλδαίων. (7.)
καὶ
παρῴκησαν
τὸ
πρότερον
ἐν
τῇ
Μεσοποταμίᾳ
,
ὅτι
οὐκ
ἐβουλήθησαν
ἀκολουθῆσαι
τοῖς
θεοῖς
τῶν
πατέρων
αὐτῶν
,
οἳ
ἐγένοντο
ἐν
γῇ
Χαλδαίων·
(8.)
καὶ
ἐξέβησαν
ἐξ
ὁδοῦ
τῶν
γονέων
αὐτῶν
καὶ
προσεκύνησαν
τῷ
θεῷ
τοῦ
οὐρανοῦ
,
θεῷ
ᾧ
ἐπέγνωσαν
,
καὶ
ἐξέβαλον
αὐτοὺς
ἀπὸ
προσώπου
τῶν
θεῶν
αὐτῶν
,
καὶ
ἔφυγον
εἰς
Μεσοποταμίαν
καὶ
παρῴκησαν
ἐκεῖ
ἡμέρας
πολλάς. (9.)
καὶ
εἶπεν
ὁ
θεὸς
αὐτῶν
ἐξελθεῖν
ἐκ
τῆς
παροικίας
αὐτῶν
καὶ
πορευθῆναι
εἰς
γῆν
Χανααν
,
καὶ
κατῴκησαν
ἐκεῖ
καὶ
ἐπληθύνθησαν
χρυσίῳ
καὶ
ἀργυρίῳ
καὶ
ἐν
κτήνεσιν
πολλοῖς
σφόδρα
.
(10.)
καὶ
κατέβησαν
εἰς
Αἴγυπτον
,
ἐκάλυψεν
γὰρ
τὸ
πρόσωπον
τῆς
γῆς
Χανααν
λιμός
,
καὶ
παρῴκησαν
ἐκεῖ
μέχρις
οὗ
διετράφησαν·
καὶ
ἐγένοντο
ἐκεῖ
εἰς
πλῆθος
πολύ
,
καὶ
οὐκ
ἦν
ἀριθμὸς
τοῦ
γένους
αὐτῶν. (11.)
καὶ
ἐπανέστη
αὐτοῖς
ὁ
βασιλεὺς
Αἰγύπτου
καὶ
κατεσοφίσατο
αὐτοὺς
ἐν
πόνῳ
καὶ
πλίνθῳ
,
ἐταπείνωσαν
αὐτοὺς
καὶ
ἔθεντο
αὐτοὺς
εἰς
δούλους
.
(12.)
καὶ
ἀνεβόησαν
πρὸς
τὸν
θεὸν
αὐτῶν
,
καὶ
ἐπάταξεν
πᾶσαν
τὴν
γῆν
Αἰγύπτου
πληγαῖς
,
ἐν
αἷς
οὐκ
ἦν
ἴασις·
καὶ
ἐξέβαλον
αὐτοὺς
οἱ
Αἰγύπτιοι
ἀπὸ
προσώπου
αὐτῶν
.
(13.) καὶ
κατεξήρανεν
ὁ
θεὸς
τὴν
ἐρυθρὰν
θάλασσαν
ἔμπροσθεν
αὐτῶν
(14.) καὶ
ἤγαγεν
αὐτοὺς
εἰς
ὁδὸν
τοῦ
Σινα
καὶ
Καδης
Βαρνη·
καὶ
ἐξέβαλον
πάντας
τοὺς
κατοικοῦντας
ἐν
τῇ
ἐρήμῳ
(15.)
καὶ
ᾤκησαν
ἐν
γῇ
Αμορραίων
καὶ
πάντας
τοὺς
Εσεβωνίτας
ἐξωλέθρευσαν
ἐν
τῇ
ἰσχύι
αὐτῶν
.
καὶ
διαβάντες
τὸν
Ιορδάνην
ἐκληρονόμησαν
πᾶσαν
τὴν
ὀρεινὴν (16.)
καὶ
ἐξέβαλον
ἐκ
προσώπου
αὐτῶν
τὸν
Χαναναῖον
καὶ
τὸν
Φερεζαῖον
καὶ
τὸν
Ιεβουσαῖον
καὶ
τὸν
Συχεμ
καὶ
πάντας
τοὺς
Γεργεσαίους
καὶ
κατῴκησαν
ἐν
αὐτῇ
ἡμέρας
πολλάς. (17.)
καὶ
ἕως
οὐχ
ἥμαρτον
ἐνώπιον
τοῦ
θεοῦ
αὐτῶν
,
ἦν
μετ’
αὐτῶν
τὰ
ἀγαθά
,
ὅτι
θεὸς
μισῶν
ἀδικίαν
μετ’
αὐτῶν
ἐστιν
.
(18.)
ὅτε
δὲ
ἀπέστησαν
ἀπὸ
τῆς
ὁδοῦ
,
ἧς
διέθετο
αὐτοῖς
,
ἐξωλεθρεύθησαν
ἐν
πολλοῖς
πολέμοις
ἐπὶ
πολὺ
σφόδρα
καὶ
ᾐχμαλωτεύθησαν
εἰς
γῆν
οὐκ
ἰδίαν
,
καὶ
ὁ
ναὸς
τοῦ
θεοῦ
αὐτῶν
ἐγενήθη
εἰς
ἔδαφος
,
καὶ
αἱ
πόλεις
αὐτῶν
ἐκρατήθησαν
ὑπὸ
τῶν
ὑπεναντίων. (19.)
καὶ
νῦν
ἐπιστρέψαντες
ἐπὶ
τὸν
θεὸν
αὐτῶν
ἀνέβησαν
ἐκ
τῆς
διασπορᾶς
,
οὗ
διεσπάρησαν
ἐκεῖ
,
καὶ
κατέσχον
τὴν
Ιερουσαλημ
,
οὗ
τὸ
ἁγίασμα
αὐτῶν
,
καὶ
κατῳκίσθησαν
ἐν
τῇ
ὀρεινῇ
,
ὅτι
ἦν
ἔρημος. (20.)
καὶ
νῦν
,
δέσποτα
κύριε
,
εἰ
μὲν
ἔστιν
ἀγνόημα
ἐν
τῷ
λαῷ
τούτῳ
καὶ
ἁμαρτάνουσιν
εἰς
τὸν
θεὸν
αὐτῶν
καὶ
ἐπισκεψόμεθα
ὅτι
ἔστιν
ἐν
αὐτοῖς
σκάνδαλον
τοῦτο
,
καὶ
ἀναβησόμεθα
καὶ
ἐκπολεμήσομεν
αὐτούς· (21.)
εἰ
δ’
οὐκ
ἔστιν
ἀνομία
ἐν
τῷ
ἔθνει
αὐτῶν
,
παρελθέτω
δὴ
ὁ
κύριός
μου
,
μήποτε
ὑπερασπίσῃ
ὁ
κύριος
αὐτῶν
καὶ
ὁ
θεὸς
αὐτῶν
ὑπὲρ
αὐτῶν
,
καὶ
ἐσόμεθα
εἰς
ὀνειδισμὸν
ἐναντίον
πάσης
τῆς
γῆς
.
—
(22.)
καὶ
ἐγένετο
ὡς
ἐπαύσατο
Αχιωρ
λαλῶν
τοὺς
λόγους
τούτους
,
καὶ
ἐγόγγυσεν
πᾶς
ὁ
λαὸς
ὁ
κυκλῶν
τὴν
σκηνὴν
καὶ
περιεστώς
,
καὶ
εἶπαν
οἱ
μεγιστᾶνες
Ολοφέρνου
καὶ
πάντες
οἱ
κατοικοῦντες
τὴν
παραλίαν
καὶ
τὴν
Μωαβ
συγκόψαι
αὐτόν
(23.)
Οὐ
γὰρ
φοβηθησόμεθα
ἀπὸ
υἱῶν
Ισραηλ
,
ἰδοὺ
γὰρ
λαὸς
ἐν
ᾧ
οὐκ
ἔστιν
δύναμις
οὐδὲ
κράτος
εἰς
παράταξιν
ἰσχυράν·
(24.)
διὸ
δὴ
ἀναβησόμεθα
,
καὶ
ἔσονται
εἰς
κατάβρωσιν
πάσης
τῆς
στρατιᾶς
σου
,
δέσποτα
Ολοφέρνη
.
—
6.(1.)
καὶ
ὡς
κατέπαυσεν
ὁ
θόρυβος
τῶν
ἀνδρῶν
τῶν
κύκλῳ
τῆς
συνεδρίας
,
καὶ
εἶπεν
Ολοφέρνης
ἀρχιστράτηγος
δυνάμεως
Ασσουρ
πρὸς
Αχιωρ
ἐναντίον
παντὸς
τοῦ
δήμου
ἀλλοφύλων
καὶ
πρὸς
πάντας
υἱοὺς
Μωαβ (2.)
Καὶ
τίς
εἶ
σύ
,
Αχιωρ
καὶ
οἱ
μισθωτοὶ
τοῦ
Εφραιμ
,
ὅτι
ἐπροφήτευσας
ἐν
ἡμῖν
καθὼς
σήμερον
καὶ
εἶπας
τὸ
γένος
Ισραηλ
μὴ
πολεμῆσαι
,
ὅτι
ὁ
θεὸς
αὐτῶν
ὑπερασπιεῖ
αὐτῶν;
καὶ
τίς
θεὸς
εἰ
μὴ
Ναβουχοδονοσορ;
οὗτος
ἀποστελεῖ
τὸ
κράτος
αὐτοῦ
καὶ
ἐξολεθρεύσει
αὐτοὺς
(5)
ἀπὸ
προσώπου
τῆς
γῆς
,
καὶ
οὐ
ῥύσεται
αὐτοὺς
ὁ
θεὸς
αὐτῶν·
(3.) ἀλλ’
ἡμεῖς
οἱ
δοῦλοι
αὐτοῦ
πατάξομεν
αὐτοὺς
ὡς
ἄνθρωπον
ἕνα
,
καὶ
οὐχ
ὑποστήσονται
τὸ
κράτος
τῶν
ἵππων
ἡμῶν
.
(4.)
κατακαύσομεν
γὰρ
αὐτοὺς
ἐν
αὐτοῖς
,
καὶ
τὰ
ὄρη
αὐτῶν
μεθυσθήσεται
ἐν
τῷ
αἵματι
αὐτῶν
,
καὶ
τὰ
πεδία
αὐτῶν
πληρωθήσεται
τῶν
νεκρῶν
αὐτῶν
,
καὶ
οὐκ
ἀντιστήσεται
τὸ
ἴχνος
τῶν
ποδῶν
αὐτῶν
κατὰ
πρόσωπον
ἡμῶν
,
ἀλλὰ
ἀπωλείᾳ
ἀπολοῦνται
,
λέγει
ὁ
βασιλεὺς
Ναβουχοδονοσορ
ὁ
κύριος
πάσης
τῆς
γῆς·
εἶπεν
γάρ
,
οὐ
ματαιωθήσεται
τὰ
ῥήματα
τῶν
λόγων
αὐτοῦ
.
(5.)
σὺ
δέ
,
Αχιωρ
μισθωτὲ
τοῦ
Αμμων
,
ὃς
ἐλάλησας
τοὺς
λόγους
τούτους
ἐν
ἡμέρᾳ
ἀδικίας
σου
,
οὐκ
ὄψει
ἔτι
τὸ
πρόσωπόν
μου
ἀπὸ
τῆς
ἡμέρας
ταύτης
,
ἕως
οὗ
ἐκδικήσω
τὸ
γένος
τῶν
ἐξ
Αἰγύπτου· (6.)
καὶ
τότε
διελεύσεται
ὁ
σίδηρος
τῆς
στρατιᾶς
μου
καὶ
ὁ
λαὸς
τῶν
θεραπόντων
μου
τὰς
πλευράς
σου
,
καὶ
πεσῇ
ἐν
τοῖς
τραυματίαις
αὐτῶν
,
ὅταν
ἐπιστρέψω
.
(7.)
καὶ
ἀποκαταστήσουσίν
σε
οἱ
δοῦλοί
μου
εἰς
τὴν
ὀρεινὴν
καὶ
θήσουσίν
σε
ἐν
μιᾷ
τῶν
πόλεων
τῶν
ἀναβάσεων, (8.)
καὶ
οὐκ
ἀπολῇ
ἕως
οὗ
ἐξολεθρευθῇς
μετ’
αὐτῶν. (9.)
καὶ
εἴπερ
ἐλπίζεις
τῇ
καρδίᾳ
σου
ὅτι
οὐ
συλλημφθήσονται
,
μὴ
συμπεσέτω
σου
τὸ
πρόσωπον·
ἐλάλησα
,
καὶ
οὐδὲν
διαπεσεῖται
τῶν
ῥημάτων
μου
.
— (10.)
καὶ
προσέταξεν
Ολοφέρνης
τοῖς
δούλοις
αὐτοῦ
,
οἳ
ἦσαν
παρεστηκότες
ἐν
τῇ
σκηνῇ
αὐτοῦ
,
συλλαβεῖν
τὸν
Αχιωρ
καὶ
ἀποκαταστῆσαι
αὐτὸν
εἰς
Βαιτυλουα
καὶ
παραδοῦναι
εἰς
χεῖρας
υἱῶν
Ισραηλ. (11.)
καὶ
συνέλαβον
αὐτὸν
οἱ
δοῦλοι
αὐτοῦ
καὶ
ἤγαγον
αὐτὸν
ἔξω
τῆς
παρεμβολῆς
εἰς
τὸ
πεδίον
καὶ
ἀπῆραν
ἐκ
μέσου
τῆς
πεδινῆς
εἰς
τὴν
ὀρεινὴν
καὶ
παρεγένοντο
ἐπὶ
τὰς
πηγάς
,
αἳ
ἦσαν
ὑποκάτω
Βαιτυλουα. (12.)
καὶ
ὡς
εἶδαν
αὐτοὺς
οἱ
ἄνδρες
τῆς
πόλεως
ἐπὶ
τὴν
κορυφὴν
τοῦ
ὄρους
,
ἀνέλαβον
τὰ
ὅπλα
αὐτῶν
καὶ
ἀπῆλθον
ἔξω
τῆς
πόλεως
ἐπὶ
τὴν
κορυφὴν
τοῦ
ὄρους
,
καὶ
πᾶς
ἀνὴρ
σφενδονήτης
διεκράτησαν
τὴν
ἀνάβασιν
αὐτῶν
καὶ
ἔβαλλον
ἐν
λίθοις
ἐπ’
αὐτούς. (13.)
καὶ
ὑποδύσαντες
ὑποκάτω
τοῦ
ὄρους
ἔδησαν
τὸν
Αχιωρ
καὶ
ἀφῆκαν
ἐρριμμένον
ὑπὸ
τὴν
ῥίζαν
τοῦ
ὄρους
καὶ
ἀπῴχοντο
πρὸς
τὸν
κύριον
αὐτῶν
.
(14.)
καταβάντες
δὲ
οἱ
υἱοὶ
Ισραηλ
ἐκ
τῆς
πόλεως
αὐτῶν
ἐπέστησαν
αὐτῷ
καὶ
λύσαντες
αὐτὸν
ἀπήγαγον
εἰς
τὴν
Βαιτυλουα
καὶ
κατέστησαν
αὐτὸν
ἐπὶ
τοὺς
ἄρχοντας
τῆς
πόλεως
αὐτῶν
,
(15.)
οἳ
ἦσαν
ἐν
ταῖς
ἡμέραις
ἐκείναις
,
Οζιας
ὁ
τοῦ
Μιχα
ἐκ
τῆς
φυλῆς
Συμεων
καὶ
Χαβρις
ὁ
τοῦ
Γοθονιηλ
καὶ
Χαρμις
υἱὸς
Μελχιηλ
.
(16.)
