Ex 13-19 (TLG/Rahlfs)

13.
(1.)
Εἶπεν
δὲ
κύριος
πρὸς
Μωυσῆν
λέγων
(2.)
Ἁγίασόν
μοι
πᾶν
πρωτότοκον
πρωτογενὲς
διανοῖγον
πᾶσαν
μήτραν
ἐν
τοῖς
υἱοῖς
Ισραηλ
ἀπὸ
ἀνθρώπου
ἕως
κτήνους·
ἐμοί
ἐστιν
.
(3.)
Εἶπεν
δὲ
Μωυσῆς
πρὸς
τὸν
λαόν
Μνημονεύετε
τὴν
ἡμέραν
ταύτην
,
ἐν
ᾗ
ἐξήλθατε
ἐκ
γῆς
Αἰγύπτου
ἐξ
οἴκου
δουλείας·
ἐν
γὰρ
χειρὶ
κραταιᾷ
ἐξήγαγεν
ὑμᾶς
κύριος
ἐντεῦθεν·
καὶ
οὐ
βρωθήσεται
ζύμη
.
(4.)
ἐν
γὰρ
τῇ
σήμερον
ὑμεῖς
ἐκπορεύεσθε
ἐν
μηνὶ
τῶν
νέων
.
(5.)
καὶ
ἔσται
ἡνίκα
ἐὰν
εἰσαγάγῃ
σε
κύριος
ὁ
θεός
σου
εἰς
τὴν
γῆν
τῶν
Χαναναίων
καὶ
Χετταίων
καὶ
Ευαίων
καὶ
Γεργεσαίων
καὶ
Αμορραίων
καὶ
Φερεζαίων
καὶ
Ιεβουσαίων
,
ἣν
ὤμοσεν
τοῖς
πατράσιν
σου
δοῦναί
σοι
,
γῆν
ῥέουσαν
γάλα
καὶ
μέλι
,
καὶ
ποιήσεις
@1
τὴν
λατρείαν
ταύτην
ἐν
τῷ
μηνὶ
τούτῳ
.
(6.)
ἓξ
ἡμέρας
ἔδεσθε
ἄζυμα
,
τῇ
δὲ
ἡμέρᾳ
τῇ
ἑβδόμῃ
ἑορτὴ
κυρίου·
(7.)
ἄζυμα
ἔδεσθε
τὰς
ἑπτὰ
ἡμέρας
,
οὐκ
ὀφθήσεταί
σοι
ζυμωτόν
,
οὐδὲ
ἔσται
σοι
ζύμη
ἐν
πᾶσιν
τοῖς
ὁρίοις
σου
.
(8.)
καὶ
ἀναγγελεῖς
τῷ
υἱῷ
σου
ἐν
τῇ
ἡμέρᾳ
ἐκείνῃ
λέγων
Διὰ
τοῦτο
ἐποίησεν
κύριος
ὁ
θεός
μοι
,
ὡς
ἐξεπορευόμην
ἐξ
Αἰγύπτου
.
(9.)
καὶ
ἔσται
σοι
σημεῖον
ἐπὶ
τῆς
χειρός
σου
καὶ
μνημόσυνον
πρὸ
ὀφθαλμῶν
σου
,
ὅπως
ἂν
γένηται
ὁ
νόμος
κυρίου
ἐν
τῷ
στόματί
σου·
ἐν
γὰρ
χειρὶ
κραταιᾷ
ἐξήγαγέν
σε
κύριος
ὁ
θεὸς
ἐξ
Αἰγύπτου
.
(10.)
καὶ
φυλάξεσθε
τὸν
νόμον
τοῦτον
κατὰ
καιροὺς
ὡρῶν
ἀφ’
ἡμερῶν
εἰς
ἡμέρας
.
(11.)
καὶ
ἔσται
ὡς
ἂν
εἰσαγάγῃ
σε
κύριος
ὁ
θεός
σου
εἰς
τὴν
γῆν
τῶν
Χαναναίων
,
ὃν
τρόπον
ὤμοσεν
τοῖς
πατράσιν
σου
,
καὶ
δώσει
σοι
αὐτήν
,
(12.)
καὶ
ἀφελεῖς
πᾶν
διανοῖγον
μήτραν
,
τὰ
ἀρσενικά
,
τῷ
κυρίῳ·
πᾶν
διανοῖγον
μήτραν
ἐκ
τῶν
βουκολίων
ἢ
ἐν
τοῖς
κτήνεσίν
σου
,
ὅσα
ἐὰν
γένηταί
σοι
,
τὰ
ἀρσενικά
,
ἁγιάσεις
τῷ
κυρίῳ
.
(13.)
πᾶν
διανοῖγον
μήτραν
ὄνου
ἀλλάξεις
προβάτῳ·
ἐὰν
δὲ
μὴ
ἀλλάξῃς
,
λυτρώσῃ
αὐτό
.
πᾶν
πρωτότοκον
ἀνθρώπου
τῶν
υἱῶν
σου
λυτρώσῃ
.
(14.)
ἐὰν
δὲ
ἐρωτήσῃ
σε
ὁ
υἱός
σου
μετὰ
ταῦτα
λέγων
Τί
τοῦτο
;
καὶ
ἐρεῖς
αὐτῷ
ὅτι
Ἐν
χειρὶ
κραταιᾷ
ἐξήγαγεν
ἡμᾶς
κύριος
ἐκ
γῆς
Αἰγύπτου
ἐξ
οἴκου
δουλείας·
(15.)
ἡνίκα
δὲ
ἐσκλήρυνεν
Φαραω
ἐξαποστεῖλαι
ἡμᾶς
,
ἀπέκτεινεν
πᾶν
πρωτότοκον
ἐν
γῇ
Αἰγύπτῳ
ἀπὸ
πρωτοτόκων
ἀνθρώπων
ἕως
πρωτοτόκων
κτηνῶν·
διὰ
τοῦτο
ἐγὼ
θύω
τῷ
κυρίῳ
πᾶν
διανοῖγον
μήτραν
,
τὰ
ἀρσενικά
,
καὶ
πᾶν
πρωτότοκον
τῶν
υἱῶν
μου
λυτρώσομαι
.
(16.)
καὶ
ἔσται
εἰς
σημεῖον
ἐπὶ
τῆς
χειρός
σου
καὶ
ἀσάλευτον
πρὸ
ὀφθαλμῶν
σου·
ἐν
γὰρ
χειρὶ
κραταιᾷ
ἐξήγαγέν
σε
κύριος
ἐξ
Αἰγύπτου
.
(17.)
Ὡς
δὲ
ἐξαπέστειλεν
Φαραω
τὸν
λαόν
,
οὐχ
ὡδήγησεν
αὐτοὺς
ὁ
θεὸς
ὁδὸν
γῆς
Φυλιστιιμ
,
ὅτι
ἐγγὺς
ἦν·
εἶπεν
γὰρ
ὁ
θεός
Μήποτε
μεταμελήσῃ
τῷ
λαῷ
ἰδόντι
πόλεμον
,
καὶ
ἀποστρέψῃ
εἰς
Αἴγυπτον
.
(18.)
καὶ
ἐκύκλωσεν
ὁ
θεὸς
τὸν
λαὸν
ὁδὸν
τὴν
εἰς
τὴν
ἔρημον
εἰς
τὴν
ἐρυθρὰν
θάλασσαν
.
πέμπτη
δὲ
γενεὰ
ἀνέβησαν
οἱ
υἱοὶ
Ισραηλ
ἐκ
γῆς
Αἰγύπτου
.
(19.)
καὶ
ἔλαβεν
Μωυσῆς
τὰ
ὀστᾶ
Ιωσηφ
μεθ’
ἑαυτοῦ·
ὅρκῳ
γὰρ
ὥρκισεν
Ιωσηφ
τοὺς
υἱοὺς
Ισραηλ
λέγων
Ἐπισκοπῇ
ἐπισκέψεται
ὑμᾶς
κύριος
,
καὶ
συνανοίσετέ
μου
τὰ
ὀστᾶ
ἐντεῦθεν
μεθ’
ὑμῶν
.
(20.)
ἐξάραντες
δὲ
οἱ
υἱοὶ
Ισραηλ
ἐκ
Σοκχωθ
ἐστρατοπέδευσαν
ἐν
Οθομ
παρὰ
τὴν
ἔρημον
.
(21.)
ὁ
δὲ
θεὸς
ἡγεῖτο
αὐτῶν
,
ἡμέρας
μὲν
ἐν
στύλῳ
νεφέλης
δεῖξαι
αὐτοῖς
τὴν
@1
ὁδόν
,
τὴν
δὲ
νύκτα
ἐν
στύλῳ
πυρός·
(22.)
οὐκ
ἐξέλιπεν
ὁ
στῦλος
τῆς
νεφέλης
ἡμέρας
καὶ
ὁ
στῦλος
τοῦ
πυρὸς
νυκτὸς
ἐναντίον
παντὸς
τοῦ
λαοῦ
.
14
.
(1.)
Καὶ
ἐλάλησεν
κύριος
πρὸς
Μωυσῆν
λέγων
(2.)