καὶ
συνεκάλεσαν
πάντας
τοὺς
πρεσβυτέρους
τῆς
πόλεως
,
καὶ
συνέδραμον
πᾶς
νεανίσκος
αὐτῶν
καὶ
αἱ
γυναῖκες
εἰς
τὴν
ἐκκλησίαν
,
καὶ
ἔστησαν
τὸν
Αχιωρ
ἐν
μέσῳ
παντὸς
τοῦ
λαοῦ
αὐτῶν
,
καὶ
ἐπηρώτησεν
αὐτὸν
Οζιας
τὸ
συμβεβηκός
.
(17.)
καὶ
ἀποκριθεὶς
ἀπήγγειλεν
αὐτοῖς
τὰ
ῥήματα
τῆς
συνεδρίας
Ολοφέρνου
καὶ
πάντα
τὰ
ῥήματα
,
ὅσα
ἐλάλησεν
ἐν
μέσῳ
τῶν
ἀρχόντων
υἱῶν
Ασσουρ
,
καὶ
ὅσα
ἐμεγαλορρημόνησεν
Ολοφέρνης
εἰς
τὸν
οἶκον
Ισραηλ. (18.)
καὶ
πεσόντες
ὁ
λαὸς
προσεκύνησαν
τῷ
θεῷ
καὶ
ἐβόησαν
λέγοντες
(19.)
Κύριε
ὁ
θεὸς
τοῦ
οὐρανοῦ
,
κάτιδε
ἐπὶ
τὰς
ὑπερηφανίας
αὐτῶν
καὶ
ἐλέησον
τὴν
ταπείνωσιν
τοῦ
γένους
ἡμῶν
καὶ
ἐπίβλεψον
ἐπὶ
τὸ
πρόσωπον
τῶν
ἡγιασμένων
σοι
ἐν
τῇ
ἡμέρᾳ
ταύτῃ
.
(20.)
καὶ
παρεκάλεσαν
τὸν
Αχιωρ
καὶ
ἐπῄνεσαν
αὐτὸν
σφόδρα
,
(21.)
καὶ
παρέλαβεν
αὐτὸν
Οζιας
ἐκ
τῆς
ἐκκλησίας
εἰς
οἶκον
αὐτοῦ
καὶ
ἐποίησεν
πότον
τοῖς
πρεσβυτέροις
,
καὶ
ἐπεκαλέσαντο
τὸν
θεὸν
Ισραηλ
εἰς
βοήθειαν
ὅλην
τὴν
νύκτα
ἐκείνην
.
[end of ch 6; to be continued]
7.(1.)
Τῇ
δὲ
ἐπαύριον
παρήγγειλεν
Ολοφέρνης
πάσῃ
τῇ
στρατιᾷ
αὐτοῦ
καὶ
παντὶ
τῷ
λαῷ
αὐτοῦ
,
οἳ
παρεγένοντο
ἐπὶ
τὴν
συμμαχίαν
αὐτοῦ
,
ἀναζευγνύειν
ἐπὶ
Βαιτυλουα
καὶ
τὰς
ἀναβάσεις
τῆς
ὀρεινῆς
προκαταλαμβάνεσθαι
καὶ
ποιεῖν
πόλεμον
πρὸς
τοὺς
υἱοὺς
Ισραηλ
.
(2.)
καὶ
ἀνέζευξεν
ἐν
τῇ
ἡμέρᾳ
ἐκείνῃ
πᾶς
ἀνὴρ
δυνατὸς
αὐτῶν·
καὶ
ἡ
δύναμις
αὐτῶν
ἀνδρῶν
πολεμιστῶν
χιλιάδες
πεζῶν
ἑκατὸν
ἑβδομήκοντα
καὶ
ἱππέων
χιλιάδες
δέκα
δύο
χωρὶς
τῆς
ἀποσκευῆς
καὶ
τῶν
ἀνδρῶν
,
οἳ
ἦσαν
πεζοὶ
ἐν
αὐτοῖς
,
πλῆθος
πολὺ
σφόδρα.
(3.)
καὶ
παρενέβαλον
ἐν
τῷ
αὐλῶνι
πλησίον
Βαιτυλουα
ἐπὶ
τῆς
πηγῆς
καὶ
παρέτειναν
εἰς
εὖρος
ἐπὶ
Δωθαϊμ
ἕως
Βελβαιμ
καὶ
εἰς
μῆκος
ἀπὸ
Βαιτυλουα
ἕως
Κυαμωνος
,
ἥ
ἐστιν
ἀπέναντι
τοῦ
Εσδρηλων
.
(4.)
οἱ
δὲ
υἱοὶ
Ισραηλ
,
ὡς
εἶδον
αὐτῶν
τὸ
πλῆθος
,
ἐταράχθησαν
σφόδρα
καὶ
εἶπαν
ἕκαστος
πρὸς
τὸν
πλησίον
αὐτοῦ
Νῦν
ἐκλείξουσιν
οὗτοι
τὸ
πρόσωπον
τῆς
γῆς
πάσης
,
καὶ
οὔτε
τὰ
ὄρη
τὰ
ὑψηλὰ
οὔτε
αἱ
φάραγγες
οὔτε
οἱ
βουνοὶ
ὑποστήσονται
τὸ
βάρος
αὐτῶν.
(5.)
καὶ
ντες
ἕκαστος
τὰ
σκεύη
τὰ
πολεμικὰ
αὐτῶν
καὶ
ἀνακαύσαντες
πυρὰς
ἐπὶ
τοὺς
πύργους
αὐτῶν
ἔμενον
φυλάσσοντες
ὅλην
τὴν
νύκτα
ἐκείνην.
(6.)
τῇ
δὲ
ἡμέρᾳ
τῇ
δευτέρᾳ
ἐξήγαγεν
Ολοφέρνης
πᾶσαν
τὴν
ἵππον
αὐτοῦ
κατὰ
πρόσωπον
τῶν
υἱῶν
Ισραηλ
,
οἳ
ἦσαν
ἐν
ουα
,
(7.)
καὶ
ἐπεσκέψατο
τὰς
ἀναβάσεις
τῆς
πόλεως
αὐτῶν
καὶ
τὰς
πηγὰς
τῶν
ὑδάτων
ἐφώδευσεν
καὶ
προκατελάβετο
αὐτὰς
καὶ
ἐπέστησεν
αὐταῖς
παρεμβολὰς
ἀνδρῶν
πολεμιστῶν
,
καὶ
αὐτὸς
ἀνέζευξεν
ς
τὸν
λαὸν
αὐτοῦ
.
—
(8.)
καὶ
προσελθόντες
αὐτῷ
πάντες
ἄρχοντες
υἱῶν
Ησαυ
καὶ
πάντες
οἱ
ἡγούμενοι
τοῦ
λαοῦ
Μωαβ
καὶ
οἱ
στρατηγοὶ
τῆς
παραλίας
εἶπαν
(9.)
᾿Ακουσάτω
δὴ
λόγον
ὁ
δεσπότης
ἡμῶν
,
ἵνα
μὴ
γένηται
θραῦσμα
ἐν
τῇ
δυνάμει
σου.
(10.)
ὁ
γὰρ
λαὸς
οὗτος
τῶν
υἱῶν
Ισραηλ
οὐ
πέποιθαν
ἐπὶ
τοῖς
δόρασιν
αὐτῶν
,
ἀλλ’
ἐπὶ
τοῖς
ὕψεσι
τῶν
ὀρέων
,
ἐν
οἷς
αὐτοὶ
ἐνοικοῦσιν
ἐν
αὐτοῖς·
οὐ
γάρ
ἐστιν
εὐχερὲς
προσβῆναι
ταῖς
κορυφαῖς
τῶν
ὀρέων
αὐτῶν
.
(11.)
καὶ
νῦν
,
δέσποτα
,
μὴ
πολέμει
πρὸς
αὐτοὺς
καθὼς
γίνεται
πόλεμος
παρατάξεως
,
καὶ
οὐ
πεσεῖται
ἐκ
τοῦ
λαοῦ
σου
ἀνὴρ
εἷς.
(12.)
μεινον
ἐπὶ
τῆς
παρεμβολῆς
σου
διαφυλάσσων
πάντα
ἄνδρα
ἐκ
τῆς
δυνάμεώς
σου
,
καὶ
ἐπικρατησάτωσαν
οἱ
παῖδές
σου
τῆς
πηγῆς
τοῦ
ὕδατος
,
ἣ
ἐκπορεύεται
ἐκ
τῆς
ῥίζης
τοῦ
ὄρους,
(13.)
διότι
ἐκεῖθεν
ὑδρεύονται
πάντες
οἱ
κατοικοῦντες
Βαιτυλουα
,
καὶ
ἀνελεῖ
ς
ἡ
δίψα
,
καὶ
ἐκδώσουσι
τὴν
πόλιν
αὐτῶν·
καὶ
ἡμεῖς
καὶ
ὁ
λαὸς
ἡμῶν
ἀναβησόμεθα
ἐπὶ
τὰς
πλησίον
κορυφὰς
τῶν
ὀρέων
καὶ
παρεμβαλοῦμεν
ἐπ’
αὐταῖς
εἰς
προφυλακὴν
τοῦ
μὴ
ἐξελθεῖν
ἐκ
τῆς
πόλεως
ἄνδρα
ἕνα.
(14.)
καὶ
τακήσονται
ἐν
τῷ
λιμῷ
αὐτοὶ
καὶ
αἱ
γυναῖκες
αὐτῶν
καὶ
τὰ
τέκνα
αὐτῶν
,
καὶ
πρὶν
ἐλθεῖν
τὴν
ῥομφαίαν
ἐπ’
τοὺς
καταστρωθήσονται
ἐν
ταῖς
πλατείαις
τῆς
οἰκήσεως
αὐτῶν
.
(15.)
καὶ
ἀνταποδώσεις
αὐτοῖς
ἀνταπόδομα
πονηρὸν
ἀνθ’
ὧν
ἐστασίασαν
καὶ
οὐκ
ἀπήντησαν
τῷ
προσώπῳ
σου
ἐν
εἰρήνῃ
.
—
(16.)
καὶ
ἤρεσαν
οἱ
λόγοι
αὐτῶν
ἐνώπιον
Ολοφέρνου
καὶ
ἐνώπιον
πάντων
τῶν
θεραπόντων
αὐτοῦ
,
καὶ
συνέταξε
ποιεῖν
καθὰ
ἐλάλησαν
.
(17.)
καὶ
ἀπῆρεν
παρεμβολὴ
υἱῶν
Αμμων
καὶ
μετ’
αὐτῶν
χιλιάδες
πέντε
υἱῶν
Ασσουρ
καὶ
παρενέβαλον
ἐν
τῷ
αὐλῶνι
καὶ
προκατελάβοντο
τὰ
ὕδατα
καὶ
τὰς
πηγὰς
τῶν
ὑδάτων
τῶν
υἱῶν
Ισραηλ
.
(18.)
καὶ
ἀνέβησαν
οἱ
υἱοὶ
Ησαυ
καὶ
οἱ
υἱοὶ
Αμμων
καὶ
παρενέβαλον
ἐν
τῇ
ὀρεινῇ
ἀπέναντι
Δωθαϊμ
.
καὶ
ἀπέστειλαν
ἐξ
αὐτῶν
πρὸς
νότον
καὶ
ἀπηλιώτην
έναντι
Εγρεβηλ
,
ἥ
ἐστιν
πλησίον
Χους
,
ἥ
ἐστιν
ἐπὶ
τοῦ
χειμάρρου
Μοχμουρ
.
καὶ
ἡ
λοιπὴ
στρατιὰ
τῶν
᾿Ασσυρίων
παρενέβαλον
ἐν
τῷ
πεδίῳ
καὶ
ἐκάλυψαν
πᾶν
τὸ
πρόσωπον
τῆς
γῆς
,
καὶ
αἱ
σκηναὶ
καὶ
αἱ
ἀπαρτίαι
αὐτῶν
κατεστρατοπέδευσαν
ἐν
ὄχλῳ
πολλῷ
καὶ
ἦσαν
εἰς
πλῆθος
πολὺ
σφόδρα
.
(19.)
Καὶ
οἱ
υἱοὶ
Ισραηλ
ἀνεβόησαν
πρὸς
κύριον
θεὸν
αὐτῶν
,
ὅτι
ὠλιγοψύχησεν
τὸ
πνεῦμα
αὐτῶν
,
ὅτι
ἐκύκλωσαν
πάντες
οἱ
ἐχθροὶ
αὐτῶν
καὶ
οὐκ
ἦν
διαφυγεῖν
ἐκ
μέσου
αὐτῶν
.
(20.)
καὶ
ἔμεινεν
κύκλῳ
αὐτῶν
πᾶσα
παρεμβολὴ
Ασσουρ
,
οἱ
πεζοὶ
καὶ
ἅρματα
καὶ
οἱ
ἱππεῖς
αὐτῶν
,
ἡμέρας
τριάκοντα
τέσσαρας
.
καὶ
ἐξέλιπεν
πάντας
τοὺς
κατοικοῦντας
Βαιτυλουα
πάντα
τὰ
ἀγγεῖα
αὐτῶν
τῶν
ὑδάτων,
(21.)
καὶ
οἱ
λάκκοι
ἐξεκενοῦντο
,
καὶ
οὐκ
εἶχον
πιεῖν
εἰς
πλησμονὴν
ὕδωρ
ἡμέραν
μίαν
,
ὅτι
ἐν
μέτρῳ
ἐδίδοσαν
αὐτοῖς
πιεῖν
.
(22.)
καὶ
ἠθύμησεν
τὰ
νήπια
αὐτῶν
,
καὶ
αἱ
γυναῖκες
καὶ
οἱ
νεανίσκοι
ἐξέλιπον
ἀπὸ
τῆς
δίψης
καὶ
ἔπιπτον
ἐν
ταῖς
πλατείαις
τῆς
πόλεως
καὶ
ἐν
ταῖς
διόδοις
τῶν
πυλῶν
,
καὶ
οὐκ
ἦν
κραταίωσις
ἔτι
ἐν
αὐτοῖς
.
—
(23.)
καὶ
ἐπισυνήχθησαν
πᾶς
ὁ
λαὸς
ἐπὶ
Οζιαν
καὶ
τοὺς
ἄρχοντας
τῆς
πόλεως
,
οἱ
νεανίσκοι
καὶ
αἱ
γυναῖκες
καὶ
τὰ
παιδία
,
καὶ
ἀνεβόησαν
φωνῇ
μεγάλῃ
καὶ
εἶπαν
ἐναντίον
πάντων
τῶν
πρεσβυτέρων
(24.)
Κρίναι
ὁ
θεὸς
ἀνὰ
μέσον
ὑμῶν
καὶ
ἡμῶν
,
ὅτι
ἐποιήσατε
ἐν
ἡμῖν
ίαν
μεγάλην
οὐ
λαλήσαντες
εἰρηνικὰ
μετὰ
υἱῶν
Ασσουρ
.
(25.)
καὶ
νῦν
οὐκ
ἔστιν
ὁ
βοηθὸς
ἡμῶν
,
ἀλλὰ
πέπρακεν
ἡμᾶς
ὁ
θεὸς
εἰς
τὰς
χεῖρας
αὐτῶν
τοῦ
καταστρωθῆναι
ἐναντίον
αὐτῶν
ἐν
δίψῃ
καὶ
ᾳ
μεγάλῃ
.
(26.)
καὶ
νῦν
ἐπικαλέσασθε
αὐτοὺς
καὶ
ἔκδοσθε
τὴν
πόλιν
πᾶσαν
εἰς
προνομὴν
τῷ
λαῷ
Ολοφέρνου
καὶ
πάσῃ
τῇ
δυνάμει
(27.)
κρεῖσσον
γὰρ
ἡμῖν
γενηθῆναι
αὐτοῖς
εἰς
διαρπαγήν·
ἐσόμεθα
γὰρ
εἰς
δούλους
,
καὶ
ζήσεται
ἡ
ψυχὴ
ἡμῶν
,
καὶ
οὐκ
ὀψόμεθα
τὸν
θάνατον
τῶν
νηπίων
ἡμῶν
ἐν
ὀφθαλμοῖς
ἡμῶν
καὶ
τὰς
γυναῖκας
καὶ
τὰ
τέκνα
ἡμῶν
ἐκλειπούσας
τὰς
ψυχὰς
αὐτῶν
.
(28.)
μαρτυρόμεθα
ὑμῖν
τὸν
οὐρανὸν
καὶ
τὴν
γῆν
καὶ
τὸν
θεὸν
ἡμῶν
καὶ
κύριον
τῶν
πατέρων
ἡμῶν
,
ὃς
ἐκδικεῖ
ἡμᾶς
κατὰ
τὰς
ἁμαρτίας
ἡμῶν
καὶ
κατὰ
τὰ
ἁμαρτήματα
τῶν
πατέρων
ἡμῶν
,
ἵνα
μὴ
ποιήσῃ
κατὰ
τὰ
ῥήματα
ταῦτα
ἐν
τῇ
ἡμέρᾳ
τῇ
σήμερον.
(29.)
καὶ
ἐγένετο
κλαυθμὸς
μέγας
ἐν
μέσῳ
τῆς
ἐκκλησίας
πάντων
ὁμοθυμαδόν
,
καὶ
ἐβόησαν
πρὸς
κύριον
τὸν
θεὸν
φωνῇ
μεγάλῃ
.
—
(30.)
καὶ
εἶπεν
πρὸς
αὐτοὺς
Οζιας
Θαρσεῖτε
,
ἀδελφοί
,
διακαρτερήσωμεν
ἔτι
πέντε
ἡμέρας
,
ἐν
αἷς
ἐπιστρέψει
κύριος
ὁ
θεὸς
ἡμῶν
τὸ
ἔλεος
αὐτοῦ
ἐφ’
ἡμᾶς
,
οὐ
γὰρ
ἐγκαταλείψει
ἡμᾶς
εἰς
τέλος·
(31.)
ἐὰν
δὲ
διέλθωσιν
αὗται
καὶ
μὴ
ἔλθῃ
ἐφ’
ἡμᾶς
βοήθεια
,
ποιήσω
κατὰ
τὰ
ῥήματα
ὑμῶν.
(32.)
καὶ
ἐσκόρπισεν
τὸν
λαὸν
εἰς
τὴν
ἑαυτοῦ
παρεμβολήν
,
καὶ
ἐπὶ
τὰ
τείχη
καὶ
τοὺς
πύργους
τῆς
πόλεως
αὐτῶν
ἀπῆλθον
καὶ
τὰς
γυναῖκας
καὶ
τὰ
τέκνα
εἰς
τοὺς
οἴκους
αὐτῶν
ἀπέστειλαν·
καὶ
ἦσαν
ἐν
ταπεινώσει
πολλῇ
ἐν
τῇ
πόλει.
8.(1.)
Καὶ
ἤκουσεν
ἐν
ἐκείναις
ταῖς
ἡμέραις
Ιουδιθ
θυγάτηρ
Μεραρι
υἱοῦ
Ωξ
υἱοῦ
Ιωσηφ
υἱοῦ
Οζιηλ
υἱοῦ
Ελκια
υἱοῦ
Ανανιου
υἱοῦ
Γεδεων
υἱοῦ
Ραφαϊν
υἱοῦ
Αχιτωβ
υἱοῦ
Ηλιου
υἱοῦ
Χελκιου
υἱοῦ
Ελιαβ
υἱοῦ
Ναθαναηλ
υἱοῦ
Σαλαμιηλ
υἱοῦ
Σαρασαδαι
υἱοῦ
Ισραηλ
.
(2.)
καὶ
ὁ
ἀνὴρ
αὐτῆς
Μανασσης
τῆς
φυλῆς
αὐτῆς
καὶ
τῆς
πατριᾶς
αὐτῆς·
καὶ
ἀπέθανεν
ἐν
ἡμέραις
θερισμοῦ
κριθῶν· (3.)
ἐπέστη
γὰρ
ἐπὶ
τοὺς
δεσμεύοντας
τὰ
δράγματα
ἐν
τῷ
πεδίῳ
,
καὶ
ὁ
καύσων
ἦλθεν
ἐπὶ
τὴν
κεφαλὴν
αὐτοῦ
,
καὶ
ἔπεσεν
ἐπὶ
τὴν
κλίνην
αὐτοῦ
καὶ
ἐτελεύτησεν
ἐν
Βαιτυλουα
τῇ
πόλει
αὐτοῦ
,
καὶ
ἔθαψαν
αὐτὸν
μετὰ
τῶν
πατέρων
αὐτοῦ
ἐν
τῷ
ἀγρῷ
τῷ
ἀνὰ
μέσον
Δωθαϊμ
καὶ
Βαλαμων
.
(4.) καὶ
ἦν
Ιουδιθ
ἐν
τῷ
οἴκῳ
αὐτῆς
χηρεύουσα
ἔτη
τρία
καὶ
μῆνας
τέσσαρας. (5.)
καὶ
ἐποίησεν
ἑαυτῇ
σκηνὴν
ἐπὶ
τοῦ
δώματος
τοῦ
οἴκου
αὐτῆς
καὶ
ἐπέθηκεν
ἐπὶ
τὴν
ὀσφὺν
αὐτῆς
σάκκον
,
καὶ
ἦν
ἐπ’
αὐτῆς
τὰ
ἱμάτια
τῆς
χηρεύσεως
αὐτῆς
.
(6.)
καὶ
ἐνήστευε
πάσας
τὰς
μέρας
τῆς
χηρεύσεως
αὐτῆς
χωρὶς
προσαββάτων
καὶ
σαββάτων
καὶ
προνουμηνιῶν
καὶ
νουμηνιῶν
καὶ
ἑορτῶν
καὶ
χαρμοσυνῶν
οἴκου
Ισραηλ. (7.)
καὶ
ἦν
καλὴ
τῷ
εἴδει
καὶ
ὡραία
τῇ
ὄψει
σφόδρα·
καὶ
ὑπελίπετο
αὐτῇ
Μανασσης
ὁ
ἀνὴρ
αὐτῆς
χρυσίον
καὶ
ἀργύριον
καὶ
παῖδας
καὶ
παιδίσκας
καὶ
κτήνη
καὶ
ἀγρούς
,
καὶ
ἔμενεν
ἐπ’
αὐτῶν
.
(8.)
καὶ
οὐκ
ἦν
ὃς
ἐπήνεγκεν
αὐτῇ
ῥῆμα
πονηρόν
,
ὅτι
ῖτο
τὸν
θεὸν
σφόδρα
.
—
(9.)
καὶ
ἤκουσεν
τὰ
ῥήματα
τοῦ
λαοῦ
τὰ
πονηρὰ
ἐπὶ
τὸν
ἄρχοντα
,
ὅτι
ὠλιγοψύχησαν
ἐν
τῇ
σπάνει
τῶν
ὑδάτων
,
καὶ
ἤκουσεν
πάντας
τοὺς
λόγους
Ιουδιθ
,
οὓς
ἐλάλησεν
πρὸς
αὐτοὺς
Οζιας
,
ὡς
ὤμοσεν
αὐτοῖς
παραδώσειν
τὴν
πόλιν
μετὰ
ἡμέρας
πέντε
τοῖς
᾿Ασσυρίοις·
(10.)
καὶ
ἀποστείλασα
τὴν
ἅβραν
αὐτῆς
τὴν
ἐφεστῶσαν
πᾶσιν
τοῖς
ὑπάρχουσιν
αὐτῆς
ἐκάλεσεν
Χαβριν
καὶ
Χαρμιν
οὺς
πρεσβυτέρους
τῆς
πόλεως
αὐτῆς
,
(11.)
καὶ
ἦλθον
πρὸς
αὐτήν
,
καὶ
εἶπεν
πρὸς
αὐτούς
᾿Ακούσατε
δή
μου
,
ἄρχοντες
τῶν
κατοικούντων
ἐν
Βαιτυλουα·
ὅτι
οὐκ
εὐθὴς
ὁ
λόγος
ὑμῶν
,
ὃν
ἐλαλήσατε
ἐναντίον
τοῦ
λαοῦ
ἐν
τῇ
ἡμέρᾳ
ταύτῃ
καὶ
ἐστήσατε
τὸν
ὅρκον
τοῦτον
,
ὃν
ἐλαλήσατε
ἀνὰ
μέσον
τοῦ
θεοῦ
καὶ
ὑμῶν
καὶ
εἴπατε
ἐκδώσειν
τὴν
πόλιν
τοῖς
ἐχθροῖς
ἡμῶν
,
ἐὰν
μὴ
ἐν
αὐταῖς
ἐπιστρέψῃ
κύριος
βοήθειαν
ὑμῖν
.
(12.)
καὶ
νῦν
τίνες
ἐστὲ
ὑμεῖς
,
οἳ
ἐπειράσατε
τὸν
θεὸν
ἐν
τῇ
ἡμέρᾳ
τῇ
σήμερον
καὶ
ἵστατε
ὑπὲρ
τοῦ
θεοῦ
ἐν
μέσῳ
υἱῶν
ἀνθρώπων;
(13.)
καὶ
νῦν
κύριον
παντοκράτορα
ἐξετάζετε
καὶ
οὐθὲν
ἐπιγνώσεσθε
ἕως
τοῦ
αἰῶνος. (14.)
ὅτι
βάθος
καρδίας
ἀνθρώπου
οὐχ
εὑρήσετε
καὶ
λόγους
τῆς
διανοίας
αὐτοῦ
οὐ
διαλήμψεσθε·
καὶ
πῶς
τὸν
θεόν
,
ὃς
ἐποίησεν
πάντα
ταῦτα
,
ἐρευνήσετε
καὶ
τὸν
νοῦν
αὐτοῦ
ἐπιγνώσεσθε
καὶ
τὸν
λογισμὸν
αὐτοῦ
κατανοήσετε;
μηδαμῶς
,
ἀδελφοί
,
μὴ
παροργίζετε
κύριον
τὸν
θεὸν
ἡμῶν. (15.)
ὅτι
ἐὰν
μὴ
βούληται
ἐν
ταῖς
πέντε
ἡμέραις
βοηθῆσαι
ἡμῖν
,
αὐτὸς
ἔχει
τὴν
ουσίαν
ἐν
αἷς
θέλει
σκεπάσαι
ἡμέραις
ἢ
καὶ
ὀλεθρεῦσαι
ἡμᾶς
πρὸ
προσώπου
τῶν
ἐχθρῶν
ἡμῶν
.
(16.)
ὑμεῖς
δὲ
μὴ
ἐνεχυράζετε
τὰς
υλὰς
κυρίου
τοῦ
θεοῦ
ἡμῶν
,
ὅτι
οὐχ
ὡς
ἄνθρωπος
ὁ
θεὸς
ἀπειληθῆναι
οὐδ’
ὡς
υἱὸς
ἀνθρώπου
διαιτηθῆναι
.
(17.)
διόπερ
ἀναμένοντες
τὴν
παρ’
αὐτοῦ
σωτηρίαν
ἐπικαλεσώμεθα
αὐτὸν
εἰς
βοήθειαν
ἡμῶν
,
καὶ
εἰσακούσεται
τῆς
φωνῆς
ἡμῶν
,
ἐὰν
ᾖ
αὐτῷ
ἀρεστόν. (18.)
ὅτι
οὐκ
τη
ἐν
ταῖς
γενεαῖς
ἡμῶν
οὐδέ
ἐστιν
ἐν
τῇ
ἡμέρᾳ
τῇ
σήμερον
οὔτε
φυλὴ
οὔτε
πατριὰ
οὔτε
δῆμος
οὔτε
πόλις
ἐξ
ἡμῶν
,
οἳ
προσκυνοῦσι
θεοῖς
χειροποιήτοις
,
καθάπερ
ἐγένετο
ἐν
ταῖς
πρότερον
ἡμέραις·
(19.) ὧν
χάριν
ἐδόθησαν
εἰς
ῥομφαίαν
καὶ
εἰς
διαρπαγὴν
οἱ
πατέρες
ἡμῶν
καὶ
ἔπεσον
πτῶμα
μέγα
ἐνώπιον
τῶν
ἐχθρῶν
ἡμῶν
.
(20.)
ἡμεῖς
δὲ
ἕτερον
θεὸν
οὐκ
ἔγνωμεν
πλὴν
αὐτοῦ·
ὅθεν
ἐλπίζομεν
ὅτι
οὐχ
ὑπερόψεται
ἡμᾶς
οὐδ’
ἀπὸ
τοῦ
γένους
ἡμῶν. (21.)
ὅτι
ἐν
τῷ
λημφθῆναι
ἡμᾶς
οὕτως
καὶ
λημφθήσεται
πᾶσα
ἡ
Ιουδαία
,
καὶ
εται
τὰ
ἅγια
ἡμῶν
,
καὶ
ἐκζητήσει
τὴν
βεβήλωσιν
αὐτῶν
ἐκ
τοῦ
αἵματος
ἡμῶν
(22.)
καὶ
τὸν
φόνον
τῶν
ἀδελφῶν
ἡμῶν
καὶ
τὴν
αἰχμαλωσίαν
τῆς
γῆς
καὶ
τὴν
ἐρήμωσιν
τῆς
κληρονομίας
ἡμῶν
ι
εἰς
κεφαλὴν
ἡμῶν
ἐν
τοῖς
ἔθνεσιν
,
οὗ
ἐὰν
δουλεύσωμεν
ἐκεῖ
,
καὶ
ἐσόμεθα
εἰς
πρόσκομμα
καὶ
εἰς
ὄνειδος
ἐναντίον
τῶν
κτωμένων
ἡμᾶς
.
(23.)
ὅτι
οὐ
κατευθυνθήσεται
ἡ
δουλεία
ἡμῶν
εἰς
χάριν
,
ἀλλ’
εἰς
ἀτιμίαν
θήσει
αὐτὴν
κύριος
ὁ
θεὸς
ἡμῶν. (24.)
καὶ
νῦν
,
ἀδελφοί
,
ἐπιδειξώμεθα
τοῖς
ἀδελφοῖς
ἡμῶν
,
ὅτι
ἐξ
ἡμῶν
ἡ
ψυχὴ
αὐτῶν
,
καὶ
τὰ
ἅγια
καὶ
ὁ
οἶκος
καὶ
τὸ
θυσιαστήριον
ἐπεστήρισται
ἐφ’
ἡμῖν. (25.)
παρὰ
ταῦτα
πάντα
εὐχαριστήσωμεν
κυρίῳ
τῷ
θεῷ
ἡμῶν
,
ὃς
πειράζει
ἡμᾶς
καθὰ
καὶ
τοὺς
πατέρας
ἡμῶν
.
(26.) μνήσθητε
ὅσα
ἐποίησεν
μετὰ
Αβρααμ
καὶ
ὅσα
ἐπείρασεν
τὸν
Ισαακ
καὶ
ὅσα
ἐγένετο
τῷ
Ιακωβ
ἐν
Μεσοποταμίᾳ
τῆς
Συρίας
ποιμαίνοντι
τὰ
πρόβατα
Λαβαν
τοῦ
ἀδελφοῦ
τῆς
μητρὸς
αὐτοῦ. (27.)
ὅτι
οὐ
καθὼς
ἐκείνους
ἐπύρωσεν
εἰς
ἐτασμὸν
τῆς
καρδίας
αὐτῶν
,
καὶ
ἡμᾶς
οὐκ
ἐξεδίκησεν
,
ἀλλ’
εἰς
νουθέτησιν
μαστιγοῖ
κύριος
τοὺς
ἐγγίζοντας
αὐτῷ
.
—
(28.)
καὶ
εἶπεν
πρὸς
αὐτὴν
Οζιας
Πάντα
,
ὅσα
εἶπας
,
ἐν
ἀγαθῇ
καρδίᾳ
ἐλάλησας
,
καὶ
οὐκ
ἔστιν
ὃς
ἀντιστήσεται
τοῖς
λόγοις
σου·
(29.)