Λάλησον
τοῖς
υἱοῖς
Ισραηλ
,
καὶ
ἀποστρέψαντες
στρατοπεδευσάτωσαν
ἀπέναντι
τῆς
ἐπαύλεως
ἀνὰ
μέσον
Μαγδώλου
καὶ
ἀνὰ
μέσον
τῆς
θαλάσσης
ἐξ
ἐναντίας
Βεελσεπφων
,
ἐνώπιον
αὐτῶν
στρατοπεδεύσεις
ἐπὶ
τῆς
θαλάσσης
.
(3.)
καὶ
ἐρεῖ
Φαραω
τῷ
λαῷ
αὐτοῦ
Οἱ
υἱοὶ
Ισραηλ
πλανῶνται
οὗτοι
ἐν
τῇ
γῇ·
συγκέκλεικεν
γὰρ
αὐτοὺς
ἡ
ἔρημος
.
(4.)
ἐγὼ
δὲ
σκληρυνῶ
τὴν
καρδίαν
Φαραω
,
καὶ
καταδιώξεται
ὀπίσω
αὐτῶν·
καὶ
ἐνδοξασθήσομαι
ἐν
Φαραω
καὶ
ἐν
πάσῃ
τῇ
στρατιᾷ
αὐτοῦ
,
καὶ
γνώσονται
πάντες
οἱ
Αἰγύπτιοι
ὅτι
ἐγώ
εἰμι
κύριος
.
καὶ
ἐποίησαν
οὕτως
.
(5.)
καὶ
ἀνηγγέλη
τῷ
βασιλεῖ
τῶν
Αἰγυπτίων
ὅτι
πέφευγεν
ὁ
λαός·
καὶ
μετεστράφη
ἡ
καρδία
Φαραω
καὶ
τῶν
θεραπόντων
αὐτοῦ
ἐπὶ
τὸν
λαόν
,
καὶ
εἶπαν
Τί
τοῦτο
ἐποιήσαμεν
τοῦ
ἐξαποστεῖλαι
τοὺς
υἱοὺς
Ισραηλ
τοῦ
μὴ
δουλεύειν
ἡμῖν
;
(6.)
ἔζευξεν
οὖν
Φαραω
τὰ
ἅρματα
αὐτοῦ
καὶ
πάντα
τὸν
λαὸν
αὐτοῦ
συναπήγαγεν
μεθ’
ἑαυτοῦ
(7.)
καὶ
λαβὼν
ἑξακόσια
ἅρματα
ἐκλεκτὰ
καὶ
πᾶσαν
τὴν
ἵππον
τῶν
Αἰγυπτίων
καὶ
τριστάτας
ἐπὶ
πάντων
.
(8.)
καὶ
ἐσκλήρυνεν
κύριος
τὴν
καρδίαν
Φαραω
βασιλέως
Αἰγύπτου
καὶ
τῶν
θεραπόντων
αὐτοῦ
,
καὶ
κατεδίωξεν
ὀπίσω
τῶν
υἱῶν
Ισραηλ·
οἱ
δὲ
υἱοὶ
Ισραηλ
ἐξεπορεύοντο
ἐν
χειρὶ
ὑψηλῇ
.
(9.)
καὶ
κατεδίωξαν
οἱ
Αἰγύπτιοι
ὀπίσω
αὐτῶν
καὶ
εὕροσαν
αὐτοὺς
παρεμβεβληκότας
παρὰ
τὴν
θάλασσαν
,
καὶ
πᾶσα
ἡ
ἵππος
καὶ
τὰ
ἅρματα
Φαραω
καὶ
οἱ
ἱππεῖς
καὶ
ἡ
στρατιὰ
αὐτοῦ
ἀπέναντι
τῆς
ἐπαύλεως
ἐξ
ἐναντίας
Βεελσεπφων
.
(10.)
καὶ
Φαραω
προσῆγεν·
καὶ
ἀναβλέψαντες
οἱ
υἱοὶ
Ισραηλ
τοῖς
ὀφθαλμοῖς
ὁρῶσιν
,
καὶ
οἱ
Αἰγύπτιοι
ἐστρατοπέδευσαν
ὀπίσω
αὐτῶν
,
καὶ
ἐφοβήθησαν
σφόδρα·
ἀνεβόησαν
δὲ
οἱ
υἱοὶ
Ισραηλ
πρὸς
κύριον
.
(11.)
καὶ
εἶπεν
πρὸς
Μωυσῆν
Παρὰ
τὸ
μὴ
ὑπάρχειν
μνήματα
ἐν
γῇ
Αἰγύπτῳ
ἐξήγαγες
ἡμᾶς
θανατῶσαι
ἐν
τῇ
ἐρήμῳ
;
τί
τοῦτο
ἐποίησας
ἡμῖν
ἐξαγαγὼν
ἐξ
Αἰγύπτου
;
(12.)
οὐ
τοῦτο
ἦν
τὸ
ῥῆμα
,
ὃ
ἐλαλήσαμεν
πρὸς
σὲ
ἐν
Αἰγύπτῳ
λέγοντες
Πάρες
ἡμᾶς
,
ὅπως
δουλεύσωμεν
τοῖς
Αἰγυπτίοις
;
κρεῖσσον
γὰρ
ἡμᾶς
δουλεύειν
τοῖς
Αἰγυπτίοις
ἢ
ἀποθανεῖν
ἐν
τῇ
ἐρήμῳ
ταύτῃ
.
(13.)
εἶπεν
δὲ
Μωυσῆς
πρὸς
τὸν
λαόν
Θαρσεῖτε·
στῆτε
καὶ
ὁρᾶτε
τὴν
σωτηρίαν
τὴν
παρὰ
τοῦ
θεοῦ
,
ἣν
ποιήσει
ἡμῖν
σήμερον·
ὃν
τρόπον
γὰρ
ἑωράκατε
τοὺς
Αἰγυπτίους
σήμερον
,
οὐ
προσθήσεσθε
ἔτι
ἰδεῖν
αὐτοὺς
εἰς
τὸν
αἰῶνα
χρόνον·
(14.)
κύριος
πολεμήσει
περὶ
ὑμῶν
,
καὶ
ὑμεῖς
σιγήσετε
.
(15.)
Εἶπεν
δὲ
κύριος
πρὸς
Μωυσῆν
Τί
βοᾷς
πρός
με
;
λάλησον
τοῖς
υἱοῖς
Ισραηλ
,
καὶ
ἀναζευξάτωσαν·
(16.)
καὶ
σὺ
ἔπαρον
τῇ
ῥάβδῳ
σου
καὶ
ἔκτεινον
τὴν
χεῖρά
σου
ἐπὶ
τὴν
θάλασσαν
καὶ
ῥῆξον
αὐτήν
,
καὶ
εἰσελθάτωσαν
οἱ
υἱοὶ
Ισραηλ
εἰς
μέσον
τῆς
θαλάσσης
κατὰ
τὸ
ξηρόν
.
(17.)
καὶ
ἰδοὺ
ἐγὼ
σκληρυνῶ
τὴν
καρδίαν
Φαραω
καὶ
τῶν
Αἰγυπτίων
πάντων
,
καὶ
εἰσελεύσονται
ὀπίσω
αὐτῶν·
καὶ
ἐνδοξασθήσομαι
ἐν
Φαραω
καὶ
ἐν
πάσῃ
τῇ
στρατιᾷ
αὐτοῦ
καὶ
ἐν
τοῖς
ἅρμασιν
καὶ
ἐν
τοῖς
ἵπποις
αὐτοῦ
.
(18.)
καὶ
γνώσονται
πάντες
οἱ
Αἰγύπτιοι
ὅτι
ἐγώ
εἰμι
κύριος
ἐνδοξαζομένου
μου
ἐν
Φαραω
καὶ
ἐν
τοῖς
ἅρμασιν
καὶ
ἵπποις
αὐτοῦ
.
(19.)
ἐξῆρεν
δὲ
ὁ
ἄγγελος
τοῦ
θεοῦ
ὁ
προπορευόμενος
τῆς
παρεμβολῆς
τῶν
υἱῶν
Ισραηλ
καὶ
ἐπορεύθη
ἐκ
τῶν
ὄπισθεν·
ἐξῆρεν
δὲ
καὶ
ὁ
στῦλος
τῆς
νεφέλης
ἀπὸ
προσώπου
αὐτῶν
καὶ
ἔστη
ἐκ
τῶν
ὀπίσω
αὐτῶν
.
(20.)
καὶ
εἰσῆλθεν
ἀνὰ
μέσον
τῆς
παρεμβολῆς
τῶν
Αἰγυπτίων
καὶ
ἀνὰ
μέσον
τῆς
παρεμβολῆς
Ισραηλ
καὶ
ἔστη·
καὶ
ἐγένετο
σκότος
καὶ
γνόφος
,
καὶ
διῆλθεν
ἡ
νύξ
,
καὶ
οὐ
συνέμιξαν
ἀλλήλοις
ὅλην
τὴν
νύκτα·
(21.)
ἐξέτεινεν
δὲ
Μωυσῆς
τὴν
χεῖρα
ἐπὶ
τὴν
θάλασσαν
,
καὶ
ὑπήγαγεν
κύριος
τὴν
θάλασσαν
ἐν
ἀνέμῳ
νότῳ
βιαίῳ
ὅλην
τὴν
νύκτα
καὶ
ἐποίησεν
τὴν
θάλασσαν
ξηράν
,
καὶ
ἐσχίσθη
τὸ
ὕδωρ
.
(22.)
καὶ
εἰσῆλθον
οἱ
υἱοὶ
Ισραηλ
εἰς
μέσον
τῆς
θαλάσσης
κατὰ
τὸ
ξηρόν
,
καὶ
τὸ
ὕδωρ
αὐτοῖς
τεῖχος
ἐκ
δεξιῶν
καὶ
τεῖχος
ἐξ
εὐωνύμων·
(23.)
κατεδίωξαν
δὲ
οἱ
Αἰγύπτιοι
καὶ
εἰσῆλθον
ὀπίσω
αὐτῶν
,
πᾶσα
ἡ
ἵππος
Φαραω
καὶ
τὰ
ἅρματα
καὶ
οἱ
ἀναβάται
,
εἰς
μέσον
τῆς
θαλάσσης
.
(24.)
ἐγενήθη
δὲ
ἐν
τῇ
φυλακῇ
τῇ
ἑωθινῇ
καὶ
ἐπέβλεψεν
κύριος
ἐπὶ
τὴν
παρεμβολὴν
τῶν
Αἰγυπτίων
ἐν
στύλῳ
πυρὸς
καὶ
νεφέλης
καὶ
συνετάραξεν
τὴν
παρεμβολὴν
τῶν
Αἰγυπτίων
(25.)
καὶ
συνέδησεν
τοὺς
ἄξονας
τῶν
ἁρμάτων
αὐτῶν
καὶ
ἤγαγεν
αὐτοὺς
μετὰ
βίας
.
καὶ
εἶπαν
οἱ
Αἰγύπτιοι
Φύγωμεν
ἀπὸ
προσώπου
Ισραηλ·
ὁ
γὰρ
κύριος
πολεμεῖ
περὶ
αὐτῶν
τοὺς
Αἰγυπτίους
.
(26.)
εἶπεν
δὲ
κύριος
πρὸς
Μωυσῆν
Ἔκτεινον
τὴν
χεῖρά
σου
ἐπὶ
τὴν
θάλασσαν
,
καὶ
ἀποκαταστήτω
τὸ
ὕδωρ
καὶ
ἐπικαλυψάτω
τοὺς
Αἰγυπτίους
,
ἐπί
τε
τὰ
ἅρματα
καὶ
τοὺς
ἀναβάτας
.
(27.)
ἐξέτεινεν
δὲ
Μωυσῆς
τὴν
χεῖρα
ἐπὶ
τὴν
θάλασσαν
,
καὶ
ἀπεκατέστη
τὸ
ὕδωρ
πρὸς
ἡμέραν
ἐπὶ
χώρας·
οἱ
δὲ
Αἰγύπτιοι
ἔφυγον
ὑπὸ
τὸ
ὕδωρ
,
καὶ
ἐξετίναξεν
@1
κύριος
τοὺς
Αἰγυπτίους
μέσον
τῆς
θαλάσσης
.
(28.)
καὶ
ἐπαναστραφὲν
τὸ
ὕδωρ
ἐκάλυψεν
τὰ
ἅρματα
καὶ
τοὺς
ἀναβάτας
καὶ
πᾶσαν
τὴν
δύναμιν
Φαραω
τοὺς
εἰσπεπορευμένους
ὀπίσω
αὐτῶν
εἰς
τὴν
θάλασσαν
,
καὶ
οὐ
κατελείφθη
ἐξ
αὐτῶν
οὐδὲ
εἷς
.
(29.)
οἱ
δὲ
υἱοὶ
Ισραηλ
ἐπορεύθησαν
διὰ
ξηρᾶς
ἐν
μέσῳ
τῆς
θαλάσσης
,
τὸ
δὲ
ὕδωρ
αὐτοῖς
τεῖχος
ἐκ
δεξιῶν
καὶ
τεῖχος
ἐξ
εὐωνύμων
.
(30.)
καὶ
ἐρρύσατο
κύριος
τὸν
Ισραηλ
ἐν
τῇ
ἡμέρᾳ
ἐκείνῃ
ἐκ
χειρὸς
τῶν
Αἰγυπτίων·
καὶ
εἶδεν
Ισραηλ
τοὺς
Αἰγυπτίους
τεθνηκότας
παρὰ
τὸ
χεῖλος
τῆς
θαλάσσης
.
(31.)
εἶδεν
δὲ
Ισραηλ
τὴν
χεῖρα
τὴν
μεγάλην
,
ἃ
ἐποίησεν
κύριος
τοῖς
Αἰγυπτίοις·
ἐφοβήθη
δὲ
ὁ
λαὸς
τὸν
κύριον
καὶ
ἐπίστευσαν
τῷ
θεῷ
καὶ
Μωυσῇ
τῷ
θεράποντι
αὐτοῦ
.
15
.
(1.)
Τότε
ᾖσεν
Μωυσῆς
καὶ
οἱ
υἱοὶ
Ισραηλ
τὴν
ᾠδὴν
ταύτην
τῷ
θεῷ
καὶ
εἶπαν
λέγοντες
Ἄισωμεν
τῷ
κυρίῳ
,
ἐνδόξως
γὰρ
δεδόξασται·
ἵππον
καὶ
ἀναβάτην
ἔρριψεν
εἰς
θάλασσαν
.
(2.)
βοηθὸς
καὶ
σκεπαστὴς
ἐγένετό
μοι
εἰς
σωτηρίαν·
οὗτός
μου
θεός
,
καὶ
δοξάσω
αὐτόν
,
θεὸς
τοῦ
πατρός
μου
,
καὶ
ὑψώσω
αὐτόν
.
(3.)
κύριος
συντρίβων
πολέμους
,
κύριος
ὄνομα
αὐτῷ
.
(4.)
ἅρματα
Φαραω
καὶ
τὴν
δύναμιν
αὐτοῦ
ἔρριψεν
εἰς
θάλασσαν
,
ἐπιλέκτους
ἀναβάτας
τριστάτας
κατεπόντισεν
ἐν
ἐρυθρᾷ
θαλάσσῃ
.
(5.)
πόντῳ
ἐκάλυψεν
αὐτούς
,
κατέδυσαν
εἰς
βυθὸν
ὡσεὶ
λίθος
.
(6.)
ἡ
δεξιά
σου
,
κύριε
,
δεδόξασται
ἐν
ἰσχύι·
ἡ
δεξιά
σου
χείρ
,
κύριε
,
ἔθραυσεν
ἐχθρούς
.
(7.)
καὶ
τῷ
πλήθει
τῆς
δόξης
σου
συνέτριψας
τοὺς
ὑπεναντίους·
ἀπέστειλας
τὴν
ὀργήν
σου
,
καὶ
κατέφαγεν
αὐτοὺς
ὡς
καλάμην
.
(8.)
καὶ
διὰ
πνεύματος
τοῦ
θυμοῦ
σου
διέστη
τὸ
ὕδωρ·
ἐπάγη
ὡσεὶ
τεῖχος
τὰ
ὕδατα
,
ἐπάγη
τὰ
κύματα
ἐν
μέσῳ
τῆς
θαλάσσης
.
(9.)
εἶπεν
ὁ
ἐχθρός
Διώξας
καταλήμψομαι
,
μεριῶ
σκῦλα
,
ἐμπλήσω
ψυχήν
μου
,
ἀνελῶ
τῇ
μαχαίρῃ
μου
,
κυριεύσει
ἡ
χείρ
μου
.
(10.)
ἀπέστειλας
τὸ
πνεῦμά
σου
,
ἐκάλυψεν
αὐτοὺς
θάλασσα·
ἔδυσαν
ὡσεὶ
μόλιβος
ἐν
ὕδατι
σφοδρῷ
.
@1
(11.)
τίς
ὅμοιός
σοι
ἐν
θεοῖς
,
κύριε
;
τίς
ὅμοιός
σοι
,
δεδοξασμένος
ἐν
ἁγίοις
,
θαυμαστὸς
ἐν
δόξαις
,
ποιῶν
τέρατα
;
(12.)
ἐξέτεινας
τὴν
δεξιάν
σου
,
κατέπιεν
αὐτοὺς
γῆ
.
(13.)
ὡδήγησας
τῇ
δικαιοσύνῃ
σου
τὸν
λαόν
σου
τοῦτον
,
ὃν
ἐλυτρώσω
,
(1)
παρεκάλεσας
τῇ
ἰσχύι
σου
εἰς
κατάλυμα
ἅγιόν
σου
.
(14.)
ἤκουσαν
ἔθνη
καὶ
ὠργίσθησαν·
ὠδῖνες
ἔλαβον
κατοικοῦντας
Φυλιστιιμ
.
(15.)
τότε
ἔσπευσαν
ἡγεμόνες
Εδωμ
,
καὶ
ἄρχοντες
Μωαβιτῶν
,
ἔλαβεν
αὐτοὺς
τρόμος
,
ἐτάκησαν
πάντες
οἱ
κατοικοῦντες
Χανααν
.
(16.)
ἐπιπέσοι
ἐπ’
αὐτοὺς
φόβος
καὶ
τρόμος
,
μεγέθει
βραχίονός
σου
ἀπολιθωθήτωσαν
,
ἕως
ἂν
παρέλθῃ
ὁ
λαός
σου
,
κύριε
,
ἕως
ἂν
παρέλθῃ
ὁ
λαός
σου
οὗτος
,
ὃν
ἐκτήσω
.
(17.)