ὅτι
οὐκ
ἐν
τῇ
σήμερον
ἡ
σοφία
σου
πρόδηλός
ἐστιν
,
ἀλλ’
ἀπ’
ἀρχῆς
ἡμερῶν
σου
ἔγνω
πᾶς
ὁ
λαὸς
τὴν
σύνεσίν
σου
,
καθότι
ἀγαθόν
ἐστιν
τὸ
πλάσμα
τῆς
καρδίας
σου
.
(30.)
ἀλλὰ
ὁ
λαὸς
δεδίψηκεν
σφόδρα
καὶ
ἠνάγκασαν
ἡμᾶς
ποιῆσαι
καθὰ
ἐλαλήσαμεν
αὐτοῖς
καὶ
ἐπαγαγεῖν
ἐφ’
ἡμᾶς
ὅρκον
,
ὃν
οὐ
παραβησόμεθα
.
(31.) καὶ
νῦν
δεήθητι
περὶ
ἡμῶν
,
ὅτι
γυνὴ
εὐσεβὴς
εἶ
,
καὶ
ἀποστελεῖ
κύριος
τὸν
ὑετὸν
εἰς
πλήρωσιν
τῶν
λάκκων
ἡμῶν
,
καὶ
οὐκ
ἐκλείψομεν
ἔτι. (32.)
καὶ
εἶπεν
πρὸς
αὐτοὺς
Ιουδιθ
᾿Ακούσατέ
μου
,
καὶ
ήσω
πρᾶγμα
ὃ
ἀφίξεται
εἰς
γενεὰς
γενεῶν
υἱοῖς
τοῦ
γένους
ἡμῶν
.
(33.) ὑμεῖς
στήσεσθε
ἐπὶ
τῆς
πύλης
τὴν
νύκτα
ταύτην
,
καὶ
ἐξελεύσομαι
ἐγὼ
μετὰ
τῆς
ἅβρας
μου
,
καὶ
ἐν
ταῖς
ἡμέραις
,
μεθ’
ἃς
εἴπατε
παραδώσειν
τὴν
πόλιν
τοῖς
ἐχθροῖς
ἡμῶν
,
ἐπισκέψεται
κύριος
τὸν
ηλ
ἐν
χειρί
μου· (34.)
ὑμεῖς
δὲ
οὐκ
ἐξερευνήσετε
τὴν
πρᾶξίν
μου
,
οὐ
γὰρ
ἐρῶ
ὑμῖν
ἕως
τοῦ
τελεσθῆναι
ἃ
ἐγὼ
ποιῶ
.
(35.)
καὶ
εἶπεν
Οζιας
καὶ
οἱ
ἄρχοντες
πρὸς
αὐτήν
Πορεύου
εἰς
εἰρήνην
,
καὶ
κύριος
ὁ
θεὸς
ἔμπροσθέν
σου
εἰς
ἐκδίκησιν
τῶν
ἐχθρῶν
ἡμῶν
.
(36.)
καὶ
ρέψαντες
ἐκ
τῆς
σκηνῆς
ἐπορεύθησαν
ἐπὶ
τὰς
διατάξεις
αὐτῶν
.
9.(1.)
Ιουδιθ
δὲ
ἔπεσεν
ἐπὶ
πρόσωπον
καὶ
ἐπέθετο
σποδὸν
ἐπὶ
τὴν
κεφαλὴν
αὐτῆς
καὶ
ἐγύμνωσεν
ὃν
ἐνεδεδύκει
σάκκον
,
καὶ
ἦν
ἄρτι
προσφερόμενον
ἐν
Ιερουσαλημ
εἰς
τὸν
οἶκον
τοῦ
θεοῦ
τὸ
θυμίαμα
τῆς
ἑσπέρας
ἐκείνης
,
καὶ
ἐβόησεν
φωνῇ
μεγάλῃ
Ιουδιθ
πρὸς
κύριον
καὶ
εἶπεν (2.)
Κύριε
ὁ
θεὸς
τοῦ
πατρός
μου
Συμεων
,
ᾧ
ἔδωκας
ἐν
χειρὶ
ῥομφαίαν
εἰς
ἐκδίκησιν
ἀλλογενῶν
,
οἳ
ἔλυσαν
μήτραν
παρθένου
εἰς
μίασμα
καὶ
ἐγύμνωσαν
μηρὸν
εἰς
αἰσχύνην
καὶ
μήτραν
εἰς
ὄνειδος·
εἶπας
γάρ
Οὐχ
οὕτως
ἔσται
,
καὶ
ἐποίησαν·
(3.)
ἀνθ’
ὧν
ἔδωκας
ἄρχοντας
αὐτῶν
εἰς
φόνον
καὶ
τὴν
στρωμνὴν
τῶν
,
ἣ
ᾐδέσατο
τὴν
ἀπάτην
αὐτῶν
,
ἀπατηθεῖσαν
εἰς
αἷμα
καὶ
ἐπάταξας
δούλους
ἐπὶ
δυνάσταις
καὶ
δυνάστας
ἐπὶ
θρόνους
αὐτῶν
(4.)
καὶ
ἔδωκας
γυναῖκας
αὐτῶν
εἰς
προνομὴν
καὶ
θυγατέρας
αὐτῶν
εἰς
αἰχμαλωσίαν
καὶ
πάντα
τὰ
σκῦλα
αὐτῶν
εἰς
διαίρεσιν
υἱῶν
ἠγαπημένων
ὑπὸ
σοῦ
,
οἳ
καὶ
ἐζήλωσαν
τὸν
ζῆλόν
σου
καὶ
ἐβδελύξαντο
μίασμα
αἵματος
αὐτῶν
καὶ
ἐπεκαλέσαντό
σε
εἰς
βοηθόν·
ὁ
θεὸς
ὁ
θεὸς
ὁ
ἐμός
,
καὶ
εἰσάκουσον
ἐμοῦ
τῆς
χήρας. (5.)
γὰρ
ἐποίησας
τὰ
πρότερα
ἐκείνων
καὶ
ἐκεῖνα
καὶ
τὰ
μετέπειτα
καὶ
τὰ
νῦν
καὶ
τὰ
ἐπερχόμενα
διενοήθης
,
καὶ
ἐγενήθησαν
ἃ
ἐνενοήθης
,
(6.) καὶ
παρέστησαν
ἃ
ἐβουλεύσω
καὶ
εἶπαν
᾿Ιδοὺ
πάρεσμεν·
πᾶσαι
γὰρ
αἱ
ὁδοί
σου
ἕτοιμοι
,
καὶ
ἡ
κρίσις
σου
ἐν
προγνώσει. (7.)
ἰδοὺ
γὰρ
᾿Ασσύριοι
ἐπληθύνθησαν
ἐν
δυνάμει
αὐτῶν
,
ὑψώθησαν
ἐφ’
ἵππῳ
καὶ
ἀναβάτῃ
,
ἐγαυρίασαν
ἐν
βραχίονι
πεζῶν
,
ἤλπισαν
ἐν
καὶ
ἐν
γαίσῳ
καὶ
τόξῳ
καὶ
σφενδόνῃ
καὶ
οὐκ
ἔγνωσαν
ὅτι
σὺ
εἶ
κύριος
συντρίβων
πολέμους
.
τὴν
ἰσχὺν
ἐν
δυνάμει
σου
καὶ
κάταξον
τὸ
κράτος
αὐτῶν
ἐν
τῷ
θυμῷ
σου·
ἐβουλεύσαντο
γὰρ
βεβηλῶσαι
τὰ
ἅγιά
σου
,
μιᾶναι
τὸ
σκήνωμα
τῆς
καταπαύσεως
τοῦ
ὀνόματος
τῆς
δόξης
σου
,
καταβαλεῖν
σιδήρῳ
κέρας
θυσιαστηρίου
σου. (9.)
βλέψον
εἰς
ὑπερηφανίαν
αὐτῶν
,
ἀπόστειλον
τὴν
ὀργήν
σου
εἰς
κεφαλὰς
αὐτῶν
,
δὸς
ἐν
χειρί
μου
τῆς
χήρας
ὃ
διενοήθην
κράτος. (10.)
πάταξον
δοῦλον
ἐκ
χειλέων
ἀπάτης
μου
ἐπ’
ἄρχοντι
καὶ
ἄρχοντα
ἐπὶ
θεράποντι
αὐτοῦ
,
θραῦσον
αὐτῶν
τὸ
ἀνάστεμα
ἐν
χειρὶ
θηλείας. (11.)
οὐ
γὰρ
ἐν
πλήθει
τὸ
κράτος
σου
,
οὐδὲ
ἡ
δυναστεία
σου
ἐν
ἰσχύουσιν
,
ἀλλὰ
ταπεινῶν
εἶ
θεός
,
ἐλαττόνων
εἶ
βοηθός
,
ἀντιλήμπτωρ
ἀσθενούντων
,
ἀπεγνωσμένων
σκεπαστής
,
ἀπηλπισμένων
σωτήρ
.
(12.)
ναὶ
ναὶ
ὁ
θεὸς
τοῦ
πατρός
μου
καὶ
θεὸς
κληρονομίας
Ισραηλ
,
δέσποτα
τῶν
οὐρανῶν
καὶ
τῆς
γῆς
,
κτίστα
τῶν
ὑδάτων
,
βασιλεῦ
πάσης
κτίσεώς
σου
,
σὺ
άκουσον
τῆς
δεήσεώς
μου (13.)
καὶ
δὸς
λόγον
μου
καὶ
ἀπάτην
εἰς
τραῦμα
καὶ
μώλωπα
αὐτῶν
,
οἳ
κατὰ
τῆς
διαθήκης
σου
καὶ
οἴκου
ἡγιασμένου
σου
καὶ
κορυφῆς
Σιων
καὶ
οἴκου
κατασχέσεως
υἱῶν
σου
ἐβουλεύσαντο
σκληρά
.
(14.)
καὶ
ποίησον
ἐπὶ
παντὸς
ἔθνους
σου
καὶ
πάσης
φυλῆς
ἐπίγνωσιν
τοῦ
εἰδῆσαι
ὅτι
σὺ
εἶ
ὁ
θεὸς
θεὸς
πάσης
δυνάμεως
καὶ
κράτους
καὶ
οὐκ
ἔστιν
ἄλλος
ὑπερασπίζων
τοῦ
γένους
Ισραηλ
εἰ
μὴ
σύ
.
10.(1.)
Καὶ
ἐγένετο
ὡς
ἐπαύσατο
βοῶσα
πρὸς
τὸν
θεὸν
Ισραηλ
καὶ
συνετέλεσεν
πάντα
τὰ
ῥήματα
ταῦτα, (2.)
καὶ
ἀνέστη
ἀπὸ
τῆς
πτώσεως
καὶ
ἐκάλεσεν
τὴν
ἅβραν
αὐτῆς
καὶ
κατέβη
εἰς
τὸν
οἶκον
,
ἐν
ᾧ
διέτριβεν
ἐν
αὐτῷ
ἐν
ταῖς
ἡμέραις
τῶν
σαββάτων
καὶ
ἐν
ταῖς
ἑορταῖς
αὐτῆς
,
ἑορταῖς
αὐτῆς, (3.)
καὶ
περιείλατο
τὸν
σάκκον
,
ὃν
ἐνεδεδύκει
,
καὶ
ἐξεδύσατο
τὰ
ἱμάτια
τῆς
χηρεύσεως
αὐτῆς
καὶ
εριεκλύσατο
τὸ
σῶμα
ὕδατι
καὶ
ἐχρίσατο
μύρῳ
παχεῖ
καὶ
διέξανε
τὰς
τρίχας
τῆς
κεφαλῆς
αὐτῆς
καὶ
ἐπέθετο
μίτραν
ἐπ’
αὐτῆς
καὶ
ἐνεδύσατο
τὰ
τῆς
εὐφροσύνης
αὐτῆς
,
ἐν
οἷς
ἐστολίζετο
ἐν
ταῖς
ἡμέραις
τῆς
ζωῆς
τοῦ
ἀνδρὸς
αὐτῆς
Μανασση
,
(4.)
καὶ
ἔλαβεν
σανδάλια
εἰς
τοὺς
πόδας
αὐτῆς
καὶ
περιέθετο
τοὺς
χλιδῶνας
καὶ
τὰ
ψέλια
καὶ
τοὺς
δακτυλίους
καὶ
τὰ
ἐνώτια
καὶ
πάντα
τὸν
κόσμον
αὐτῆς
καὶ
ἐκαλλωπίσατο
σφόδρα
εἰς
ἀπάτησιν
ὀφθαλμῶν
ἀνδρῶν
,
ὅσοι
ἂν
ἴδωσιν
αὐτήν. (5.)
καὶ
ἔδωκεν
τῇ
ἅβρᾳ
αὐτῆς
ἀσκοπυτίνην
οἴνου
καὶ
καψάκην
υ
καὶ
πήραν
ἐπλήρωσεν
ἀλφίτων
καὶ
παλάθης
καὶ
ἄρτων
καθαρῶν
καὶ
περιεδίπλωσε
πάντα
τὰ
ἀγγεῖα
αὐτῆς
καὶ
ἐπέθηκεν
αὐτῇ. (6.)
καὶ
ἐξήλθοσαν
ἐπὶ
τὴν
πύλην
τῆς
πόλεως
Βαιτυλουα
καὶ
εὕροσαν
ἐφεστῶτα
ἐπ’
αὐτῇ
Οζιαν
καὶ
τοὺς
πρεσβυτέρους
τῆς
πόλεως
Χαβριν
καὶ
Χαρμιν·
(7.)
ὡς
δὲ
εἶδον
αὐτὴν
καὶ
ἦν
ἠλλοιωμένον
τὸ
πρόσωπον
αὐτῆς
καὶ
τὴν
στολὴν
μεταβεβληκυῖαν
αὐτῆς
,
καὶ
ἐθαύμασαν
ἐπὶ
τῷ
κάλλει
αὐτῆς
ἐπὶ
πολὺ
σφόδρα
καὶ
εἶπαν
αὐτῇ
(8.)
῾Ο
θεὸς
τῶν
πατέρων
ἡμῶν
δῴη
σε
εἰς
χάριν
καὶ
τὰ
ἐπιτηδεύματά
σου
εἰς
γαυρίαμα
υἱῶν
Ισραηλ
καὶ
ὕψωμα
Ιερουσαλημ. (9.)
καὶ
προσεκύνησεν
τῷ
θεῷ
καὶ
εἶπεν
πρὸς
αὐτούς
ε
ἀνοῖξαί
μοι
τὴν
πύλην
τῆς
πόλεως
,
καὶ
ἐξελεύσομαι
εἰς
τελείωσιν
τῶν
λόγων
,
ὧν
ἐλαλήσατε
μετ’
ἐμοῦ·
καὶ
συνέταξαν
τοῖς
νεανίσκοις
ἀνοῖξαι
αὐτῇ
καθότι
ἐλάλησεν
.
(10.)
καὶ
ἐποίησαν
οὕτως
.
καὶ
ἐξῆλθεν
Ιουδιθ
,
αὐτὴ
καὶ
ἡ
παιδίσκη
αὐτῆς
μετ’
αὐτῆς·
ἀπεσκόπευον
δὲ
αὐτὴν
οἱ
ἄνδρες
τῆς
πόλεως
ἕως
οὗ
κατέβη
τὸ
ὄρος
,
ἕως
διῆλθεν
τὸν
αὐλῶνα
καὶ
οὐκέτι
ἐθεώρουν
αὐτήν
.
— (11.)
καὶ
ἐπορεύοντο
ἐν
τῷ
αὐλῶνι
εἰς
εὐθεῖαν
,
καὶ
συνήντησεν
αὐτῇ
κὴ
τῶν
᾿Ασσυρίων
.
(12.)