εἰσαγαγὼν
καταφύτευσον
αὐτοὺς
εἰς
ὄρος
κληρονομίας
σου
,
εἰς
ἕτοιμον
κατοικητήριόν
σου
,
ὃ
κατειργάσω
,
κύριε
,
ἁγίασμα
,
κύριε
,
ὃ
ἡτοίμασαν
αἱ
χεῖρές
σου
.
(18.)
κύριος
βασιλεύων
τὸν
αἰῶνα
καὶ
ἐπ’
αἰῶνα
καὶ
ἔτι
.
(19.)
Ὅτι
εἰσῆλθεν
ἵππος
Φαραω
σὺν
ἅρμασιν
καὶ
ἀναβάταις
εἰς
θάλασσαν
,
καὶ
ἐπήγαγεν
ἐπ’
αὐτοὺς
κύριος
τὸ
ὕδωρ
τῆς
θαλάσσης·
οἱ
δὲ
υἱοὶ
Ισραηλ
ἐπορεύθησαν
διὰ
ξηρᾶς
ἐν
μέσῳ
τῆς
θαλάσσης
.
(20.)
Λαβοῦσα
δὲ
Μαριαμ
ἡ
προφῆτις
ἡ
ἀδελφὴ
Ααρων
τὸ
τύμπανον
ἐν
τῇ
χειρὶ
αὐτῆς
,
καὶ
ἐξήλθοσαν
πᾶσαι
αἱ
γυναῖκες
ὀπίσω
αὐτῆς
μετὰ
τυμπάνων
καὶ
χορῶν
,
(21.)
ἐξῆρχεν
δὲ
αὐτῶν
Μαριαμ
λέγουσα
Ἄισωμεν
τῷ
κυρίῳ
,
ἐνδόξως
γὰρ
δεδόξασται·
ἵππον
καὶ
ἀναβάτην
ἔρριψεν
εἰς
θάλασσαν
.
(22.)
Ἐξῆρεν
δὲ
Μωυσῆς
τοὺς
υἱοὺς
Ισραηλ
ἀπὸ
θαλάσσης
ἐρυθρᾶς
καὶ
ἤγαγεν
αὐτοὺς
εἰς
τὴν
ἔρημον
Σουρ·
καὶ
ἐπορεύοντο
τρεῖς
ἡμέρας
ἐν
τῇ
ἐρήμῳ
καὶ
οὐχ
ηὕρισκον
ὕδωρ
ὥστε
πιεῖν
.
(23.)
ἦλθον
δὲ
εἰς
Μερρα
καὶ
οὐκ
ἠδύναντο
πιεῖν
ἐκ
Μερρας
,
πικρὸν
γὰρ
ἦν·
διὰ
τοῦτο
ἐπωνομάσθη
τὸ
ὄνομα
τοῦ
τόπου
ἐκείνου
Πικρία
.
(24.)
καὶ
διεγόγγυζεν
ὁ
λαὸς
ἐπὶ
Μωυσῆν
λέγοντες
Τί
πιόμεθα
;
(25.)
ἐβόησεν
@1
δὲ
Μωυσῆς
πρὸς
κύριον·
καὶ
ἔδειξεν
αὐτῷ
κύριος
ξύλον
,
καὶ
ἐνέβαλεν
αὐτὸ
εἰς
τὸ
ὕδωρ
,
καὶ
ἐγλυκάνθη
τὸ
ὕδωρ
.
ἐκεῖ
ἔθετο
αὐτῷ
δικαιώματα
καὶ
κρίσεις
καὶ
ἐκεῖ
ἐπείρασεν
αὐτὸν
(26.)
καὶ
εἶπεν
Ἐὰν
ἀκοῇ
ἀκούσῃς
τῆς
φωνῆς
κυρίου
τοῦ
θεοῦ
σου
καὶ
τὰ
ἀρεστὰ
ἐναντίον
αὐτοῦ
ποιήσῃς
καὶ
ἐνωτίσῃ
ταῖς
ἐντολαῖς
αὐτοῦ
καὶ
φυλάξῃς
πάντα
τὰ
δικαιώματα
αὐτοῦ
,
πᾶσαν
νόσον
,
ἣν
ἐπήγαγον
τοῖς
Αἰγυπτίοις
,
οὐκ
ἐπάξω
ἐπὶ
σέ·
ἐγὼ
γάρ
εἰμι
κύριος
ὁ
ἰώμενός
σε
.
(27.)
Καὶ
ἤλθοσαν
εἰς
Αιλιμ
,
καὶ
ἦσαν
ἐκεῖ
δώδεκα
πηγαὶ
ὑδάτων
καὶ
ἑβδομήκοντα
στελέχη
φοινίκων·
παρενέβαλον
δὲ
ἐκεῖ
παρὰ
τὰ
ὕδατα
.
16
.
(1.)
Ἀπῆραν
δὲ
ἐξ
Αιλιμ
καὶ
ἤλθοσαν
πᾶσα
συναγωγὴ
υἱῶν
Ισραηλ
εἰς
τὴν
ἔρημον
Σιν
,
ὅ
ἐστιν
ἀνὰ
μέσον
Αιλιμ
καὶ
ἀνὰ
μέσον
Σινα
.
τῇ
δὲ
πεντεκαιδεκάτῃ
ἡμέρᾳ
τῷ
μηνὶ
τῷ
δευτέρῳ
ἐξεληλυθότων
αὐτῶν
ἐκ
γῆς
Αἰγύπτου
(2.)
διεγόγγυζεν
πᾶσα
συναγωγὴ
υἱῶν
Ισραηλ
ἐπὶ
Μωυσῆν
καὶ
Ααρων
,
(3.)
καὶ
εἶπαν
πρὸς
αὐτοὺς
οἱ
υἱοὶ
Ισραηλ
Ὄφελον
ἀπεθάνομεν
πληγέντες
ὑπὸ
κυρίου
ἐν
γῇ
Αἰγύπτῳ
,
ὅταν
ἐκαθίσαμεν
ἐπὶ
τῶν
λεβήτων
τῶν
κρεῶν
καὶ
ἠσθίομεν
ἄρτους
εἰς
πλησμονήν·
ὅτι
ἐξηγάγετε
ἡμᾶς
εἰς
τὴν
ἔρημον
ταύτην
ἀποκτεῖναι
πᾶσαν
τὴν
συναγωγὴν
ταύτην
ἐν
λιμῷ
.
(4.)
εἶπεν
δὲ
κύριος
πρὸς
Μωυσῆν
Ἰδοὺ
ἐγὼ
ὕω
ὑμῖν
ἄρτους
ἐκ
τοῦ
οὐρανοῦ
,
καὶ
ἐξελεύσεται
ὁ
λαὸς
καὶ
συλλέξουσιν
τὸ
τῆς
ἡμέρας
εἰς
ἡμέραν
,
ὅπως
πειράσω
αὐτοὺς
εἰ
πορεύσονται
τῷ
νόμῳ
μου
ἢ
οὔ·
(5.)
καὶ
ἔσται
τῇ
ἡμέρᾳ
τῇ
ἕκτῃ
καὶ
ἑτοιμάσουσιν
ὃ
ἐὰν
εἰσενέγκωσιν
,
καὶ
ἔσται
διπλοῦν
ὃ
ἐὰν
συναγάγωσιν
τὸ
καθ’
ἡμέραν
εἰς
ἡμέραν
.
(6.)
καὶ
εἶπεν
Μωυσῆς
καὶ
Ααρων
πρὸς
πᾶσαν
συναγωγὴν
υἱῶν
Ισραηλ
Ἑσπέρας
γνώσεσθε
ὅτι
κύριος
ἐξήγαγεν
ὑμᾶς
ἐκ
γῆς
Αἰγύπτου
,
(7.)
καὶ
πρωὶ
ὄψεσθε
τὴν
δόξαν
κυρίου
ἐν
τῷ
εἰσακοῦσαι
τὸν
γογγυσμὸν
ὑμῶν
ἐπὶ
τῷ
θεῷ·
ἡμεῖς
δὲ
τί
ἐσμεν
ὅτι
διαγογγύζετε
καθ’
ἡμῶν
;
(8.)
καὶ
εἶπεν
Μωυσῆς
Ἐν
τῷ
διδόναι
κύριον
ὑμῖν
ἑσπέρας
κρέα
φαγεῖν
καὶ
ἄρτους
τὸ
πρωὶ
εἰς
πλησμονὴν
διὰ
τὸ
εἰσακοῦσαι
κύριον
τὸν
γογγυσμὸν
ὑμῶν
,
ὃν
ὑμεῖς
διαγογγύζετε
καθ’
ἡμῶν·
ἡμεῖς
δὲ
τί
ἐσμεν
;
οὐ
γὰρ
καθ’
ἡμῶν
ὁ
γογγυσμὸς
ὑμῶν
ἐστιν
,
ἀλλ’
ἢ
κατὰ
τοῦ
θεοῦ
.
(9.)
εἶπεν
δὲ
Μωυσῆς
πρὸς
Ααρων
Εἰπὸν
πάσῃ
συναγωγῇ
υἱῶν
Ισραηλ
Προσέλθατε
ἐναντίον
τοῦ
θεοῦ·
εἰσακήκοεν
γὰρ
ὑμῶν
τὸν
γογγυσμόν
.
(10.)