καὶ
συνέλαβον
αὐτὴν
καὶ
ἐπηρώτησαν
Τίνων
εἶ
καὶ
πόθεν
ἔρχῃ
καὶ
ποῦ
πορεύῃ;
καὶ
εἶπεν
Θυγάτηρ
εἰμὶ
τῶν
Εβραίων
καὶ
ἀποδιδράσκω
ἀπὸ
προσώπου
αὐτῶν
,
ὅτι
μέλλουσιν
δίδοσθαι
ὑμῖν
εἰς
κατάβρωμα·
(13.)
κἀγὼ
ἔρχομαι
εἰς
τὸ
πρόσωπον
Ολοφέρνου
ἀρχιστρατήγου
δυνάμεως
ὑμῶν
τοῦ
ἀπαγγεῖλαι
ῥήματα
ἀληθείας
καὶ
δείξω
πρὸ
προσώπου
αὐτοῦ
ὁδὸν
καθ’
ἣν
πορεύσεται
καὶ
κυριεύσει
πάσης
τῆς
ὀρεινῆς
,
καὶ
οὐ
διαφωνήσει
τῶν
ἀνδρῶν
αὐτοῦ
σὰρξ
μία
οὐδὲ
πνεῦμα
ζωῆς. (14.)
ὡς
δὲ
ἤκουσαν
οἱ
ἄνδρες
τὰ
ῥήματα
αὐτῆς
καὶ
κατενόησαν
τὸ
πρόσωπον
αὐτῆς—καὶ
ἦν
ἐναντίον
αὐτῶν
θαυμάσιον
τῷ
κάλλει
σφόδρα—
,
καὶ
εἶπαν
πρὸς
αὐτήν
(15.)
Σέσωκας
τὴν
ψυχήν
σου
σπεύσασα
καταβῆναι
εἰς
πρόσωπον
τοῦ
κυρίου
ἡμῶν·
καὶ
νῦν
πρόσελθε
ἐπὶ
τὴν
σκηνὴν
αὐτοῦ
,
καὶ
ἀφ’
ἡμῶν
προπέμψουσίν
σε
,
ἕως
παραδώσουσίν
σε
εἰς
χεῖρας
αὐτοῦ· (16.)
ἐὰν
δὲ
στῇς
ἐναντίον
αὐτοῦ
,
μὴ
φοβηθῇς
τῇ
καρδίᾳ
σου
,
ἀλλὰ
ἀνάγγειλον
κατὰ
τὰ
ῥήματά
σου
,
καὶ
εὖ
σε
ποιήσει
.
(17.)
καὶ
ἐπέλεξαν
ἐξ
αὐτῶν
ἄνδρας
ἑκατὸν
καὶ
παρέζευξαν
αὐτῇ
καὶ
τῇ
ἅβρᾳ
αὐτῆς
,
καὶ
ἤγαγον
αὐτὰς
ἐπὶ
τὴν
σκηνὴν
Ολοφέρνου. (18.)
καὶ
ἐγένετο
συνδρομὴ
ἐν
πάσῃ
τῇ
παρεμβολῇ
,
διεβοήθη
γὰρ
εἰς
τὰ
σκηνώματα
ἡ
παρουσία
αὐτῆς·
καὶ
ἐλθόντες
ἐκύκλουν
αὐτήν
,
ὡς
εἱστήκει
ἔξω
τῆς
σκηνῆς
Ολοφέρνου
,
ἕως
προσήγγειλαν
αὐτῷ
περὶ
αὐτῆς. (19.)
καὶ
ἐθαύμαζον
ἐπὶ
τῷ
κάλλει
αὐτῆς
καὶ
ἐθαύμαζον
τοὺς
υἱοὺς
Ισραηλ
ἀπ’
αὐτῆς
,
καὶ
εἶπεν
ἕκαστος
πρὸς
τὸν
πλησίον
αὐτοῦ
Τίς
καταφρονήσει
τοῦ
λαοῦ
τούτου
,
ὃς
ἔχει
ἐν
ἑαυτῷ
γυναῖκας
οιαύτας;
ὅτι
οὐ
καλόν
ἐστιν
ὑπολείπεσθαι
ἐξ
αὐτῶν
ἄνδρα
ἕνα
,
οἳ
ἀφεθέντες
δυνήσονται
κατασοφίσασθαι
πᾶσαν
τὴν
γῆν
,
(20.) καὶ
ἐξῆλθον
οἱ
παρακαθεύδοντες
Ολοφέρνῃ
καὶ
πάντες
οἱ
θεράποντες
αὐτοῦ
καὶ
εἰσήγαγον
αὐτὴν
εἰς
τὴν
σκηνήν. (21.)
καὶ
ἦν
φέρνης
ἀναπαυόμενος
ἐπὶ
τῆς
κλίνης
αὐτοῦ
ἐν
τῷ
κωνωπίῳ
,
ὃ
ἦν
ἐκ
πορφύρας
καὶ
χρυσίου
καὶ
σμαράγδου
καὶ
λίθων
πολυτελῶν
καθυφασμένων. (22.)
καὶ
ἀνήγγειλαν
αὐτῷ
περὶ
αὐτῆς
,
καὶ
ἐξῆλθεν
εἰς
τὸ
προσκήνιον
,
καὶ
λαμπάδες
ἀργυραῖ
προάγουσαι
αὐτοῦ. (23.)
ὡς
δὲ
ἦλθεν
κατὰ
πρόσωπον
αὐτοῦ
Ιουδιθ
καὶ
τῶν
θεραπόντων
αὐτοῦ
,
ἐθαύμασαν
πάντες
ἐπὶ
τῷ
κάλλει
τοῦ
προσώπου
αὐτῆς·
καὶ
πεσοῦσα
ἐπὶ
πρόσωπον
προσεκύνησεν
αὐτῷ
,
καὶ
ἤγειραν
αὐτὴν
οἱ
δοῦλοι
τοῦ
.
11.(1.)
Καὶ
εἶπεν
πρὸς
αὐτὴν
Ολοφέρνης
Θάρσησον
,
γύναι
,
μὴ
φοβηθῇς
τῇ
καρδίᾳ
σου
,
ὅτι
ἐγὼ
οὐκ
ἐκάκωσα
ἄνθρωπον
ὅστις
ᾑρέτικεν
εύειν
βασιλεῖ
Ναβουχοδονοσορ
πάσης
τῆς
γῆς
.
(2.)
καὶ
νῦν
ὁ
λαός
σου
ὁ
κατοικῶν
τὴν
ὀρεινὴν
εἰ
μὴ
ἐφαύλισάν
με
,
οὐκ
ἂν
ἦρα
τὸ
δόρυ
μου
ἐπ’
αὐτούς·
ἀλλὰ
αὐτοὶ
ἑαυτοῖς
ἐποίησαν
ταῦτα
.
(3.) καὶ
νῦν
λέγε
μοι
τίνος
ἕνεκεν
ἀπέδρας
ἀπ’
αὐτῶν
καὶ
ἦλθες
πρὸς
ἡμᾶς·
ἥκεις
γὰρ
εἰς
σωτηρίαν·
θάρσει
,
ἐν
τῇ
νυκτὶ
ταύτῃ
ζήσῃ
καὶ
εἰς
τὸ
λοιπόν· (4.)
οὐ
γὰρ
ἔστιν
ὃς
ἀδικήσει
σε
,
ἀλλ’
εὖ
σε
ποιήσει
,
καθὰ
γίνεται
τοῖς
δούλοις
τοῦ
κυρίου
μου
βασιλέως
δονοσορ. (5.)
καὶ
εἶπεν
πρὸς
αὐτὸν
Ιουδιθ
Δέξαι
τὰ
ῥήματα
τῆς
δούλης
σου
,
καὶ
λαλησάτω
ἡ
παιδίσκη
σου
κατὰ
πρόσωπόν
σου
,
καὶ
οὐκ
ἀναγγελῶ
ψεῦδος
τῷ
κυρίῳ
μου
ἐν
τῇ
νυκτὶ
ταύτῃ. (6.)
καὶ
ἐὰν
κατακολουθήσῃς
τοῖς
λόγοις
τῆς
παιδίσκης
σου
,
τελείως
πρᾶγμα
ποιήσει
μετὰ
σοῦ
ὁ
θεός
,
καὶ
οὐκ
ἀποπεσεῖται
ὁ
κύριός
μου
τῶν
ἐπιτηδευμάτων
αὐτοῦ. (7.)
ζῇ
γὰρ
βασιλεὺς
Ναβουχοδονοσορ
πάσης
τῆς
γῆς
καὶ
ζῇ
τὸ
κράτος
αὐτοῦ
,
ὃς
ἀπέστειλέν
σε
εἰς
κατόρθωσιν
πάσης
ψυχῆς
,
ὅτι
οὐ
μόνον
ἄνθρωποι
διὰ
σὲ
δουλεύουσιν
αὐτῷ
,
ἀλλὰ
καὶ
τὰ
θηρία
τοῦ
ἀγροῦ
καὶ
τὰ
κτήνη
καὶ
τὰ
πετεινὰ
τοῦ
οὐρανοῦ
διὰ
τῆς
ἰσχύος
σου
ζήσονται
ἐπὶ
Ναβουχοδονοσορ
καὶ
πάντα
τὸν
οἶκον
αὐτοῦ. (8.)
ἠκούσαμεν
γὰρ
τὴν
σοφίαν
σου
καὶ
τὰ
πανουργεύματα
τῆς
ψυχῆς
σου
,
καὶ
ἀνηγγέλη
πάσῃ
τῇ
γῇ
ὅτι
σὺ
μόνος
ἀγαθὸς
ἐν
πάσῃ
βασιλείᾳ
καὶ
δυνατὸς
ἐν
ἐπιστήμῃ
καὶ
θαυμαστὸς
ἐν
στρατεύμασιν
πολέμου
.
(9.)
καὶ
νῦν
ὁ
λόγος
,
ὃν
ν
Αχιωρ
ἐν
τῇ
συνεδρίᾳ
σου
,
ἠκούσαμεν
τὰ
ῥήματα
αὐτοῦ
,
ὅτι
περιεποιήσαντο
αὐτὸν
οἱ
ἄνδρες
Βαιτυλουα
,
καὶ
ἀνήγγειλεν
αὐτοῖς
,
ὅσα
ἐξελάλησεν
παρὰ
σοί. (10.)
διό
,
δέσποτα
κύριε
,
μὴ
παρέλθῃς
τὸν
λόγον
αὐτοῦ
,
ἀλλὰ
κατάθου
αὐτὸν
ἐν
τῇ
καρδίᾳ
σου
,
ὅτι
ἐστὶν
ἀληθής·
οὐ
γὰρ
ἐκδικᾶται
τὸ
γένος
ἡμῶν
,
οὐ
κατισχύει
ῥομφαία
ἐπ’
αὐτούς
,
ἐὰν
μὴ
ἁμάρτωσιν
εἰς
τὸν
θεὸν
αὐτῶν
.
(11.)
καὶ
νῦν
ἵνα
μὴ
γένηται
ὁ
κύριός
μου
ἔκβολος
καὶ
ἄπρακτος
καὶ
ἐπιπεσεῖται
θάνατος
ἐπὶ
πρόσωπον
αὐτῶν
,
καὶ
κατελάβετο
αὐτοὺς
ἁμάρτημα
,
ἐν
ᾧ
παροργιοῦσιν
τὸν
θεὸν
αὐτῶν
,
ὁπηνίκα
ἂν
ποιήσωσιν
ἀτοπίαν. (12.)
ἐπεὶ
παρεξέλιπεν
αὐτοὺς
τὰ
βρώματα
καὶ
ἐσπανίσθη
πᾶν
ωρ
,
ἐβουλεύσαντο
ἐπιβαλεῖν
τοῖς
κτήνεσιν
αὐτῶν
καὶ
πάντα
,
ὅσα
διεστείλατο
αὐτοῖς
ὁ
θεὸς
τοῖς
νόμοις
αὐτοῦ
μὴ
φαγεῖν
,
διέγνωσαν
δαπανῆσαι
.
(13.)
καὶ
τὰς
ἀπαρχὰς
τοῦ
σίτου
καὶ
τὰς
δεκάτας
τοῦ
οἴνου
καὶ
τοῦ
ἐλαίου
,
ἃ
διεφύλαξαν
ἁγιάσαντες
τοῖς
ἱερεῦσιν
τοῖς
παρεστηκόσιν
ἐν
Ιερουσαλημ
ἀπέναντι
τοῦ
προσώπου
τοῦ
θεοῦ
ἡμῶν
,
κεκρίκασιν
ἐξαναλῶσαι
,
ὧν
οὐδὲ
ταῖς
χερσὶν
καθῆκεν
ἅψασθαι
οὐδένα
τῶν
ἐκ
τοῦ
λαοῦ. (14.)
καὶ
ἀπεστάλκασιν
εἰς
Ιερουσαλημ
,
ὅτι
ὶ
οἱ
ἐκεῖ
κατοικοῦντες
ἐποίησαν
ταῦτα
,
τοὺς
μετακομίσοντας
αὐτοῖς
τὴν
ἄφεσιν
παρὰ
τῆς
γερουσίας. (15.)
καὶ
ἔσται
ὡς
ἂν
ἀναγγείλῃ
αὐτοῖς
καὶ
ποιήσωσιν
,
δοθήσονταί
σοι
εἰς
ὄλεθρον
ἐν
τῇ
ἡμέρᾳ
ίνῃ
.
(16.) ὅθεν
ἐγὼ
ἡ
δούλη
σου
ἐπιγνοῦσα
ταῦτα
πάντα
ἀπέδρων
ἀπὸ
προσώπου
αὐτῶν
,
καὶ
ἀπέστειλέν
με
ὁ
θεὸς
ποιῆσαι
μετὰ
σοῦ
πράγματα
,
ἐφ’
οἷς
ἐκστήσεται
πᾶσα
ἡ
γῆ
,
ὅσοι
ἐὰν
ἀκούσωσιν
αὐτά
.
(17.) ὅτι
ἡ
δούλη
σου
θεοσεβής
ἐστιν
καὶ
θεραπεύουσα
νυκτὸς
καὶ
ἡμέρας
τὸν
θεὸν
τοῦ
οὐρανοῦ·
καὶ
νῦν
μενῶ
παρὰ
σοί
,
κύριέ
μου
,
καὶ
ἐξελεύσεται
ἡ
δούλη
σου
κατὰ
νύκτα
εἰς
τὴν
φάραγγα
καὶ
προσεύξομαι
πρὸς
τὸν
θεόν
,
καὶ
ἐρεῖ
μοι
πότε
ἐποίησαν
τὰ
αὐτῶν. (18.)
καὶ
ἐλθοῦσα
προσανοίσω
σοι
,
καὶ
ἐξελεύσῃ
σὺν
πάσῃ
τῇ
δυνάμει
σου
,
καὶ
οὐκ
ἔστιν
ὃς
ἀντιστήσεταί
σοι
ἐξ
αὐτῶν
.
(19.)
καὶ
ἄξω
σε
διὰ
μέσου
τῆς
Ιουδαίας
ἕως
τοῦ
ἐλθεῖν
ἀπέναντι
Ιερουσαλημ
καὶ
θήσω
τὸν
δίφρον
σου
ἐν
μέσῳ
αὐτῆς
,
καὶ
ἄξεις
αὐτοὺς
ὡς
πρόβατα
,
οἷς
οὐκ
ἔστιν
ποιμήν
,
καὶ
οὐ
γρύξει
κύων
τῇ
γλώσσῃ
αὐτοῦ
ἀπέναντί
σου·
ὅτι
ταῦτα
ἐλαλήθη
μοι
κατὰ
πρόγνωσίν
μου
καὶ
ἀπηγγέλη
μοι
,
καὶ
ἀπεστάλην
ἀναγγεῖλαί
σοι
.
— (20.)
καὶ
ἤρεσαν
οἱ
λόγοι
αὐτῆς
ἐναντίον
Ολοφέρνου
καὶ
ἐναντίον
πάντων
τῶν
θεραπόντων
αὐτοῦ
,
καὶ
ἐθαύμασαν
ἐπὶ
τῇ
σοφίᾳ
αὐτῆς
καὶ
εἶπαν
Οὐκ
ἔστιν
τοιαύτη
γυνὴ
ἀπ’
ἄκρου
ἕως
ἄκρου
τῆς
γῆς
ἐν
καλῷ
προσώπῳ
καὶ
συνέσει
λόγων
.