ἡνίκα
δὲ
ἐλάλει
Ααρων
πάσῃ
συναγωγῇ
υἱῶν
Ισραηλ
,
καὶ
ἐπεστράφησαν
εἰς
τὴν
ἔρημον
,
καὶ
ἡ
δόξα
κυρίου
ὤφθη
ἐν
νεφέλῃ
.
(11.)
καὶ
ἐλάλησεν
κύριος
πρὸς
Μωυσῆν
λέγων
(12.)
Εἰσακήκοα
τὸν
γογγυσμὸν
τῶν
υἱῶν
Ισραηλ·
λάλησον
πρὸς
αὐτοὺς
λέγων
Τὸ
πρὸς
ἑσπέραν
ἔδεσθε
κρέα
καὶ
τὸ
πρωὶ
πλησθήσεσθε
ἄρτων·
καὶ
γνώσεσθε
ὅτι
ἐγὼ
κύριος
ὁ
θεὸς
ὑμῶν
.
(13.)
ἐγένετο
δὲ
ἑσπέρα
,
καὶ
ἀνέβη
ὀρτυγομήτρα
καὶ
ἐκάλυψεν
τὴν
παρεμβολήν·
τὸ
πρωὶ
ἐγένετο
καταπαυομένης
τῆς
δρόσου
κύκλῳ
τῆς
παρεμβολῆς
(14.)
καὶ
ἰδοὺ
ἐπὶ
πρόσωπον
τῆς
ἐρήμου
λεπτὸν
ὡσεὶ
κόριον
λευκὸν
ὡσεὶ
πάγος
ἐπὶ
τῆς
γῆς
.
(15.)
ἰδόντες
δὲ
αὐτὸ
οἱ
υἱοὶ
Ισραηλ
εἶπαν
ἕτερος
τῷ
ἑτέρῳ
Τί
ἐστιν
τοῦτο
;
οὐ
γὰρ
ᾔδεισαν
,
τί
ἦν
.
εἶπεν
δὲ
Μωυσῆς
πρὸς
αὐτούς
Οὗτος
ὁ
ἄρτος
,
ὃν
ἔδωκεν
κύριος
ὑμῖν
φαγεῖν·
(16.)
τοῦτο
τὸ
ῥῆμα
,
ὃ
συνέταξεν
κύριος
Συναγάγετε
ἀπ’
αὐτοῦ
ἕκαστος
εἰς
τοὺς
καθήκοντας
,
γομορ
κατὰ
κεφαλὴν
κατὰ
ἀριθμὸν
ψυχῶν
ὑμῶν
ἕκαστος
σὺν
τοῖς
συσκηνίοις
ὑμῶν
συλλέξατε
.
(17.)
ἐποίησαν
δὲ
οὕτως
οἱ
υἱοὶ
Ισραηλ
καὶ
συνέλεξαν
,
ὁ
τὸ
πολὺ
καὶ
ὁ
τὸ
ἔλαττον
.
(18.)
καὶ
μετρήσαντες
τῷ
γομορ
οὐκ
ἐπλεόνασεν
ὁ
τὸ
πολύ
,
καὶ
ὁ
τὸ
ἔλαττον
οὐκ
ἠλαττόνησεν·
ἕκαστος
εἰς
τοὺς
καθήκοντας
παρ’
ἑαυτῷ
συνέλεξαν
.
(19.)
εἶπεν
δὲ
Μωυσῆς
πρὸς
αὐτούς
Μηδεὶς
καταλιπέτω
ἀπ’
αὐτοῦ
εἰς
τὸ
πρωί
.
(20.)
καὶ
οὐκ
εἰσήκουσαν
Μωυσῆ
,
ἀλλὰ
κατέλιπόν
τινες
ἀπ’
αὐτοῦ
εἰς
τὸ
πρωί·
καὶ
ἐξέζεσεν
σκώληκας
καὶ
ἐπώζεσεν·
καὶ
ἐπικράνθη
ἐπ’
αὐτοῖς
Μωυσῆς
.
(21.)
καὶ
συνέλεξαν
αὐτὸ
πρωὶ
πρωί
,
ἕκαστος
τὸ
καθῆκον
αὐτῷ·
ἡνίκα
δὲ
διεθέρμαινεν
ὁ
ἥλιος
,
ἐτήκετο
.
(22.)
ἐγένετο
δὲ
τῇ
ἡμέρᾳ
τῇ
ἕκτῃ
συνέλεξαν
τὰ
δέοντα
διπλᾶ
,
δύο
γομορ
τῷ
ἑνί·
εἰσήλθοσαν
δὲ
πάντες
οἱ
ἄρχοντες
τῆς
συναγωγῆς
καὶ
ἀνήγγειλαν
Μωυσεῖ
.
(23.)
εἶπεν
δὲ
Μωυσῆς
πρὸς
αὐτούς
Τοῦτο
τὸ
ῥῆμά
ἐστιν
,
ὃ
ἐλάλησεν
κύριος·
σάββατα
ἀνάπαυσις
ἁγία
τῷ
κυρίῳ
αὔριον·
ὅσα
ἐὰν
πέσσητε
,
πέσσετε
,
καὶ
ὅσα
ἐὰν
ἕψητε
,
ἕψετε·
καὶ
πᾶν
τὸ
πλεονάζον
καταλίπετε
αὐτὸ
εἰς
ἀποθήκην
εἰς
τὸ
πρωί
.
(24.)
καὶ
κατελίποσαν
ἀπ’
αὐτοῦ
εἰς
τὸ
πρωί
,
καθάπερ
συνέταξεν
αὐτοῖς
Μωυσῆς·
καὶ
οὐκ
ἐπώζεσεν
,
οὐδὲ
σκώληξ
ἐγένετο
ἐν
αὐτῷ
.
(25.)
εἶπεν
δὲ
Μωυσῆς
Φάγετε
σήμερον·
ἔστιν
γὰρ
σάββατα
σήμερον
τῷ
κυρίῳ·
οὐχ
εὑρεθήσεται
ἐν
τῷ
πεδίῳ
.
(26.)
ἓξ
ἡμέρας
συλλέξετε·
τῇ
δὲ
ἡμέρᾳ
τῇ
ἑβδόμῃ
σάββατα
,
ὅτι
οὐκ
ἔσται
ἐν
αὐτῇ
.
(27.)
ἐγένετο
δὲ
ἐν
τῇ
ἡμέρᾳ
τῇ
ἑβδόμῃ
ἐξήλθοσάν
τινες
ἐκ
τοῦ
λαοῦ
συλλέξαι
καὶ
οὐχ
εὗρον
.
(28.)
εἶπεν
δὲ
κύριος
πρὸς
Μωυσῆν
Ἕως
τίνος
οὐ
βούλεσθε
εἰσακούειν
τὰς
ἐντολάς
μου
καὶ
τὸν
@1
νόμον
μου
;
(29.)
ἴδετε
,
ὁ
γὰρ
κύριος
ἔδωκεν
ὑμῖν
τὴν
ἡμέραν
ταύτην
τὰ
σάββατα·
διὰ
τοῦτο
αὐτὸς
ἔδωκεν
ὑμῖν
τῇ
ἡμέρᾳ
τῇ
ἕκτῃ
ἄρτους
δύο
ἡμερῶν·
καθήσεσθε
ἕκαστος
εἰς
τοὺς
οἴκους
ὑμῶν
,
μηδεὶς
ἐκπορευέσθω
ἐκ
τοῦ
τόπου
αὐτοῦ
τῇ
ἡμέρᾳ
τῇ
ἑβδόμῃ
.
(30.)
καὶ
ἐσαββάτισεν
ὁ
λαὸς
τῇ
ἡμέρᾳ
τῇ
ἑβδόμῃ
.
(31.)
καὶ
ἐπωνόμασαν
οἱ
υἱοὶ
Ισραηλ
τὸ
ὄνομα
αὐτοῦ
μαν·
ἦν
δὲ
ὡς
σπέρμα
κορίου
λευκόν
,
τὸ
δὲ
γεῦμα
αὐτοῦ
ὡς
ἐγκρὶς
ἐν
μέλιτι
.
(32.)
εἶπεν
δὲ
Μωυσῆς
Τοῦτο
τὸ
ῥῆμα
,
ὃ
συνέταξεν
κύριος
Πλήσατε
τὸ
γομορ
τοῦ
μαν
εἰς
ἀποθήκην
εἰς
τὰς
γενεὰς
ὑμῶν
,
ἵνα
ἴδωσιν
τὸν
ἄρτον
,
ὃν
ἐφάγετε
ὑμεῖς
ἐν
τῇ
ἐρήμῳ
,
ὡς
ἐξήγαγεν
ὑμᾶς
κύριος
ἐκ
γῆς
Αἰγύπτου
.
(33.)
καὶ
εἶπεν
Μωυσῆς
πρὸς
Ααρων
Λαβὲ
στάμνον
χρυσοῦν
ἕνα
καὶ
ἔμβαλε
εἰς
αὐτὸν
πλῆρες
τὸ
γομορ
τοῦ
μαν
καὶ
ἀποθήσεις
αὐτὸ
ἐναντίον
τοῦ
θεοῦ
εἰς
διατήρησιν
εἰς
τὰς
γενεὰς
ὑμῶν
.
(34.)
ὃν
τρόπον
συνέταξεν
κύριος
τῷ
Μωυσῇ
,
καὶ
ἀπέθετο
Ααρων
ἐναντίον
τοῦ
μαρτυρίου
εἰς
διατήρησιν
.
(35.)
οἱ
δὲ
υἱοὶ
Ισραηλ
ἔφαγον
τὸ
μαν
ἔτη
τεσσαράκοντα
,
ἕως
ἦλθον
εἰς
γῆν
οἰκουμένην·
τὸ
μαν
ἐφάγοσαν
,
ἕως
παρεγένοντο
εἰς
μέρος
τῆς
Φοινίκης
.
(36.)
τὸ
δὲ
γομορ
τὸ
δέκατον
τῶν
τριῶν
μέτρων
ἦν
.
17
.
(1.)
Καὶ
ἀπῆρεν
πᾶσα
συναγωγὴ
υἱῶν
Ισραηλ
ἐκ
τῆς
ἐρήμου
Σιν
κατὰ
παρεμβολὰς
αὐτῶν
διὰ
ῥήματος
κυρίου
καὶ
παρενεβάλοσαν
ἐν
Ραφιδιν·
οὐκ
ἦν
δὲ
ὕδωρ
τῷ
λαῷ
πιεῖν
.
(2.)
καὶ
ἐλοιδορεῖτο
ὁ
λαὸς
πρὸς
Μωυσῆν
λέγοντες
Δὸς
ἡμῖν
ὕδωρ
,
ἵνα
πίωμεν
.
καὶ
εἶπεν
αὐτοῖς
Μωυσῆς
Τί
λοιδορεῖσθέ
μοι
,
καὶ
τί
πειράζετε
κύριον
;
(3.)
ἐδίψησεν
δὲ
ἐκεῖ
ὁ
λαὸς
ὕδατι
,
καὶ
ἐγόγγυζεν
ἐκεῖ
ὁ
λαὸς
πρὸς
Μωυσῆν
λέγοντες
Ἵνα
τί
τοῦτο
ἀνεβίβασας
ἡμᾶς
ἐξ
Αἰγύπτου
ἀποκτεῖναι
ἡμᾶς
καὶ
τὰ
τέκνα
ἡμῶν
καὶ
τὰ
κτήνη
τῷ
δίψει
;
(4.)
ἐβόησεν
δὲ
Μωυσῆς
πρὸς
κύριον
λέγων
Τί
ποιήσω
τῷ
λαῷ
τούτῳ
;
ἔτι
μικρὸν
καὶ
καταλιθοβολήσουσίν
με
.
(5.)
καὶ
εἶπεν
κύριος
πρὸς
Μωυσῆν
Προπορεύου
τοῦ
λαοῦ
τούτου
,
λαβὲ
δὲ
μετὰ
σεαυτοῦ
ἀπὸ
τῶν
πρεσβυτέρων
τοῦ
λαοῦ·
καὶ
τὴν
ῥάβδον
,
ἐν
ᾗ
ἐπάταξας
τὸν
ποταμόν
,
λαβὲ
ἐν
τῇ
χειρί
σου
καὶ
πορεύσῃ
.
(6.)
ὅδε
ἐγὼ
ἕστηκα
πρὸ
τοῦ
σὲ
ἐκεῖ
ἐπὶ
τῆς
πέτρας
ἐν
Χωρηβ·
καὶ
πατάξεις
τὴν
πέτραν
,
καὶ
ἐξελεύσεται
ἐξ
αὐτῆς
ὕδωρ
,
καὶ
πίεται
ὁ
λαός
μου
.
ἐποίησεν
δὲ
Μωυσῆς
οὕτως
ἐναντίον
τῶν
υἱῶν
Ισραηλ
.
(7.)
καὶ
ἐπωνόμασεν
τὸ
ὄνομα
@1
τοῦ
τόπου
ἐκείνου
Πειρασμὸς
καὶ
Λοιδόρησις
διὰ
τὴν
λοιδορίαν
τῶν
υἱῶν
Ισραηλ
καὶ
διὰ
τὸ
πειράζειν
κύριον
λέγοντας
Εἰ
ἔστιν
κύριος
ἐν
ἡμῖν
ἢ
οὔ
;
(8.)
Ἦλθεν
δὲ
Αμαληκ
καὶ
ἐπολέμει
Ισραηλ
ἐν
Ραφιδιν
.
(9.)
εἶπεν
δὲ
Μωυσῆς
τῷ
Ἰησοῦ
Ἐπίλεξον
σεαυτῷ
ἄνδρας
δυνατοὺς
καὶ
ἐξελθὼν
παράταξαι
τῷ
Αμαληκ
αὔριον
,
καὶ
ἰδοὺ
ἐγὼ
ἕστηκα
ἐπὶ
τῆς
κορυφῆς
τοῦ
βουνοῦ
,
καὶ
ἡ
ῥάβδος
τοῦ
θεοῦ
ἐν
τῇ
χειρί
μου
.
(10.)
καὶ
ἐποίησεν
Ἰησοῦς
καθάπερ
εἶπεν
αὐτῷ
Μωυσῆς
,
καὶ
ἐξελθὼν
παρετάξατο
τῷ
Αμαληκ·
καὶ
Μωυσῆς
καὶ
Ααρων
καὶ
Ωρ
ἀνέβησαν
ἐπὶ
τὴν
κορυφὴν
τοῦ
βουνοῦ
.
(11.)
καὶ
ἐγίνετο
ὅταν
ἐπῆρεν
Μωυσῆς
τὰς
χεῖρας
,
κατίσχυεν
Ισραηλ·
ὅταν
δὲ
καθῆκεν
τὰς
χεῖρας
,
κατίσχυεν
Αμαληκ
.
(12.)
αἱ
δὲ
χεῖρες
Μωυσῆ
βαρεῖαι·
καὶ
λαβόντες
λίθον
ὑπέθηκαν
ὑπ’
αὐτόν
,
καὶ
ἐκάθητο
ἐπ’
αὐτοῦ
,
καὶ
Ααρων
καὶ
Ωρ
ἐστήριζον
τὰς
χεῖρας
αὐτοῦ
,
ἐντεῦθεν
εἷς
καὶ
ἐντεῦθεν
εἷς·
καὶ
ἐγένοντο
αἱ
χεῖρες
Μωυσῆ
ἐστηριγμέναι
ἕως
δυσμῶν
ἡλίου
.
(13.)
καὶ
ἐτρέψατο
Ἰησοῦς
τὸν
Αμαληκ
καὶ
πάντα
τὸν
λαὸν
αὐτοῦ
ἐν
φόνῳ
μαχαίρας
.
(14.)
εἶπεν
δὲ
κύριος
πρὸς
Μωυσῆν
Κατάγραψον
τοῦτο
εἰς
μνημόσυνον
ἐν
βιβλίῳ
καὶ
δὸς
εἰς
τὰ
ὦτα
Ἰησοῖ
ὅτι
Ἀλοιφῇ
ἐξαλείψω
τὸ
μνημόσυνον
Αμαληκ
ἐκ
τῆς
ὑπὸ
τὸν
οὐρανόν
.
(15.)
καὶ
ᾠκοδόμησεν
Μωυσῆς
θυσιαστήριον
κυρίῳ
καὶ
ἐπωνόμασεν
τὸ
ὄνομα
αὐτοῦ
Κύριός
μου
καταφυγή·
(16.)
ὅτι
ἐν
χειρὶ
κρυφαίᾳ
πολεμεῖ
κύριος
ἐπὶ
Αμαληκ
ἀπὸ
γενεῶν
εἰς
γενεάς
.
18
.
(1.)
Ἤκουσεν
δὲ
Ιοθορ
ὁ
ἱερεὺς
Μαδιαμ
ὁ
γαμβρὸς
Μωυσῆ
πάντα
,
ὅσα
ἐποίησεν
κύριος
Ισραηλ
τῷ
ἑαυτοῦ
λαῷ·
ἐξήγαγεν
γὰρ
κύριος
τὸν
Ισραηλ
ἐξ
Αἰγύπτου
.
(2.)
ἔλαβεν
δὲ
Ιοθορ
ὁ
γαμβρὸς
Μωυσῆ
Σεπφωραν
τὴν
γυναῖκα
Μωυσῆ
μετὰ
τὴν
ἄφεσιν
αὐτῆς
(3.)
καὶ
τοὺς
δύο
υἱοὺς
αὐτοῦ·
ὄνομα
τῷ
ἑνὶ
αὐτῶν
Γηρσαμ
λέγων
Πάροικος
ἤμην
ἐν
γῇ
ἀλλοτρίᾳ·
(4.)
καὶ
τὸ
ὄνομα
τοῦ
δευτέρου
Ελιεζερ
λέγων
Ὁ
γὰρ
θεὸς
τοῦ
πατρός
μου
βοηθός
μου
καὶ
ἐξείλατό
με
ἐκ
χειρὸς
Φαραω
.
(5.)
καὶ
ἐξῆλθεν
Ιοθορ
ὁ
γαμβρὸς
Μωυσῆ
καὶ
οἱ
υἱοὶ
καὶ
ἡ
γυνὴ
πρὸς
Μωυσῆν
εἰς
τὴν
ἔρημον
,
οὗ
παρενέβαλεν
ἐπ’
ὄρους
τοῦ
θεοῦ
.
(6.)
ἀνηγγέλη
δὲ
Μωυσεῖ
λέγοντες
Ἰδοὺ
ὁ
γαμβρός
σου
Ιοθορ
παραγίνεται
πρὸς
σέ
,
καὶ
ἡ
γυνὴ
καὶ
οἱ
δύο
υἱοί
σου
μετ’
αὐτοῦ
.