(22.)
καὶ
εἶπεν
πρὸς
αὐτὴν
Ολοφέρνης
Εὖ
ἐποίησεν
ὁ
θεὸς
ἀποστείλας
σε
ἔμπροσθεν
τοῦ
λαοῦ
τοῦ
γενηθῆναι
ἐν
χερσὶν
ἡμῶν
κράτος
,
ἐν
δὲ
τοῖς
φαυλίσασι
τὸν
κύριόν
μου
ἀπώλειαν
.
(23.)
καὶ
νῦν
ἀστεία
εἶ
σὺ
ἐν
τῷ
εἴδει
σου
καὶ
ἀγαθὴ
ἐν
ς
λόγοις
σου·
ὅτι
ἐὰν
ποιήσῃς
καθὰ
ἐλάλησας
,
ὁ
θεός
σου
ἔσται
μου
θεός
,
καὶ
σὺ
ἐν
οἴκῳ
βασιλέως
Ναβουχοδονοσορ
καθήσῃ
καὶ
ἔσῃ
ὀνομαστὴ
παρὰ
πᾶσαν
τὴν
γῆν
.
12.(1.)
Καὶ
ἐκέλευσεν
εἰσαγαγεῖν
αὐτὴν
οὗ
ἐτίθετο
τὰ
ἀργυρώματα
αὐτοῦ
καὶ
συνέταξεν
καταστρῶσαι
αὐτῇ
ἀπὸ
τῶν
ὀψοποιημάτων
οῦ
καὶ
τοῦ
οἴνου
αὐτοῦ
πίνειν. (2.)
καὶ
εἶπεν
Ιουδιθ
Οὐ
φάγομαι
ἐξ
αὐτῶν
,
ἵνα
μὴ
γένηται
σκάνδαλον
,
ἀλλ’
ἐκ
τῶν
ἠκολουθηκότων
μοι
χορηγηθήσεται
.
(3.)
καὶ
εἶπεν
πρὸς
αὐτὴν
Ολοφέρνης
᾿Εὰν
δὲ
ἐκλίπῃ
τὰ
ὄντα
μετὰ
σοῦ
,
πόθεν
ἐξοίσομέν
σοι
δοῦναι
ὅμοια
αὐτοῖς;
οὐ
γάρ
ἐστιν
μεθ’
ἡμῶν
ἐκ
τοῦ
γένους
σου
.
(4.)
καὶ
εἶπεν
Ιουδιθ
πρὸς
αὐτόν
Ζῇ
ἡ
ψυχή
σου
,
κύριέ
μου
,
ὅτι
οὐ
δαπανήσει
ἡ
δούλη
σου
τὰ
ὄντα
μετ’
ἐμοῦ
,
ἕως
ἂν
ποιήσῃ
κύριος
ἐν
χειρί
μου
ἃ
ἐβουλεύσατο
.
(5.)
καὶ
ἠγάγοσαν
αὐτὴν
οἱ
θεράποντες
Ολοφέρνου
εἰς
τὴν
νήν
,
καὶ
ὕπνωσεν
μέχρι
μεσούσης
τῆς
νυκτός·
καὶ
ἀνέστη
πρὸς
τὴν
ἑωθινὴν
φυλακήν. (6.)
καὶ
ἀπέστειλεν
πρὸς
Ολοφέρνην
λέγουσα
᾿Επιταξάτω
δὴ
ὁ
κύριός
μου
ἐᾶσαι
τὴν
δούλην
σου
ἐπὶ
προσευχὴν
ἐξελθεῖν·
(7.)
καὶ
προσέταξεν
Ολοφέρνης
τοῖς
σωματοφύλαξιν
μὴ
διακωλύειν
αὐτήν
.
καὶ
παρέμεινεν
ἐν
τῇ
παρεμβολῇ
ἡμέρας
τρεῖς·
αὶ
ἐξεπορεύετο
κατὰ
νύκτα
εἰς
τὴν
φάραγγα
Βαιτυλουα
καὶ
ἐβαπτίζετο
ἐν
τῇ
παρεμβολῇ
ἐπὶ
τῆς
πηγῆς
τοῦ
ὕδατος·
(8.)
καὶ
ὡς
ἀνέβη
,
ἐδέετο
τοῦ
κυρίου
θεοῦ
Ισραηλ
κατευθῦναι
τὴν
ὁδὸν
αὐτῆς
εἰς
ἀνάστημα
τῶν
υἱῶν
τοῦ
λαοῦ
αὐτοῦ·
(9.)
καὶ
εἰσπορευομένη
καθαρὰ
παρέμενεν
ἐν
τῇ
σκηνῇ
,
μέχρι
οὗ
προσηνέγκατο
τὴν
τροφὴν
αὐτῆς
πρὸς
ἑσπέραν
.
(10.) Καὶ
ἐγένετο
ἐν
τῇ
ἡμέρᾳ
τῇ
τετάρτῃ
ἐποίησεν
Ολοφέρνης
πότον
τοῖς
δούλοις
αὐτοῦ
μόνοις
καὶ
οὐκ
ἐκάλεσεν
εἰς
τὴν
κλῆσιν
οὐδένα
τῶν
πρὸς
ταῖς
χρείαις. (11.)
καὶ
εἶπεν
Βαγώᾳ
τῷ
εὐνούχῳ
,
ὃς
ἦν
ἐφεστηκὼς
ἐπὶ
πάντων
τῶν
αὐτοῦ
Πεῖσον
δὴ
πορευθεὶς
τὴν
γυναῖκα
τὴν
Εβραίαν
,
ἥ
ἐστιν
παρὰ
σοί
,
τοῦ
ἐλθεῖν
πρὸς
ἡμᾶς
καὶ
φαγεῖν
καὶ
πιεῖν
μεθ’
ἡμῶν· (12.)
ἰδοὺ
γὰρ
αἰσχρὸν
τῷ
προσώπῳ
ἡμῶν
εἰ
γυναῖκα
τοιαύτην
παρήσομεν
οὐχ
ὁμιλήσαντες
αὐτῇ·
ὅτι
ἐὰν
ην
μὴ
ἐπισπασώμεθα
,
καταγελάσεται
ἡμῶν. (13.)
καὶ
ἐξῆλθεν
Βαγώας
ἀπὸ
προσώπου
Ολοφέρνου
καὶ
εἰσῆλθεν
πρὸς
αὐτὴν
καὶ
εἶπεν
Μὴ
ὀκνησάτω
δὴ
ἡ
παιδίσκη
ἡ
καλὴ
αὕτη
ἐλθοῦσα
πρὸς
τὸν
κύριόν
μου
δοξασθῆναι
κατὰ
πρόσωπον
αὐτοῦ
καὶ
πίεσαι
μεθ’
ἡμῶν
εἰς
εὐφροσύνην
οἶνον
καὶ
γενηθῆναι
ἐν
τῇ
ἡμέρᾳ
ταύτῃ
ὡς
θυγάτηρ
μία
τῶν
υἱῶν
Ασσουρ
,
αἳ
παρεστήκασιν
ἐν
οἴκῳ
Ναβουχοδονοσορ
.
(14.) καὶ
εἶπεν
πρὸς
αὐτὸν
Ιουδιθ
Καὶ
τίς
εἰμι
ἐγὼ
ἀντεροῦσα
τῷ
κυρίῳ
μου;
ὅτι
πᾶν
,
ὃ
ἔσται
ἐν
τοῖς
ὀφθαλμοῖς
αὐτοῦ
ἀρεστόν
,
σπεύσασα
ποιήσω
,
καὶ
ἔσται
τοῦτό
μοι
ἀγαλλίαμα
ἕως
ἡμέρας
θανάτου
μου
.
(15.)
καὶ
διαναστᾶσα
ἐκοσμήθη
τῷ
ἱματισμῷ
καὶ
παντὶ
τῷ
κόσμῳ
τῷ
γυναικείῳ
,
καὶ
προσῆλθεν
ἡ
δούλη
αὐτῆς
καὶ
ἔστρωσεν
αὐτῇ
κατέναντι
Ολοφέρνου
χαμαὶ
τὰ
κώδια
,
ἃ
ἔλαβεν
παρὰ
Βαγώου
εἰς
τὴν
καθημερινὴν
δίαιταν
αὐτῆς
εἰς
τὸ
ἐσθίειν
κατακλινομένην
ἐπ’
αὐτῶν
.
(16.)
καὶ
εἰσελθοῦσα
ἀνέπεσεν
Ιουδιθ
,
καὶ
ἐξέστη
ἡ
καρδία
Ολοφέρνου
ἐπ’
αὐτήν
,
καὶ
ἐσαλεύθη
ἡ
ψυχὴ
αὐτοῦ
,
καὶ
ἦν
κατεπίθυμος
σφόδρα
τοῦ
συγγενέσθαι
μετ’
αὐτῆς·
καὶ
ἐτήρει
καιρὸν
τοῦ
ἀπατῆσαι
αὐτὴν
ἀφ’
ἧς
ἡμέρας
εἶδεν
αὐτήν. (17.)
καὶ
εἶπεν
πρὸς
αὐτὴν
Ολοφέρνης
Πίε
δὴ
καὶ
γενήθητι
μεθ’
ἡμῶν
εἰς
εὐφροσύνην
.
(18.) καὶ
εἶπεν
Ιουδιθ
Πίομαι
δή
,
κύριε
,
ὅτι
ἐμεγαλύνθη
τὸ
ζῆν
μου
ἐν
ἐμοὶ
σήμερον
παρὰ
πάσας
τὰς
ἡμέρας
τῆς
γενέσεώς
μου
.
(19.)
καὶ
λαβοῦσα
ἔφαγεν
καὶ
ἔπιεν
κατέναντι
αὐτοῦ
ἃ
ἡτοίμασεν
ἡ
δούλη
τῆς
.
(20.) καὶ
ηὐφράνθη
Ολοφέρνης
ἀπ’
αὐτῆς
καὶ
ἔπιεν
οἶνον
πολὺν
σφόδρα
,
ὅσον
οὐκ
ἔπιεν
πώποτε
ἐν
ἡμέρᾳ
μιᾷ
ἀφ’
οὗ
ἐγεννήθη
.
13.(1.)
῾Ως
δὲ
ὀψία
ἐγένετο
,
ἐσπούδασαν
οἱ
δοῦλοι
αὐτοῦ
ἀναλύειν
.
καὶ
Βαγώας
συνέκλεισεν
τὴν
σκηνὴν
ἔξωθεν
καὶ
ἀπέκλεισεν
τοὺς
παρεστῶτας
ἐκ
προσώπου
τοῦ
κυρίου
αὐτοῦ
,
καὶ
ἀπῴχοντο
εἰς
τὰς
κοίτας
αὐτῶν·
ἦσαν
γὰρ
πάντες
κεκοπωμένοι
διὰ
τὸ
ἐπὶ
πλεῖον
γεγονέναι
τὸν
πότον
.
(2.)
ὑπελείφθη
δὲ
Ιουδιθ
μόνη
ἐν
τῇ
σκηνῇ
,
καὶ
Ολοφέρνης
προπεπτωκὼς
ἐπὶ
τὴν
κλίνην
αὐτοῦ·
ἦν
γὰρ
περικεχυμένος
αὐτῷ
ὁ
οἶνος
.
τοῦ
κοιτῶνος
αὐτῆς
καὶ
ἐπιτηρεῖν
τὴν
ἔξοδον
τῆς
καθάπερ
καθ’
ἡμέραν
,
ἐξελεύσεσθαι
γὰρ
ἔφη
ἐπὶ
τὴν
προσευχὴν
αὐτῆς·
καὶ
τῷ
Βαγώᾳ
ἐλάλησεν
κατὰ
τὰ
ῥήματα
ταῦτα. (4.)
καὶ
ἀπήλθοσαν
πάντες
ἐκ
προσώπου
,
καὶ
οὐδεὶς
κατελείφθη
ἐν
τῷ
κοιτῶνι
ἀπὸ
μικροῦ
ἕως
μεγάλου·
καὶ
στᾶσα
Ιουδιθ
παρὰ
τὴν
κλίνην
αὐτοῦ
εἶπεν
ἐν
τῇ
καρδίᾳ
αὐτῆς
Κύριε
ὁ
θεὸς
πάσης
δυνάμεως
,
ἐπίβλεψον
ἐν
τῇ
ὥρᾳ
ταύτῃ
ἐπὶ
τὰ
ἔργα
τῶν
χειρῶν
μου
εἰς
ὕψωμα
Ιερουσαλημ·
(5.) ὅτι
νῦν
καιρὸς
ἀντιλαβέσθαι
τῆς
κληρονομίας
σου
καὶ
ποιῆσαι
τὸ
ἐπιτήδευμά
μου
εἰς
θραῦσμα
ἐχθρῶν
,
οἳ
ἐπανέστησαν
ἡμῖν. (6.)
καὶ
προσελθοῦσα
τῷ
κανόνι
τῆς
κλίνης
,
ὃς
ἦν
πρὸς
κεφαλῆς
Ολοφέρνου
,
καθεῖλεν
τὸν
ἀκινάκην
αὐτοῦ
ἀπ’
αὐτοῦ
(7.)
καὶ
ἐγγίσασα
τῆς
κλίνης
ἐδράξατο
τῆς
κόμης
τῆς
κεφαλῆς
αὐτοῦ
καὶ
εἶπεν
Κραταίωσόν
με
,
κύριε
ὁ
θεὸς
Ισραηλ
,
ἐν
τῇ
ἡμέρᾳ
ταύτῃ
.
(8.)
καὶ
εἰς
τὸν
τράχηλον
αὐτοῦ
δὶς
ἐν
τῇ
ἰσχύι
αὐτῆς
καὶ
ἀφεῖλεν
τὴν
κεφαλὴν
αὐτοῦ
ἀπ’
αὐτοῦ. (9.)
καὶ
ἀπεκύλισε
τὸ
σῶμα
αὐτοῦ
ἀπὸ
τῆς
στρωμνῆς
καὶ
ἀφεῖλε
τὸ
κωνώπιον
ἀπὸ
τῶν
στύλων·
καὶ
μετ’
λίγον
ἐξῆλθεν
καὶ
παρέδωκεν
τῇ
ἅβρᾳ
αὐτῆς
τὴν
κεφαλὴν
Ολοφέρνου, (10.)
καὶ
ἐνέβαλεν
αὐτὴν
εἰς
τὴν
πήραν
τῶν
βρωμάτων
αὐτῆς
.
καὶ
ἐξῆλθον
αἱ
δύο
ἅμα
κατὰ
τὸν
ἐθισμὸν
αὐτῶν
ἐπὶ
τὴν
προσευχήν·
καὶ
διελθοῦσαι
τὴν
παρεμβολὴν
ἐκύκλωσαν
τὴν
φάραγγα
καὶ
προσανέβησαν
τὸ
ὄρος
Βαιτυλουα
καὶ
ἤλθοσαν
πρὸς
τὰς
πύλας
αὐτῆς
.
(11.) Καὶ
εἶπεν
Ιουδιθ
μακρόθεν
τοῖς
φυλάσσουσιν
ἐπὶ
τῶν
πυλῶν
᾿Ανοίξατε
ἀνοίξατε
δὴ
τὴν
πύλην·
μεθ’
ἡμῶν
ὁ
θεὸς
ὁ
θεὸς
ἡμῶν
ποιῆσαι
ἔτι
ἰσχὺν
ἐν
Ισραηλ
καὶ
κράτος
κατὰ
τῶν
ἐχθρῶν
,
καθὰ
καὶ
σήμερον
ἐποίησεν
.
(12.)
καὶ
ἐγένετο
ὡς
ἤκουσαν
οἱ
ἄνδρες
τῆς
πόλεως
αὐτῆς
τὴν
φωνὴν
αὐτῆς
,
ἐσπούδασαν
τοῦ
καταβῆναι
ἐπὶ
τὴν
πύλην
τῆς
πόλεως
αὐτῶν
καὶ
συνεκάλεσαν
τοὺς
πρεσβυτέρους
τῆς
πόλεως
.
(13.)
καὶ
συνέδραμον
πάντες
ἀπὸ
μικροῦ
ἕως
μεγάλου
αὐτῶν
,
ὅτι
παράδοξον
ἦν
αὐτοῖς
τὸ
ἐλθεῖν
αὐτήν
,
καὶ
ἤνοιξαν
τὴν
πύλην
καὶ
ὑπεδέξαντο
αὐτὰς
καὶ
ἅψαντες
πῦρ
εἰς
φαῦσιν
περιεκύκλωσαν
αὐτάς
.
(14.)
ἡ
δὲ
εἶπεν
πρὸς
αὐτοὺς
φωνῇ
μεγάλῃ
Αἰνεῖτε
τὸν
θεόν
,
αἰνεῖτε·
αἰνεῖτε
τὸν
θεόν
,
ὃς
οὐκ
ἀπέστησεν
τὸ
ἔλεος
αὐτοῦ
ἀπὸ
τοῦ
οἴκου
Ισραηλ
,
ἀλλ’
ἔθραυσε
τοὺς
ἐχθροὺς
ἡμῶν
διὰ
χειρός
μου
ἐν
τῇ
νυκτὶ
ταύτῃ
.
(15.)
καὶ
προελοῦσα
τὴν
κεφαλὴν
ἐκ
τῆς
πήρας
ἔδειξεν
καὶ
εἶπεν
αὐτοῖς
᾿Ιδοὺ
ἡ
κεφαλὴ
Ολοφέρνου
ἀρχιστρατήγου
δυνάμεως
Ασσουρ
,
καὶ
ἰδοὺ
τὸ
κωνώπιον
,
ἐν
ᾧ
κατέκειτο
ἐν
ταῖς
μέθαις
αὐτοῦ·
καὶ
ἐπάταξεν
αὐτὸν
ὁ
κύριος
ἐν
χειρὶ
θηλείας· (16.)
καὶ
ζῇ
κύριος
,
ὃς
διεφύλαξέν
με
ἐν
τῇ
ὁδῷ
μου
,
ᾗ
ἐπορεύθην
,
ὅτι
ἠπάτησεν
αὐτὸν
τὸ
πρόσωπόν
μου
εἰς
ἀπώλειαν
αὐτοῦ
,
καὶ
οὐκ
ἐποίησεν
ἁμάρτημα
μετ’
ἐμοῦ
εἰς
μίασμα
καὶ
αἰσχύνην. (17.)
καὶ
ἐξέστη
πᾶς
ὁ
λαὸς
σφόδρα
καὶ
κύψαντες
αν
τῷ
θεῷ
καὶ
εἶπαν
ὁμοθυμαδόν
Εὐλογητὸς
εἶ
,
ὁ
θεὸς
ἡμῶν
ὁ
ἐξουδενώσας
ἐν
τῇ
ἡμέρᾳ
τῇ
σήμερον
τοὺς
ἐχθροὺς
τοῦ
λαοῦ
σου
.
(18.) καὶ
εἶπεν
αὐτῇ
Οζιας
Εὐλογητὴ
σύ
,
θύγατερ
,
τῷ
θεῷ
τῷ
ὑψίστῳ
παρὰ
πάσας
τὰς
γυναῖκας
τὰς
ἐπὶ
τῆς
γῆς
,
καὶ
εὐλογημένος
κύριος
ὁ
θεός
,
ὃς
ἔκτισεν
τοὺς
οὐρανοὺς
καὶ
τὴν
γῆν
,
ὃς
κατεύθυνέν
σε
εἰς
τραῦμα
κεφαλῆς
ἄρχοντος
ἐχθρῶν
ἡμῶν·
(19.)
ὅτι
οὐκ
ἀποστήσεται
ἡ
ἐλπίς
σου
ἀπὸ
καρδίας
ἀνθρώπων
μνημονευόντων
ἰσχὺν
θεοῦ
ἕως
αἰῶνος·
(20.)
καὶ
ποιήσαι
σοι
αὐτὰ
ὁ
θεὸς
εἰς
ὕψος
αἰώνιον
τοῦ
ἐπισκέψασθαί
σε
ἐν
ἀγαθοῖς
,
ἀνθ’
ὧν
οὐκ
ἐφείσω
τῆς
ψυχῆς
σου
διὰ
τὴν
ταπείνωσιν
τοῦ
γένους
ἡμῶν
,
ἀλλ’
ἐπεξῆλθες
τῷ
πτώματι
ἡμῶν
ἐπ’
εὐθεῖαν
πορευθεῖσα
ἐνώπιον
τοῦ
θεοῦ
ἡμῶν
.
καὶ
εἶπαν
πᾶς
ὁ
λαός
Γένοιτο
γένοιτο
.
14.(1.)
Καὶ
εἶπεν
πρὸς
αὐτοὺς
Ιουδιθ
᾿Ακούσατε
δή
μου
,
ἀδελφοί
,
καὶ
λαβόντες
τὴν
κεφαλὴν
ταύτην
κρεμάσατε
αὐτὴν
ἐπὶ
τῆς
ἐπάλξεως
τοῦ
τείχους
ὑμῶν
.
(2.)
καὶ
ἔσται
ἡνίκα
ἐὰν
διαφαύσῃ
ὁ
ὄρθρος
καὶ
ἐξέλθῃ
ὁ
ἥλιος
ἐπὶ
τὴν
γῆν
,
ἀναλήμψεσθε
ἕκαστος
τὰ
σκεύη
τὰ
πολεμικὰ
ὑμῶν
καὶ
ἐξελεύσεσθε
πᾶς
ἀνὴρ
ἰσχύων
ἔξω
τῆς
πόλεως
καὶ
δώσετε
ἀρχηγὸν
εἰς
αὐτοὺς
ὡς
καταβαίνοντες
ἐπὶ
τὸ
πεδίον
εἰς
τὴν
προφυλακὴν
υἱῶν
Ασσουρ
,
καὶ
οὐ
καταβήσεσθε. (3.)
καὶ
ἀναλαβόντες
οὗτοι
τὰς
πανοπλίας
αὐτῶν
πορεύσονται
εἰς
τὴν
ὴν
αὐτῶν
καὶ
ἐγεροῦσι
τοὺς
στρατηγοὺς
τῆς
δυνάμεως
Ασσουρ·
καὶ
συνδραμοῦνται
ἐπὶ
τὴν
σκηνὴν
Ολοφέρνου
καὶ
οὐχ
εὑρήσουσιν
αὐτόν
,
καὶ
ἐπιπεσεῖται
ἐπ’
αὐτοὺς
φόβος
,
καὶ
φεύξονται
ἀπὸ
προσώπου
ὑμῶν
.
(4.)
καὶ
ἐπακολουθήσαντες
ὑμεῖς
καὶ
πάντες
οἱ
κατοικοῦντες
πᾶν
ὅριον
Ισραηλ
καταστρώσατε
αὐτοὺς
ἐν
ταῖς
ὁδοῖς
αὐτῶν. (5.)
πρὸ
δὲ
τοῦ
ποιῆσαι
ταῦτα
καλέσατέ
μοι
Αχιωρ
τὸν
Αμμανίτην
,
ἵνα
ἰδὼν
ἐπιγνοῖ
τὸν
ἐκφαυλίσαντα
τὸν
οἶκον
τοῦ
Ισραηλ
καὶ
αὐτὸν
ὡς
εἰς
θάνατον
ἀποστείλαντα
εἰς
ἡμᾶς. (6.)
καὶ
ἐκάλεσαν
τὸν
Αχιωρ
ἐκ
τοῦ
οἴκου
Οζια·
ὡς
δὲ
ἦλθεν
καὶ
εἶδεν
τὴν
κεφαλὴν
Ολοφέρνου
ἐν
χειρὶ
ἀνδρὸς
ἑνὸς
ἐν
τῇ
ἐκκλησίᾳ
τοῦ
λαοῦ
,
ἔπεσεν
ἐπὶ
πρόσωπον
,
καὶ
ἐξελύθη
τὸ
πνεῦμα
αὐτοῦ. (7.)
ὡς
δὲ
ἀνέλαβον
αὐτόν
,
προσέπεσεν
τοῖς
ποσὶν
Ιουδιθ
καὶ
προσεκύνησεν
τῷ
προσώπῳ
αὐτῆς
καὶ
εἶπεν
Εὐλογημένη
σὺ
ἐν
παντὶ
σκηνώματι
Ιουδα
καὶ
ἐν
παντὶ
ἔθνει
,
οἵτινες
ἀκούσαντες
τὸ
ὄνομά
σου
ταραχθήσονται· (8.)
καὶ
νῦν
ἀνάγγειλόν
μοι
ὅσα
ἐποίησας
ἐν
ταῖς
ἡμέραις
ύταις
.
καὶ
ἀπήγγειλεν
αὐτῷ
Ιουδιθ
ἐν
μέσῳ
τοῦ
λαοῦ
πάντα
,
ὅσα
ἦν
πεποιηκυῖα
ἀφ’
ἧς
ἡμέρας
ἐξῆλθεν
ἕως
οὗ
ἐλάλει
αὐτοῖς
.
(9.)
ὡς
δὲ
ἐπαύσατο
λαλοῦσα
,
ἠλάλαξεν
ὁ
λαὸς
φωνῇ
μεγάλῃ
καὶ
ἔδωκεν
φωνὴν
εὐφρόσυνον
ἐν
τῇ
πόλει
αὐτῶν. (10.)
ἰδὼν
δὲ
Αχιωρ
πάντα
,
ὅσα
ἐποίησεν
ὁ
θεὸς
τοῦ
Ισραηλ
,
ἐπίστευσεν
τῷ
θεῷ
σφόδρα
καὶ
περιετέμετο
τὴν
σάρκα
τῆς
ἀκροβυστίας
αὐτοῦ
καὶ
προσετέθη
εἰς
τὸν
οἶκον
Ισραηλ
ἕως
τῆς
ἡμέρας
ταύτης
.
(11.) ῾Ηνίκα
δὲ
ὁ
ὄρθρος
ἀνέβη
,
καὶ
ἐκρέμασαν
τὴν
κεφαλὴν
Ολοφέρνου
ἐκ
τοῦ
τείχους
,
καὶ
ἀνέλαβεν
πᾶς
ἀνὴρ
τὰ
ὅπλα
αὐτοῦ
καὶ
ἐξήλθοσαν
κατὰ
σπείρας
ἐπὶ
τὰς
ἀναβάσεις
τοῦ
ὄρους
.
(12.)
οἱ
δὲ
υἱοὶ
Ασσουρ
ὡς
εἶδον
αὐτούς
,
διέπεμψαν
ἐπὶ
τοὺς
ἡγουμένους
αὐτῶν·
οἱ
δὲ
ἦλθον
ἐπὶ
τοὺς
στρατηγοὺς
καὶ
χιλιάρχους
καὶ
ἐπὶ
πάντα
ἄρχοντα
αὐτῶν
.
(13.)
καὶ
παρεγένοντο
ἐπὶ
τὴν
σκηνὴν
Ολοφέρνου
καὶ
εἶπαν
τῷ
ὄντι
ἐπὶ
πάντων
τῶν
αὐτοῦ
῎Εγειρον
δὴ
τὸν
κύριον
ἡμῶν
,
ὅτι
ἐτόλμησαν
οἱ
δοῦλοι
καταβαίνειν
ἐφ’
ἡμᾶς
εἰς
πόλεμον
,
ἵνα
ἐξολεθρευθῶσιν
εἰς
τέλος
.
(14.)
καὶ
εἰσῆλθεν
καὶ
ἔκρουσε
τὴν
αὐλαίαν
τῆς
σκηνῆς·
ὑπενόει
γὰρ
καθεύδειν
αὐτὸν
μετὰ
Ιουδιθ. (15.)
ὡς
δ’
οὐθεὶς
ἐπήκουσεν
,
διαστείλας
εἰσῆλθεν
εἰς
τὸν
κοιτῶνα
καὶ
εὗρεν
αὐτὸν
ἐπὶ
τῆς
χελωνίδος
ἐρριμμένον
νεκρόν
,
καὶ
ἡ
κεφαλὴ
αὐτοῦ
ἀφῄρητο
ἀπ’
αὐτοῦ
.
(16.)
καὶ
ἐβόησεν
φωνῇ
μεγάλῃ
μετὰ
κλαυθμοῦ
καὶ
στεναγμοῦ
καὶ
βοῆς
ἰσχυρᾶς
καὶ
διέρρηξεν
τὰ
ἱμάτια
αὐτοῦ
.
(17.)
καὶ
εἰσῆλθεν
εἰς
τὴν
σκηνήν
,
οὗ
ἦν
Ιουδιθ
καταλύουσα
,
καὶ
οὐχ
εὗρεν
αὐτήν·
καὶ
ἐξεπήδησεν
εἰς
τὸν
λαὸν
καὶ
ἐβόησεν
(18.)
᾿Ηθέτησαν
οἱ
δοῦλοι
,
ἐποίησεν
αἰσχύνην
μία
γυνὴ
τῶν
Εβραίων
εἰς
τὸν
οἶκον
τοῦ
βασιλέως
Ναβουχοδονοσορ·
ὅτι
ἰδοὺ
Ολοφέρνης
χαμαί
,
καὶ
ἡ
κεφαλὴ
οὐκ
ἔστιν
ἐπ’
αὐτῷ. (19.)
ὡς
δὲ
ἤκουσαν
ταῦτα
τὰ
ῥήματα
οἱ
ἄρχοντες
τῆς
δυνάμεως
Ασσουρ
,
τοὺς
ας
αὐτῶν
διέρρηξαν
,
καὶ
ἐταράχθη
αὐτῶν
ἡ
ψυχὴ
σφόδρα
,
καὶ
ἐγένετο
αὐτῶν
κραυγὴ
καὶ
βοὴ
μεγάλη
σφόδρα
ἐν
μέσῳ
τῆς
παρεμβολῆς
.
15.(1.)
καὶ
ὡς
ἤκουσαν
οἱ
ἐν
τοῖς
σκηνώμασιν
ὄντες
,
ἐξέστησαν
ἐπὶ
τὸ
γεγονός
,
(2.)
καὶ
ἐπέπεσεν
ἐπ’
αὐτοὺς
τρόμος
καὶ
φόβος
,
καὶ
οὐκ
ἦν
ἄνθρωπος
μένων
κατὰ
πρόσωπον
τοῦ
πλησίον
ἔτι
,
ἀλλ’
ἐκχυθέντες
ὁμοθυμαδὸν
ἔφευγον
ἐπὶ
πᾶσαν
ὁδὸν
τοῦ
πεδίου
καὶ
τῆς
ὀρεινῆς·
(3.)
καὶ
οἱ
παρεμβεβληκότες
ἐν
τῇ
ὀρεινῇ
κύκλῳ
Βαιτυλουα
καὶ
ἐτράπησαν
εἰς
φυγήν
.
καὶ
τότε
οἱ
υἱοὶ
Ισραηλ
,
πᾶς
ρ
πολεμιστὴς
ἐξ
αὐτῶν
,
ἐξεχύθησαν
ἐπ’
αὐτούς. (4.)
καὶ
ἀπέστειλεν
Οζιας
εἰς
Βαιτομασθαιμ
καὶ
Βηβαι
καὶ
Χωβαι
καὶ
Κωλα
καὶ
εἰς
πᾶν
ὅριον
Ισραηλ
τοὺς
ἀπαγγέλλοντας
ὑπὲρ
τῶν
συντετελεσμένων
καὶ
ἵνα
πάντες
ἐπεκχυθῶσιν
τοῖς
πολεμίοις
εἰς
τὴν
ἀναίρεσιν
αὐτῶν
.