(7.)
ἐξῆλθεν
δὲ
Μωυσῆς
εἰς
συνάντησιν
τῷ
γαμβρῷ
αὐτοῦ
@1
καὶ
προσεκύνησεν
αὐτῷ
καὶ
ἐφίλησεν
αὐτόν
,
καὶ
ἠσπάσαντο
ἀλλήλους·
καὶ
εἰσήγαγεν
αὐτὸν
εἰς
τὴν
σκηνήν
.
(8.)
καὶ
διηγήσατο
Μωυσῆς
τῷ
γαμβρῷ
πάντα
,
ὅσα
ἐποίησεν
κύριος
τῷ
Φαραω
καὶ
τοῖς
Αἰγυπτίοις
ἕνεκεν
τοῦ
Ισραηλ
,
καὶ
πάντα
τὸν
μόχθον
τὸν
γενόμενον
αὐτοῖς
ἐν
τῇ
ὁδῷ
καὶ
ὅτι
ἐξείλατο
αὐτοὺς
κύριος
ἐκ
χειρὸς
Φαραω
καὶ
ἐκ
χειρὸς
τῶν
Αἰγυπτίων
.
(9.)
ἐξέστη
δὲ
Ιοθορ
ἐπὶ
πᾶσι
τοῖς
ἀγαθοῖς
,
οἷς
ἐποίησεν
αὐτοῖς
κύριος
,
ὅτι
ἐξείλατο
αὐτοὺς
ἐκ
χειρὸς
Αἰγυπτίων
καὶ
ἐκ
χειρὸς
Φαραω
.
(10.)
καὶ
εἶπεν
Ιοθορ
Εὐλογητὸς
κύριος
,
ὅτι
ἐξείλατο
τὸν
λαὸν
αὐτοῦ
ἐκ
χειρὸς
Αἰγυπτίων
καὶ
ἐκ
χειρὸς
Φαραω·
(11.)
νῦν
ἔγνων
ὅτι
μέγας
κύριος
παρὰ
πάντας
τοὺς
θεούς
,
ἕνεκεν
τούτου
ὅτι
ἐπέθεντο
αὐτοῖς
.
(12.)
καὶ
ἔλαβεν
Ιοθορ
ὁ
γαμβρὸς
Μωυσῆ
ὁλοκαυτώματα
καὶ
θυσίας
τῷ
θεῷ·
παρεγένετο
δὲ
Ααρων
καὶ
πάντες
οἱ
πρεσβύτεροι
Ισραηλ
συμφαγεῖν
ἄρτον
μετὰ
τοῦ
γαμβροῦ
Μωυσῆ
ἐναντίον
τοῦ
θεοῦ
.
(13.)
Καὶ
ἐγένετο
μετὰ
τὴν
ἐπαύριον
συνεκάθισεν
Μωυσῆς
κρίνειν
τὸν
λαόν·
παρειστήκει
δὲ
πᾶς
ὁ
λαὸς
Μωυσεῖ
ἀπὸ
πρωίθεν
ἕως
ἑσπέρας
.
(14.)
καὶ
ἰδὼν
Ιοθορ
πάντα
,
ὅσα
ἐποίει
τῷ
λαῷ
,
λέγει
Τί
τοῦτο
,
ὃ
σὺ
ποιεῖς
τῷ
λαῷ
;
διὰ
τί
σὺ
κάθησαι
μόνος
,
πᾶς
δὲ
ὁ
λαὸς
παρέστηκέν
σοι
ἀπὸ
πρωίθεν
ἕως
δείλης
;
(15.)
καὶ
λέγει
Μωυσῆς
τῷ
γαμβρῷ
ὅτι
Παραγίνεται
πρός
με
ὁ
λαὸς
ἐκζητῆσαι
κρίσιν
παρὰ
τοῦ
θεοῦ·
(16.)
ὅταν
γὰρ
γένηται
αὐτοῖς
ἀντιλογία
καὶ
ἔλθωσι
πρός
με
,
διακρίνω
ἕκαστον
καὶ
συμβιβάζω
αὐτοὺς
τὰ
προστάγματα
τοῦ
θεοῦ
καὶ
τὸν
νόμον
αὐτοῦ
.
(17.)
εἶπεν
δὲ
ὁ
γαμβρὸς
Μωυσῆ
πρὸς
αὐτόν
Οὐκ
ὀρθῶς
σὺ
ποιεῖς
τὸ
ῥῆμα
τοῦτο·
(18.)
φθορᾷ
καταφθαρήσῃ
ἀνυπομονήτῳ
καὶ
σὺ
καὶ
πᾶς
ὁ
λαὸς
οὗτος
,
ὅς
ἐστιν
μετὰ
σοῦ·
βαρύ
σοι
τὸ
ῥῆμα
τοῦτο
,
οὐ
δυνήσῃ
ποιεῖν
μόνος
.
(19.)
νῦν
οὖν
ἄκουσόν
μου
,
καὶ
συμβουλεύσω
σοι
,
καὶ
ἔσται
ὁ
θεὸς
μετὰ
σοῦ
.
γίνου
σὺ
τῷ
λαῷ
τὰ
πρὸς
τὸν
θεὸν
καὶ
ἀνοίσεις
τοὺς
λόγους
αὐτῶν
πρὸς
τὸν
θεὸν
(20.)
καὶ
διαμαρτυρῇ
αὐτοῖς
τὰ
προστάγματα
τοῦ
θεοῦ
καὶ
τὸν
νόμον
αὐτοῦ
καὶ
σημανεῖς
αὐτοῖς
τὰς
ὁδούς
,
ἐν
αἷς
πορεύσονται
ἐν
αὐταῖς
,
καὶ
τὰ
ἔργα
,
ἃ
ποιήσουσιν
.
(21.)
καὶ
σὺ
σεαυτῷ
σκέψαι
ἀπὸ
παντὸς
τοῦ
λαοῦ
ἄνδρας
δυνατοὺς
θεοσεβεῖς
,
ἄνδρας
δικαίους
μισοῦντας
ὑπερηφανίαν
,
καὶ
καταστήσεις
αὐτοὺς
ἐπ’
αὐτῶν
χιλιάρχους
καὶ
ἑκατοντάρχους
καὶ
πεντηκοντάρχους
καὶ
δεκαδάρχους
,
(22.)
καὶ
κρινοῦσιν
τὸν
λαὸν
πᾶσαν
ὥραν·
τὸ
δὲ
ῥῆμα
τὸ
ὑπέρογκον
ἀνοίσουσιν
ἐπὶ
σέ
,
τὰ
δὲ
βραχέα
τῶν
κριμάτων
@1
κρινοῦσιν
αὐτοὶ
καὶ
κουφιοῦσιν
ἀπὸ
σοῦ
καὶ
συναντιλήμψονταί
σοι
.
(23.)
ἐὰν
τὸ
ῥῆμα
τοῦτο
ποιήσῃς
,
κατισχύσει
σε
ὁ
θεός
,
καὶ
δυνήσῃ
παραστῆναι
,
καὶ
πᾶς
ὁ
λαὸς
οὗτος
εἰς
τὸν
ἑαυτοῦ
τόπον
μετ’
εἰρήνης
ἥξει
.
(24.)
ἤκουσεν
δὲ
Μωυσῆς
τῆς
φωνῆς
τοῦ
γαμβροῦ
καὶ
ἐποίησεν
ὅσα
αὐτῷ
εἶπεν
.
(25.)
καὶ
ἐπέλεξεν
Μωυσῆς
ἄνδρας
δυνατοὺς
ἀπὸ
παντὸς
Ισραηλ
καὶ
ἐποίησεν
αὐτοὺς
ἐπ’
αὐτῶν
χιλιάρχους
καὶ
ἑκατοντάρχους
καὶ
πεντηκοντάρχους
καὶ
δεκαδάρχους
,
(26.)
καὶ
ἐκρίνοσαν
τὸν
λαὸν
πᾶσαν
ὥραν·
πᾶν
δὲ
ῥῆμα
ὑπέρογκον
ἀνεφέροσαν
ἐπὶ
Μωυσῆν
,
πᾶν
δὲ
ῥῆμα
ἐλαφρὸν
ἐκρίνοσαν
αὐτοί
.
(27.)
ἐξαπέστειλεν
δὲ
Μωυσῆς
τὸν
ἑαυτοῦ
γαμβρόν
,
καὶ
ἀπῆλθεν
εἰς
τὴν
γῆν
αὐτοῦ
.
19
.
(1.)
Τοῦ
δὲ
μηνὸς
τοῦ
τρίτου
τῆς
ἐξόδου
τῶν
υἱῶν
Ισραηλ
ἐκ
γῆς
Αἰγύπτου
τῇ
ἡμέρᾳ
ταύτῃ
ἤλθοσαν
εἰς
τὴν
ἔρημον
τοῦ
Σινα
.
(2.)
καὶ
ἐξῆραν
ἐκ
Ραφιδιν
καὶ
ἤλθοσαν
εἰς
τὴν
ἔρημον
τοῦ
Σινα
,
καὶ
παρενέβαλεν
ἐκεῖ
Ισραηλ
κατέναντι
τοῦ
ὄρους
.
(3.)