(5.) ὡς
δὲ
ἤκουσαν
οἱ
υἱοὶ
Ισραηλ
,
πάντες
ὁμοθυμαδὸν
ἐπέπεσον
ἐπ’
αὐτοὺς
καὶ
ἔκοπτον
αὐτοὺς
ἕως
Χωβα
.
ὡσαύτως
δὲ
καὶ
οἱ
ἐξ
Ιερουσαλημ
παρεγενήθησαν
καὶ
ἐκ
πάσης
τῆς
ὀρεινῆς
,
ἀνήγγειλαν
γὰρ
αὐτοῖς
τὰ
γεγονότα
τῇ
παρεμβολῇ
τῶν
ἐχθρῶν
αὐτῶν·
καὶ
οἱ
ἐν
Γαλααδ
καὶ
οἱ
ἐν
τῇ
Γαλιλαίᾳ
ὑπερεκέρασαν
αὐτοὺς
πληγῇ
μεγάλῃ
,
ἕως
οὗ
παρῆλθον
Δαμασκὸν
καὶ
τὰ
ὅρια
αὐτῆς
.
(6.)
οἱ
δὲ
οἱ
κατοικοῦντες
Βαιτυλουα
ἐπέπεσαν
τῇ
παρεμβολῇ
Ασσουρ
καὶ
ἐπρονόμευσαν
αὐτοὺς
καὶ
ἐπλούτησαν
σφόδρα. (7.)
οἱ
δὲ
υἱοὶ
Ισραηλ
ἀναστρέψαντες
ἀπὸ
τῆς
κοπῆς
ἐκυρίευσαν
τῶν
λοιπῶν
,
καὶ
αἱ
κῶμαι
καὶ
ἐπαύλεις
ἐν
τῇ
ὀρεινῇ
καὶ
πεδινῇ
ἐκράτησαν
πολλῶν
ν
,
ἦν
γὰρ
πλῆθος
πολὺ
σφόδρα
.
(8.) Καὶ
Ιωακιμ
ὁ
ἱερεὺς
ὁ
μέγας
καὶ
ἡ
γερουσία
τῶν
υἱῶν
Ισραηλ
οἱ
κατοικοῦντες
ἐν
Ιερουσαλημ
ἦλθον
τοῦ
θεάσασθαι
τὰ
ἀγαθά
,
ἃ
ἐποίησεν
κύριος
τῷ
Ισραηλ
,
καὶ
τοῦ
ἰδεῖν
τὴν
Ιουδιθ
καὶ
λαλῆσαι
μετ’
αὐτῆς
εἰρήνην. (9.)
ὡς
δὲ
εἰσῆλθον
πρὸς
αὐτήν
,
αὐτὴν
πάντες
ὁμοθυμαδὸν
καὶ
εἶπαν
πρὸς
αὐτήν
Σὺ
ὕψωμα
Ιερουσαλημ
,
σὺ
γαυρίαμα
μέγα
τοῦ
Ισραηλ
,
σὺ
καύχημα
μέγα
τοῦ
γένους
ἡμῶν·
(10.)
ἐποίησας
ταῦτα
πάντα
ἐν
χειρί
σου
,
ἐποίησας
τὰ
ἀγαθὰ
μετὰ
Ισραηλ
,
καὶ
εὐδόκησεν
ἐπ’
αὐτοῖς
ὁ
θεός·
εὐλογημένη
γίνου
παρὰ
τῷ
παντοκράτορι
κυρίῳ
εἰς
τὸν
αἰῶνα
χρόνον
.
καὶ
εἶπεν
πᾶς
ὁ
λαός
Γένοιτο
.
(11.)
καὶ
ἐλαφύρευσεν
πᾶς
ὁ
λαὸς
τὴν
παρεμβολὴν
ἐφ’
ἡμέρας
τριάκοντα·
καὶ
ἔδωκαν
τῇ
Ιουδιθ
τὴν
σκηνὴν
Ολοφέρνου
καὶ
πάντα
τὰ
ἀργυρώματα
καὶ
τὰς
κλίνας
καὶ
τὰ
ὁλκεῖα
καὶ
πάντα
τὰ
κατασκευάσματα
αὐτοῦ
,
καὶ
λαβοῦσα
αὐτὴ
ἐπέθηκεν
ἐπὶ
τὴν
ἡμίονον
αὐτῆς
καὶ
ἔζευξεν
τὰς
ἁμάξας
αὐτῆς
καὶ
ἐσώρευσεν
αὐτὰ
ἐπ’
αὐτῶν. (12.)
καὶ
συνέδραμεν
πᾶσα
γυνὴ
Ισραηλ
τοῦ
ἰδεῖν
αὐτὴν
καὶ
εὐλόγησαν
αὐτὴν
καὶ
ἐποίησαν
αὐτῇ
χορὸν
ἐξ
αὐτῶν
,
καὶ
ἔλαβεν
θύρσους
ἐν
ταῖς
χερσὶν
αὐτῆς
καὶ
ἔδωκεν
ταῖς
γυναιξὶν
ταῖς
μετ’
αὐτῆς·
(13.)
καὶ
ἐστεφανώσαντο
τὴν
ἐλαίαν
,
αὐτὴ
καὶ
αἱ
μετ’
αὐτῆς
,
καὶ
προῆλθεν
παντὸς
τοῦ
λαοῦ
ἐν
χορείᾳ
ἡγουμένη
πασῶν
τῶν
γυναικῶν
,
καὶ
ἠκολούθει
πᾶς
ἀνὴρ
Ισραηλ
ἐνωπλισμένοι
μετὰ
στεφάνων
καὶ
ὕμνουν
ἐν
τῷ
στόματι
αὐτῶν. (14.)
καὶ
ἐξῆρχεν
Ιουδιθ
τὴν
ἐξομολόγησιν
ταύτην
ἐν
παντὶ
Ισραηλ
,
καὶ
ὑπερεφώνει
πᾶς
ὁ
λαὸς
τὴν
αἴνεσιν
ταύτην
16.(1.)
καὶ
εἶπεν
Ιουδιθ
᾿Εξάρχετε
τῷ
θεῷ
μου
ἐν
τυμπάνοις
,
ᾄσατε
τῷ
κυρίῳ
ἐν
κυμβάλοις
,
ἐναρμόσασθε
αὐτῷ
ψαλμὸν
καὶ
αἶνον
,
ὑψοῦτε
καὶ
ἐπικαλεῖσθε
τὸ
ὄνομα
αὐτοῦ
,
(2.) ὅτι
θεὸς
συντρίβων
πολέμους
κύριος
,
ὅτι
εἰς
παρεμβολὰς
αὐτοῦ
ἐν
μέσῳ
λαοῦ
ἐξείλατό
με
ἐκ
χειρὸς
καταδιωκόντων
με
.
(3.) ἦλθεν
Ασσουρ
ἐξ
ὀρέων
ἀπὸ
βορρᾶ
,
ἦλθεν
ἐν
μυριάσι
δυνάμεως
αὐτοῦ
,
ὧν
τὸ
πλῆθος
αὐτῶν
ἐνέφραξεν
χειμάρρους
,
καὶ
ἡ
ἵππος
αὐτῶν
ἐκάλυψεν
βουνούς·
(4.) εἶπεν
ἐμπρήσειν
τὰ
ὅριά
μου
καὶ
τοὺς
νεανίσκους
μου
ἀνελεῖν
ἐν
ῥομφαίᾳ
καὶ
τὰ
θηλάζοντά
μου
θήσειν
εἰς
ἔδαφος
καὶ
τὰ
νήπιά
μου
δώσειν
εἰς
προνομὴν
καὶ
τὰς
παρθένους
μου
σκυλεῦσαι.
(5.) κύριος
παντοκράτωρ
ἠθέτησεν
αὐτοὺς
ἐν
χειρὶ
θηλείας
.
(6.) οὐ
γὰρ
ὑπέπεσεν
ὁ
δυνατὸς
αὐτῶν
ὑπὸ
νεανίσκων
,
οὐδὲ
υἱοὶ
τιτάνων
ἐπάταξαν
αὐτόν
,
οὐδὲ
ὑψηλοὶ
γίγαντες
ἐπέθεντο
αὐτῷ
,
ἀλλὰ
Ιουδιθ
θυγάτηρ
Μεραρι
ἐν
κάλλει
προσώπου
αὐτῆς
παρέλυσεν
αὐτόν
,
(7.) ἐξεδύσατο
γὰρ
στολὴν
χηρεύσεως
αὐτῆς
εἰς
ὕψος
τῶν
πονούντων
ἐν
Ισραηλ
,
ἠλείψατο
τὸ
πρόσωπον
αὐτῆς
ἐν
μυρισμῷ
(8.) καὶ
ἐδήσατο
τὰς
τρίχας
αὐτῆς
ἐν
μίτρᾳ
καὶ
ἔλαβεν
στολὴν
λινῆν
εἰς
ἀπάτην
αὐτοῦ·
(9.) τὸ
σανδάλιον
αὐτῆς
ἥρπασεν
ὀφθαλμὸν
αὐτοῦ
,
καὶ
τὸ
κάλλος
αὐτῆς
ᾐχμαλώτισεν
ψυχὴν
αὐτοῦ
,
διῆλθεν
ὁ
ἀκινάκης
τὸν
τράχηλον
αὐτοῦ
.
(10.) ἔφριξαν
Πέρσαι
τὴν
τόλμαν
αὐτῆς
,
καὶ
Μῆδοι
τὸ
θράσος
αὐτῆς
ἐταράχθησαν·
(11.) τότε
ἠλάλαξαν
οἱ
ταπεινοί
μου
,
καὶ
ἐφοβήθησαν
οἱ
ἀσθενοῦντές
μου
καὶ
ἐπτοήθησαν
,
ὕψωσαν
τὴν
φωνὴν
αὐτῶν
καὶ
ἀνετράπησαν·
(12.) υἱοὶ
κορασίων
κατεκέντησαν
αὐτοὺς
καὶ
ὡς
παῖδας
αὐτομολούντων
ἐτίτρωσκον
αὐτούς
,
ἀπώλοντο
ἐκ
παρατάξεως
κυρίου
μου
.
(13.) ὑμνήσω
τῷ
θεῷ
μου
ὕμνον
καινόν
Κύριε
,
μέγας
εἶ
καὶ
ἔνδοξος
,
θαυμαστὸς
ἐν
ἰσχύι
,
ἀνυπέρβλητος
.
(14.) σοὶ
δουλευσάτω
πᾶσα
ἡ
κτίσις
σου·
ὅτι
εἶπας
,
καὶ
ἐγενήθησαν·
ἀπέστειλας
τὸ
πνεῦμά
σου
,
καὶ
ᾠκοδόμησεν·
καὶ
οὐκ
ἔστιν
ὃς
ἀντιστήσεται
τῇ
φωνῇ
σου
.
(15.) ὄρη
γὰρ
ἐκ
θεμελίων
σὺν
ὕδασιν
σαλευθήσεται
,
πέτραι
δ’
ἀπὸ
προσώπου
σου
ὡς
κηρὸς
τακήσονται·
ἔτι
δὲ
τοῖς
φοβουμένοις
σε
,
σὺ
εὐιλατεύσεις
αὐτοῖς
.
(16.) ὅτι
μικρὸν
πᾶσα
θυσία
εἰς
ὀσμὴν
εὐωδίας
,
καὶ
ἐλάχιστον
πᾶν
στέαρ
εἰς
ὁλοκαύτωμά
σοι·
ὁ
δὲ
φοβούμενος
τὸν
κύριον
μέγας
διὰ
παντός
.
(17.) οὐαὶ
ἔθνεσιν
ἐπανιστανομένοις
τῷ
γένει
μου·
κύριος
παντοκράτωρ
ἐκδικήσει
αὐτοὺς
ἐν
ἡμέρᾳ
κρίσεως
δοῦναι
πῦρ
καὶ
σκώληκας
εἰς
σάρκας
αὐτῶν
,
καὶ
κλαύσονται
ἐν
αἰσθήσει
ἕως
αἰῶνος
.
(18.) ῾Ως
δὲ
ἤλθοσαν
εἰς
Ιερουσαλημ
,
προσεκύνησαν
τῷ
θεῷ
,
καὶ
ἡνίκα
ἐκαθαρίσθη
ὁ
λαός
,
ἀνήνεγκαν
τὰ
ὁλοκαυτώματα
αὐτῶν
καὶ
τὰ
ἑκούσια
αὐτῶν
καὶ
τὰ
δόματα
.
σκεύη
Ολοφέρνου
,
ὅσα
ἔδωκεν
ὁ
λαὸς
αὐτῇ
,
καὶ
τὸ
κωνώπιον
,
ὃ
ἔλαβεν
ἑαυτῇ
ἐκ
τοῦ
κοιτῶνος
αὐτοῦ
,
εἰς
ἀνάθημα
τῷ
θεῷ
ἔδωκεν
.
(20.) καὶ
ἦν
ὁ
λαὸς
εὐφραινόμενος
ἐν
Ιερουσαλημ
κατὰ
πρόσωπον
τῶν
ἁγίων
ἐπὶ
μῆνας
τρεῖς
,
καὶ
Ιουδιθ
μετ’
αὐτῶν
κατέμεινεν
.
(21.) Μετὰ
δὲ
τὰς
ἡμέρας
ταύτας
ἀνέζευξεν
ἕκαστος
εἰς
τὴν
κληρονομίαν
αὐτοῦ
,
καὶ
Ιουδιθ
ἀπῆλθεν
εἰς
Βαιτυλουα
καὶ
κατέμεινεν
ἐπὶ
τῆς
ὑπάρξεως
αὐτῆς·
καὶ
ἐγένετο
κατὰ
τὸν
καιρὸν
αὐτῆς
ἔνδοξος
ἐν
πάσῃ
τῇ
γῇ
.
(22.)
καὶ
πολλοὶ
ἐπεθύμησαν
αὐτήν
,
καὶ
οὐκ
ἔγνω
ἀνὴρ
αὐτὴν
πάσας
τὰς
ἡμέρας
τῆς
ζωῆς
αὐτῆς
,
ἀφ’
ἧς
ἡμέρας
ἀπέθανεν
Μανασσης
ὁ
ἀνὴρ
αὐτῆς
καὶ
προσετέθη
πρὸς
τὸν
λαὸν
αὐτοῦ. (23.)
καὶ
ἦν
προβαίνουσα
μεγάλη
σφόδρα
καὶ
ἐγήρασεν
ἐν
τῷ
οἴκῳ
τοῦ
ἀνδρὸς
αὐτῆς
ἔτη
ἑκατὸν
πέντε·
καὶ
ἀφῆκεν
τὴν
ἅβραν
αὐτῆς
ἐλευθέραν
.
καὶ
ἀπέθανεν
εἰς
Βαιτυλουα
,
καὶ
ἔθαψαν
αὐτὴν
ἐν
τῷ
σπηλαίῳ
τοῦ
ἀνδρὸς
αὐτῆς
Μανασση, (24.)
καὶ
ἐπένθησεν
αὐτὴν
οἶκος
Ισραηλ
ἡμέρας
ἑπτά
.
καὶ
διεῖλεν
τὰ
ὑπάρχοντα
αὐτῆς
πρὸ
τοῦ
ἀποθανεῖν
αὐτὴν
πᾶσι
τοῖς
ἔγγιστα
Μανασση
τοῦ
ἀνδρὸς
αὐτῆς
καὶ
τοῖς
ἔγγιστα
τοῦ
γένους
αὐτῆς
.
(25.)
καὶ
οὐκ
ἦν
ἔτι
ὁ
ἐκφοβῶν
τοὺς
υἱοὺς
Ισραηλ
ἐν
ταῖς
ἡμέραις
Ιουδιθ
καὶ
μετὰ
τὸ
ἀποθανεῖν
αὐτὴν
ἡμέρας
πολλάς
.
//end//
Top
of
Form
Bottom
of
Form
Top
of
Form
Bottom
of
Form