καὶ
Μωυσῆς
ἀνέβη
εἰς
τὸ
ὄρος
τοῦ
θεοῦ·
καὶ
ἐκάλεσεν
αὐτὸν
ὁ
θεὸς
ἐκ
τοῦ
ὄρους
λέγων
Τάδε
ἐρεῖς
τῷ
οἴκῳ
Ιακωβ
καὶ
ἀναγγελεῖς
τοῖς
υἱοῖς
Ισραηλ
(4.)
Αὐτοὶ
ἑωράκατε
ὅσα
πεποίηκα
τοῖς
Αἰγυπτίοις
,
καὶ
ἀνέλαβον
ὑμᾶς
ὡσεὶ
ἐπὶ
πτερύγων
ἀετῶν
καὶ
προσηγαγόμην
ὑμᾶς
πρὸς
ἐμαυτόν
.
(5.)
καὶ
νῦν
ἐὰν
ἀκοῇ
ἀκούσητε
τῆς
ἐμῆς
φωνῆς
καὶ
φυλάξητε
τὴν
διαθήκην
μου
,
ἔσεσθέ
μοι
λαὸς
περιούσιος
ἀπὸ
πάντων
τῶν
ἐθνῶν·
ἐμὴ
γάρ
ἐστιν
πᾶσα
ἡ
γῆ·
(6.)
ὑμεῖς
δὲ
ἔσεσθέ
μοι
βασίλειον
ἱεράτευμα
καὶ
ἔθνος
ἅγιον
.
ταῦτα
τὰ
ῥήματα
ἐρεῖς
τοῖς
υἱοῖς
Ισραηλ
.
(7.)
ἦλθεν
δὲ
Μωυσῆς
καὶ
ἐκάλεσεν
τοὺς
πρεσβυτέρους
τοῦ
λαοῦ
καὶ
παρέθηκεν
αὐτοῖς
πάντας
τοὺς
λόγους
τούτους
,
οὓς
συνέταξεν
αὐτῷ
ὁ
θεός
.
(8.)
ἀπεκρίθη
δὲ
πᾶς
ὁ
λαὸς
ὁμοθυμαδὸν
καὶ
εἶπαν
Πάντα
,
ὅσα
εἶπεν
ὁ
θεός
,
ποιήσομεν
καὶ
ἀκουσόμεθα
.
ἀνήνεγκεν
δὲ
Μωυσῆς
τοὺς
λόγους
τοῦ
λαοῦ
πρὸς
τὸν
θεόν
.
(9.)
εἶπεν
δὲ
κύριος
πρὸς
Μωυσῆν
Ἰδοὺ
ἐγὼ
παραγίνομαι
πρὸς
σὲ
ἐν
στύλῳ
νεφέλης
,
ἵνα
ἀκούσῃ
ὁ
λαὸς
λαλοῦντός
μου
πρὸς
σὲ
καὶ
σοὶ
πιστεύσωσιν
εἰς
τὸν
αἰῶνα
.
ἀνήγγειλεν
δὲ
Μωυσῆς
τὰ
ῥήματα
τοῦ
λαοῦ
πρὸς
κύριον
.
(10.)
εἶπεν
δὲ
κύριος
πρὸς
Μωυσῆν
Καταβὰς
διαμάρτυραι
τῷ
λαῷ
καὶ
ἅγνισον
αὐτοὺς
σήμερον
καὶ
αὔριον
,
καὶ
πλυνάτωσαν
τὰ
ἱμάτια·
(11.)
καὶ
ἔστωσαν
ἕτοιμοι
εἰς
τὴν
ἡμέραν
τὴν
τρίτην·
τῇ
γὰρ
ἡμέρᾳ
τῇ
τρίτῃ
καταβήσεται
κύριος
ἐπὶ
τὸ
ὄρος
τὸ
Σινα
ἐναντίον
παντὸς
τοῦ
λαοῦ
.
(12.)
καὶ
ἀφοριεῖς
τὸν
λαὸν
@1
κύκλῳ
λέγων
Προσέχετε
ἑαυτοῖς
τοῦ
ἀναβῆναι
εἰς
τὸ
ὄρος
καὶ
θιγεῖν
τι
αὐτοῦ·
πᾶς
ὁ
ἁψάμενος
τοῦ
ὄρους
θανάτῳ
τελευτήσει
.
(13.)
οὐχ
ἅψεται
αὐτοῦ
χείρ·
ἐν
γὰρ
λίθοις
λιθοβοληθήσεται
ἢ
βολίδι
κατατοξευθήσεται·
ἐάν
τε
κτῆνος
ἐάν
τε
ἄνθρωπος
,
οὐ
ζήσεται
.
ὅταν
αἱ
φωναὶ
καὶ
αἱ
σάλπιγγες
καὶ
ἡ
νεφέλη
ἀπέλθῃ
ἀπὸ
τοῦ
ὄρους
,
ἐκεῖνοι
ἀναβήσονται
ἐπὶ
τὸ
ὄρος
.
(14.)
κατέβη
δὲ
Μωυσῆς
ἐκ
τοῦ
ὄρους
πρὸς
τὸν
λαὸν
καὶ
ἡγίασεν
αὐτούς
,
καὶ
ἔπλυναν
τὰ
ἱμάτια
.
(15.)
καὶ
εἶπεν
τῷ
λαῷ
Γίνεσθε
ἕτοιμοι
τρεῖς
ἡμέρας
,
μὴ
προσέλθητε
γυναικί
.
(16.)
ἐγένετο
δὲ
τῇ
ἡμέρᾳ
τῇ
τρίτῃ
γενηθέντος
πρὸς
ὄρθρον
καὶ
ἐγίνοντο
φωναὶ
καὶ
ἀστραπαὶ
καὶ
νεφέλη
γνοφώδης
ἐπ’
ὄρους
Σινα
,
φωνὴ
τῆς
σάλπιγγος
ἤχει
μέγα·
καὶ
ἐπτοήθη
πᾶς
ὁ
λαὸς
ὁ
ἐν
τῇ
παρεμβολῇ
.
(17.)
καὶ
ἐξήγαγεν
Μωυσῆς
τὸν
λαὸν
εἰς
συνάντησιν
τοῦ
θεοῦ
ἐκ
τῆς
παρεμβολῆς
,
καὶ
παρέστησαν
ὑπὸ
τὸ
ὄρος
.
(18.)
τὸ
δὲ
ὄρος
τὸ
Σινα
ἐκαπνίζετο
ὅλον
διὰ
τὸ
καταβεβηκέναι
ἐπ’
αὐτὸ
τὸν
θεὸν
ἐν
πυρί
,
καὶ
ἀνέβαινεν
ὁ
καπνὸς
ὡς
καπνὸς
καμίνου
,
καὶ
ἐξέστη
πᾶς
ὁ
λαὸς
σφόδρα
.
(19.)
ἐγίνοντο
δὲ
αἱ
φωναὶ
τῆς
σάλπιγγος
προβαίνουσαι
ἰσχυρότεραι
σφόδρα·
Μωυσῆς
ἐλάλει
,
ὁ
δὲ
θεὸς
ἀπεκρίνατο
αὐτῷ
φωνῇ
.
(20.)
κατέβη
δὲ
κύριος
ἐπὶ
τὸ
ὄρος
τὸ
Σινα
ἐπὶ
τὴν
κορυφὴν
τοῦ
ὄρους·
καὶ
ἐκάλεσεν
κύριος
Μωυσῆν
ἐπὶ
τὴν
κορυφὴν
τοῦ
ὄρους
,
καὶ
ἀνέβη
Μωυσῆς
.
(21.)
καὶ
εἶπεν
ὁ
θεὸς
πρὸς
Μωυσῆν
λέγων
Καταβὰς
διαμάρτυραι
τῷ
λαῷ
,
μήποτε
ἐγγίσωσιν
πρὸς
τὸν
θεὸν
κατανοῆσαι
καὶ
πέσωσιν
ἐξ
αὐτῶν
πλῆθος·
(22.)
καὶ
οἱ
ἱερεῖς
οἱ
ἐγγίζοντες
κυρίῳ
τῷ
θεῷ
ἁγιασθήτωσαν
,
μήποτε
ἀπαλλάξῃ
ἀπ’
αὐτῶν
κύριος
.
(23.)
καὶ
εἶπεν
Μωυσῆς
πρὸς
τὸν
θεόν
Οὐ
δυνήσεται
ὁ
λαὸς
προσαναβῆναι
πρὸς
τὸ
ὄρος
τὸ
Σινα·
σὺ
γὰρ
διαμεμαρτύρησαι
ἡμῖν
λέγων
Ἀφόρισαι
τὸ
ὄρος
καὶ
ἁγίασαι
αὐτό
.
(24.)
εἶπεν
δὲ
αὐτῷ
κύριος
Βάδιζε
κατάβηθι
καὶ
ἀνάβηθι
σὺ
καὶ
Ααρων
μετὰ
σοῦ·
οἱ
δὲ
ἱερεῖς
καὶ
ὁ
λαὸς
μὴ
βιαζέσθωσαν
ἀναβῆναι
πρὸς
τὸν
θεόν
,
μήποτε
ἀπολέσῃ
ἀπ’
αὐτῶν
κύριος
.
(25.)
κατέβη
δὲ
Μωυσῆς
πρὸς
τὸν
λαὸν
καὶ
εἶπεν
αὐτοῖς
.